ნიკოლოზ ბუში
| ნიკოლოზ ბუში | |
|---|---|
| დაბ. თარიღი | 29 ოქტომბერი (10 ნოემბერი), 1869 ან 10 (22) ნოემბერი, 1869[1] |
| დაბ. ადგილი | სლობოდსკოი[2] |
| გარდ. თარიღი | 7 აგვისტო, 1941[2] [1] (71 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ბელოზერსკი |
| მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია.svg){kind=small} სსრკ |
| საქმიანობა | ბოტანიკოსი |
| მუშაობის ადგილი | სანქტ-პეტერბურგის ბოტანიკური ბაღი[3] , სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი[4] , Museum of Botanical Garden of V.L. Komarov Botanical Institute[3] [4] , კომაროვის ბოტანიკის ინსტიტუტი[5] , ტარტუს უნივერსიტეტი, დერპტის უნივერსიტეტი[5] , სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო აგრარული უნივერსიტეტი, ბეხტერევის კვლევითი ინსტიტუტი[5] და ბესტუჟევის კურსები[6] |
| ალმა-მატერი | ყაზანის უნივერსიტეტი[5] და სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო სატყეო-ტექნიკური უნივერსიტეტი[5] |
| სამეცნიერო ხარისხი | მაგისტრი[5] და ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი[4] |
| მეუღლე | Elizaveta Aleksandrovna Busch[7] |
| ჯილდოები | ნიკოლოზ პრჟევალსკის სახელობის მედალი |
ნიკოლოზ ადოლფის ძე ბუში (რუს. Буш Николай Адольфович; დ. 10 ნოემბერი [ძვ. სტ. 29 ოქტომბერი], 1869, სლობოდსკი — გ. 7 აგვისტო, 1941, ბელოზერსკი) — რუსი ბოტანიკოსი. რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1920 წლიდან). სწავლობდა ყაზანის უნივერსიტეტში და შემდეგ პეტერბურგის სატყეო ინსტიტუტში. 1895 წლიდან მუშაობს იურევის (ტარტუს) უნივერსიტეტში, 1902 წლიდან პეტერბურგის ბოტანიკურ ბაღში, 1912-1931 წლებში პეტერბურგის ბოტანიკურ მუზეუმში, ხოლო 1931 წლიდან სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ბოტანიკის ინსტიტუტში.
ნიკოლოზ ბუშის ძირითადი შრომები ეხება კავკასიის, აგრეთვე ციმბირისა და შორეული აღმოსავლეთის ფლორისა და მცენარეულობის საკითხებს. აღწერა კავკასიის ფლორის არაერთი სახეობა. შეადგინა ჩრდილოეთ ოსეთის და სხვა მხარეების ბოტანიკურ-გეოგრაფიული რუკები. 1894-1911 წლებში მოგზაურობდა კავკასიაში. ერთხელ ექსპედიციაში ყირიმში იმყოფებოდა. ციმბირის ტერიტორია დაყო ბოტანიკურ-გეოგრაფიულ ოლქებად.
მეცნიერებაში შეტანილი წვლილისთვის რუსეთის გეოგრაფიულმა საზოგადოებამ ბუში დააჯილდოვა პრჟევალსკის სახელობის მედლით.
თხზულება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Курс систематики высших растений, 2 изд., М., 1944.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 Исаев Ю. Н. Чувашская энциклопедия — Чувашское книжное издательство, 2006. — 2567 с. — ISBN 978-5-7670-1471-2
- ↑ 2.0 2.1 Буш Николай Адольфович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 3.0 3.1 Geltman D. V. Владимир Леонтьевич Комаров: краткий биографический очерк, Vladimir Leontyevich Komarov: a short biography // Историко-биологические исследования — 2020. — Vol. 12, Iss. 4. — P. 12–37. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-14002
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Бубырева В. А., Гельтман Д. В. В.Л. Комаров и Санкт-Петербургский университет, Vladimir L. Komarov and St. Petersburg University // Историко-биологические исследования — 2020. — Т. 12, вып. 4. — С. 68–94. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-14004
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Рихтер Я. А., Глебов М. П., Рихтер Т. Я. Дорога в будущее: К истории кружка «Маленьких ботаников», The Road to the Future: the History of “The Little Botanists” Society // Историко-биологические исследования — 2018. — Т. 10, вып. 4. — С. 8–38. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2018-11975
- ↑ Вахромеева О. Б. Е.Ф. Серова — озеленитель посёлков в пустынной зоне, E.F. Serova — Planter’s Desert // Историко-биологические исследования — 2017. — Т. 9, вып. 3. — С. 39–53. — ISSN 2076-8176; 2500-1221