ვეზირქოი (ართვინის რაიონი)
| სოფელი | |
|---|---|
|
ვეზირქოი | |
| ქვეყანა |
 თურქეთი |
| პროვინცია | ართვინის პროვინცია |
| რაიონი | ართვინი |
| კოორდინატები | 41°13′07″ ჩ. გ. 41°51′27″ ა. გ. / 41.21861° ჩ. გ. 41.85750° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ვაზრია |
| მოსახლეობა | 193 (2000)[1] |
| სასაათო სარტყელი | UTC+3 |
  | |
ვეზირქოი (თურქ. Vezirköy) — სოფელი ართვინის რაიონში, ართვინის პროვინცია, თურქეთი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
დასახლების ქართული სახელწოდებაა ვაზრია, მდებარეობს ისტორიულ კლარჯეთში. XVI საუკუნემდე სოფელი შედიოდა საქართველოს შემადგენლობაში. ამის შემდეგ ოსმალეთის იმპერიის ხელში გადავიდა, ხოლო 1877-1878 წლების რუსეთ-ოსმალეთის ომის დროს დაიბრუნა რუსეთის იმპერიამ. 1886 წლის რუსული ჩანაწერების მიხედვით, სოფელში მხოლოდ 8 ქართველი ცხოვრობდა.[2] 1918-1921 წლებში სოფელი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საზღვრებშია. საქართველოში წითელი არმიის შემოჭრის შემდეგ ოსმალეთის სამთავრობო ჯარებმა დაიპყრეს ართვინი, არტაანი და ბათუმი.[3] 1921 წლიდან ვაზრია ოსმალეთის შემადგენლობაშია, 1925 წელს სოფელს სახელი შეუცვალეს და უწეოდეს ვეზირქოი[4]
სოფლის ცენტრიდან ჩრდილო-დასავლეთით 3 კმ-ზე მდებარეობდა სოფლის ეკლესია. ამჟამად მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.[5]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ხოშტარია, დ. (2005). კლარჯეთის ეკლესიები და მონასტრები. თბილისი : არტანუჯი, გვ. 213-214. ISBN 978-99940-11-94-0.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ http://pop-stat.mashke.org/turkey-census2000.htm
- ↑ როლანდ თოფჩიშვილი, ინგა ღუტიძე, შავშეთისა და კლარჯეთის ტოპონიმები XIX საუკუნისა და XX საუკუნის დასაწყისის რუსულ დოკუმენტებში, თბ.: გელათის მეცნიერებათა აკადემია, 2019. — გვ. 23, 33, ISBN 9789941485244.
- ↑ Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk, İstanbul, 1934, 2. cilt, s. 41.
- ↑ Taner Artvinli, Artvin Yer Adları Sözlüğü, 2013, s. 265, ISBN 9786055708856.
- ↑ ტაო-კლარჯეთი : ისტორიისა და კულტურის ძეგლების კატალოგი / ავტ.-შემდგ.: ნესტან ბაგაური, ზურაბ ბატიაშვილი, ირმა ბერიძე, ბუბა კუდავა, ნიკოლოზ ჟღენტი, გოჩა საითიძე, ნათია ხიზანიშვილი, რედ.: ბუბა კუდავა, თბ.: „არტანუჯი“, 2017. — გვ. 136, ISBN 9789941478178.