ბორნოსის ბრძოლა (1811)
| ბორნოსის ბრძოლა (1811) | |||
|---|---|---|---|
| ოცდაათწლიანი ომის ნაწილი ნაწილი | |||
 1811 წლის შემოდგომაზე ფრანცისკო ბალესტეროსმა აჯობა ფრანგებს | |||
| თარიღი | 5 ნოემბერი 1811 | ||
| მდებარეობა |
ბორნოსი, ესპანეთი 36°49′ ჩ. გ. 5°44′ დ. გ. / 36.817° ჩ. გ. 5.733° დ. გ. | ||
| შედეგი | ესპანელების გამარჯვება | ||
| მხარეები | |||
| |||
| მეთაურები | |||
| |||
| ძალები | |||
| |||
| დანაკარგები | |||
| |||
 ბორნოსის ბრძოლა ვიკისაწყობში | |||
.svg){kind=small}
ბორნოსის ბრძოლა (1811) — 1811 წლის 5 ნოემბერს ბორნოსის ბრძოლაში ესპანურმა ძალებმა ფრანსისკო ბალესტეროსის მეთაურობით შეუტიეს საფრანგეთის იმპერიის კოლონას, რომელსაც ჟან-ბატისტ პიერ დე სემელე მეთაურობდა. ეს ბრძოლა იყო უფრო დიდი ოპერაციის ნაწილი, რომელშიც ფრანგები ცდილობდნენ ბალესტეროსის ხაფანგში ჩაგდებას, მაგრამ მათ ეს ვერ შეძლეს. სამაგიეროდ, ესპანელმა გენერალმა ერთ-ერთ ფრანგულ სვეტს დაარტყა. ფრანგები გადაურჩნენ კატასტროფას, როდესაც ისინი იბრძოდნენ, მაგრამ საფრანგეთის მოკავშირე ესპანეთის ბატალიონი ან დანებდა ან სხვის მხარეს გადავიდა. ბორნოსი არის დაახლოებით 40 მილი (64 კმ) ხერეს-დე-ლა-ფრონტერას ჩრდილო-აღმოსავლეთით. ბრძოლა მოხდა ნახევარკუნძულის ომის დროს, იგი არის ნაპოლეონის ომების ნაწილი.
წინა მოვლენები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1811 წლის შემოდგომაზე ბრიტანეთის საზღვაო ფლოტმა ფრანსისკო ბალესტეროსი და მცირე ჯარი ალგესირასში გადაიყვანა. ესპანეთის არმია კიდევ მრავალ შეტევაზე გაემართა. ფრანგი სარდალი ანდალუსიაში, მარშალი ნიკოლა ჟან დე დიე სულტი გააღიზიანა ბალესტეროსის მიერ მისი ტერიტორიის მუდმივი დარბევით და მან გადაწყვიტა დაეჭირა ჭკვიანი ესპანელი გენერალი.[1]
ბრძოლა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბალესტეროსის ხაფანგში სულტმა თავისი ჯარი განალაგა სამ სვეტად, ჯარები იყვნენ დივიზიის გენერალ ნიკოლას გოდინოტის, პიერ ბარუას და ბრიგადის გენერალი ჟან-ბატისტ პიერ დე სემელიეს მეთაურობის ქვეშ.[2] 1811 წლის ივლისში გოდინოტი მეთაურობდა I კორპუსის მე-2 დივიზიას. 8133 კაცით, რომლებიც გადანაწილებულები იყვნენ 13 ბატალიონში.[3] გოდინოტი გაემგზავრა სევილიიდან, ხოლო ბარუამ და სემელემ დატოვეს კადისის ალყა. ბალესტეროსმა გაიგო ფრანგული ძალების შეკრებაზე და სამხრეთით გიბრალტარისკენ გაემართა, სადაც მან თავშესაფარი იპოვა. 14 ოქტომბერს გიბრალტარში 10000 ფრანგი ჯარისკაცი ჩავიდა. ალყისთვის საჭირო მარაგის არქონის გამო, ფრანგებმა მეორე დღეს უკან დაიხიეს.[2]
გოდინოტმა სცადა ლაშქრობა ტარიფაზე, მაგრამ მისი ჯარები დაიბომბა ბრიტანული ხომალდების მიერ, მაშინ როდესაც ისინი სანაპირო გზაზე მიდიოდნენ. ამ ფაქტის შემდეგ მან უარი თქვა ახალ მცდელობაზე და ის სევილიაში გავიდა. ოპერაციის წარუმატებლობაში ბრალდებულმა გოდინოტმა მოგვიანებით თავი მოიკლა. 5 ნოემბერს ბალესტეროსი გაემართა ბორნოსში, სადაც მან გააოცა სემელი, რომელიც მეთაურობდა არმიას, სახელად მეთექვსმეტე ნათება, მასში შედიოდა 1500 მსუბუქი ქვეითი და საფრანგეთის მოკავშირე იურამენტადოსის ბატალიონი. სემელემ და მეთექვსმეტე არმიამ გაწყვიტეს გზა ხაფანგიდან, მაგრამ იურამენტადოსი ან დანებდა[2] ან მასობრივად დაშორდნენ ბრძოლის დროს. მეთექვსმეტე ნათებამ ბრძოლაში 100 კაციანი მსხვერპლი განიცადა. სემელი 2300 კაცს მეთაურობდა, მათ შორის იყვნენ 1500 ფრანგი და სავარაუდოდ დაკარგული იურამენტადოსის ბატალიონი 800 კაცს ითვლიდა. ბალესტეროსი ხელმძღვანელობდა ძალას, რომელიც შედგებოდა როგორც რეგულარული, ისე არარეგულარული ელემენტებისაგან. ესპანეთის ძალები და მსხვერპლი მოქმედებაში არ იყო მოცემული.[4]
ბორნოსის მეორე ბრძოლა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბორნოსის მეორე ბრძოლა გაიმართა 1812 წლის 31 მაისს, როდესაც ბალესტეროსმა გააოცა ნიკოლას ფრანსუა კონრუს ჯარები ქალაქში. რიცხობრივად უპირატესმა ფრანგებმა ეფექტურად იბრძოლეს და ესპანეთის ჯარები სერიოზული დანაკარგებით განდევნეს.[5]
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Gates, David (2002). The Spanish Ulcer: A History of the Peninsular War. London: Pimlico. ISBN 0-7126-9730-6.
- Rickard, J.. (2008)Combat of Bornos, 5 November 1811. ციტირების თარიღი: 27 May 2021
- Smith, Digby (1998). The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill. ISBN 1-85367-276-9.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Gates 2002, p. 277.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Rickard 2008.
- ↑ Gates 2002, p. 504.
- ↑ Smith 1998, pp. 368–369.
- ↑ Gates 2002, p. 361.