სლიტერეს ეროვნული პარკი
| სლიტერეს ეროვნული პარკი | |
|---|---|
 | |
| მდებარეობა | |
| 57°37′27″ ჩ. გ. 22°17′40″ ა. გ. / 57.62417° ჩ. გ. 22.29444° ა. გ. | |
| ქვეყანა |
 ლატვია |
| ძირითადი ინფორმაცია | |
| დაარსების წელი | 2000 |
| ტიპი | ეროვნული პარკი |
| ფართობი | 265 კმ2 (102 კვ. მილი) |
.svg)  | |
სლიტერეს ეროვნული პარკი ( ლათ . Slīteres nacionālais parks) — ეროვნული პარკი ტალსის მუნიციპალიტეტში კურზემეს რეგიონში, ლატვიის დასავლეთ სანაპიროზე.[1]
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1910 წელს რიგის ნატურალისტთა საზოგადოებამ შუამდგომლობით მიმართა რუსეთის იმპერიის მიწის მართვის მთავარ დირექტორატს, კუნძულ მორიცაზე (ან მორიცალაზე) ნაკრძალის შექმნის მიზნით. ნებართვა მიიღეს და, ამრიგად, კუნძული მორიცა (80 ჰექტარი ფართობით) კურლანდის პროვინციის ვინდავას რაიონში მდებარე უსმას ტბაზე გახდა რუსეთის იმპერიის პირველი სახელმწიფო ნაკრძალი. ეს იყო უძველესი ნაკრძალი როგორც ლატვიის რესპუბლიკაში, ასევე სსრკ- ში. [2]
ლატვიის მეორე ნაკრძალი იყო „ Zalie Kalni “ (მწვანე ბორცვები), რომელიც 1921 წელს მოეწყო ქალაქ დუნდაგას მიდამოებში 717 ჰექტარ ფართობზე. [3]
მოგვიანებით, ლატვიის სსრ ტალსის რაიონში „ ზალი კალნის“ ბაზაზე შეიქმნა სლიტერეს ნაკრძალი 15060 ჰექტარი ფართობით, რომლის ადმინისტრაციის დაქვემდებარებაში შედიოდა ვენტსპილსის რეგიონში მდებარე უფრო მცირე ნაკრძალები „ მორიცალა“ ( იმ დროისთვის 818 ჰექტარი ფართობით) და ლიეპაიას რაიონში „გრინი“ (1076 ჰექტარი ფართობით).
2000 წელს ყოფილი ნაკრძალის ბაზაზე შეიქმნა სლიტერეს ეროვნული პარკი.
სლიტერეს ეროვნული პარკის ფართობია 265 კმ2 (აქედან 101 კმ2 ბალტიის ზღვაზე). სლიტერი ლატვიის ყველაზე პატარა ეროვნული პარკია.
ფლორა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ეროვნული პარკი ცნობილია თავისი ფოთლოვანი ტყეებით, რომლებიც ფარავს უძველეს სანაპირო ზოლს და დიუნების უნიკალური კომპლექსით (ლატვიურად ეგრეთ წოდებული კანგარი ) და დიუნთაშორისი დაბლობებით ( ვიგასი ), ნაწილობრივ ჭაობებით. ფართოფოთლოვანი ტყეების უმეტესობა მდებარეობს „ ზალი კალნიში“ (ანუ მწვანე ბორცვები), რომელიც გეოლოგიურად პარკის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ატრაქციონია. ათასობით წლის წინ "ზალი კალნი" იყო ბალტიის მყინვარული ტბის უძველესი სანაპირო.
პარკის ტერიტორიის დაახლოებით 30% დაფარულია წიწვოვანი ტყეებით. პარკის ფლორა მოიცავს ასობით სახეობის მაღალ მცენარეებსა და ხავსებს.
პარკში ასობით სხვადასხვა სახეობის მცენარე და ბრიოფიტია, რომელთაგან 29 სახეობა ლატვიაში სხვაგან არსად გვხვდება.
ფაუნა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სლიტერეს ეროვნული პარკი მდებარეობს ბალტიის ფრინველთა მიგრაციის მარშრუტის გასწვრივ. ამის წყალობით, პარკი ლატვიის ერთ-ერთი საუკეთესო ადგილია ფრინველებზე დაკვირვებისთვის. ლატვიაში ნაპოვნი ფრინველების თითქმის ყველა სახეობა ასევე ნაპოვნი იყო სლიტერაში. საგაზაფხულო და შემოდგომის მიგრაციების დროს საათში შესაძლებელია 60 ათასამდე გადამფრენი ფრინველზე დაკვირვება. ეროვნულ პარკში დიდი ძუძუმწოვრებიდან ბინადრობს მგელი, ფოცხვერი და ელა . მცენარეულობისა და ჰაბიტატების მაღალი მრავალფეროვნების გამო ეროვნულ პარკში ნაპოვნია მწერების და ხმელეთის მოლუსკების მრავალი იშვიათი სახეობა. ნაცრისფერი სელაპების დანახვა შესაძლებელია ბალტიის ზღვის სანაპიროზე და ასევე იშვიათად რგოლისებრი სელაპის ნახვაც არის შესაძლებელი.[4]
ადამიანთა დასახლებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სლიტერეს ეროვნული პარკი იცავს ლივონის სანაპიროს დიდ ნაწილს ( Līvõd Rānda), რომელშიც განთავსებულია ლივონის სოფლები. კონცხი კოლკა და სოფლები ვაიდე, საუნაგები, პიტრაგები.
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
-
სლიტერეს შუქურა -
სახლები სლიტერეს შუქურის ფონზე -
სოფელი კოშრაგსი, ჩრდილო-დასავლეთი სანაპირო (ირბეს სრუტე).
.jpg)
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Заповедники СССР. Т. 1. М.: Гос. изд-во Географической литературы. 1951. 453 с.
- ↑ Slītere National Park, location map on google.com/maps.
- ↑ Заповедники СССР. Т. 1. М.: Гос. изд-во Географической литературы. 1951. 453 с.
- ↑ Slītere National Park : fauna