დალმაციის სამეფო
| დალმაციის სამეფო Kraljevina Dalmacija ყმადნაფიცი სახელმწიფო | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
.png) დალმაციის სამეფო წითლად | |||||||||
| დედაქალაქი | ზადარი | ||||||||
| ენა | ხორვატული, იტალიური | ||||||||
| რელიგია | კათოლიციზმი | ||||||||
| ფართობი | 12,831 კმ² (1910 წლისთვის) | ||||||||
| მოსახლეობა | 645,666 კ. | ||||||||
.svg){kind=small}
დალმაციის სამეფო (ხორ. Kraljevina Dalmacija; გერმ. Königreich Dalmatien; იტალ. Regno di Dalmazia) — ჰაბსბურგების ყმადნაფიცი ქვეყანა, რომელიც არსებობდა 1815 — 1918 წწ. სახელმწიფოს ცენტრი იყო ქ. ზადარი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
დალმაციის სამეფო შეიქმნა ილირიული პროვინციებისგან რომლებიც ჰაბსბურგებმა 1815 წელს საფრანგეთის პირველ იმპერიას წაართვეს. ტერიტორია 1918 წლამდე რჩებოდა ავსტრიის შემადგენლობაში სანამ ის არ დაიპყრო იტალიამ და გახდა სერბების, ხორვატებისა და სლოვენიელების სამეფოს (შემდგომში: იუგოსლავიის სამეფო) ნაწილი.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1880[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1880 წელს ავსტრიამ ჩაატარა აღწერა და დააფიქსირა შემდეგი ეთნიკური ჯგუფები:
- 371,565 ხორვატები
- 78,714 სერბები
- 27,305 იტალიელები
1900[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1900 წლის ავსტრიული აღწერა:[1]
- 496,966 კათოლიკე
- 96,279 მართლმადიდებელი
- 539 სხვა
ენის მიხედვით:[1]
1910[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ავსტრიის 1910 წლის ოფიციალური აღწერის მიხედვით, მოსახლეობა რელიგიური და ენობრივი ნიშნით შემდეგნაირად იყოფოდა:[2]
- 539,057 კათოლიკე
- 105,332 მართლმადიდებელი
- 1,257 სხვა
- 610,649 ხორვატული
- 18,028 იტალიური
- 3,081 გერმანული
- 3,077 სხვა
ქალაქები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1900 წლისთვის რეგიონში შემდეგი მსხვილი ქალაქები იყო:[3]
- ზადარი დედაქალაქი, (13,016)
- სპლიტი (18,547)
- შიბენიკი (10,072)
- დუბროვნიკი (8,437)
მმართველები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ფარნხო ტომაშიჩი (1813—1831)
- ვენცელსავ ვატერი(1831—1841)
- ივანე აუგუსტ ტურშსკი (1841—1847)
- მატია რუკავინა (1847)
- იოსებ ელაჩიჩი (1848—1859)
- ლაზარე მამულა (1859—1865)
- ფრანხო ფილიპოვიჩი(1865—1868)
- ივანე ვაგნერი (1868—1869)
- გოტფრიედ აუტსპერგი (1869)
- იულიუს ფლუკი(1869—1870)
- გავრილო როდიჩი(1870—1881)
- სტეფან იოვანოვიჩი (1882—1885)
- ლუდოვიგ ცომარო (1885—1886)
- დრაგუტინ ბლაჟეკოვიჩი (1886—1890)
- ემილ დავითი (1890—1902)
- ერასმუს ჰანდელი (1902—1905)
- ნიკოლა ნარდელი (1905—1911)
- მარიო ათემსი (1911—1918)
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, Bd. 14 Dalmatien, p. 88
- ↑ Spezialortsrepertorium der österreichischen Länder I-XII, Wien, 1915–1919. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-05-29. ციტირების თარიღი: 2021-01-01.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, Bd. 14 Dalmatien
| |||||||||||
.svg){kind=small}