ერნსტ ტოლერი
სტატიის | ერნსტ ტოლერი | |
|---|---|
  | |
| დაბ. თარიღი | 1 დეკემბერი 1893[1] [2] [3] [4] [5] |
| დაბ. ადგილი | Szamocin |
| გარდ. თარიღი | 22 მაისი 1939[6] [1] [2] [3] [4] [5] (45 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ნიუ-იორკი[6] |
| საქმიანობა | დრამატურგი, პოლიტიკოსი, მწერალი, სცენარისტი, პოეტი ადვოკატი და პოეტი |
| ენა | იდიში, ინგლისური ენა და გერმანული ენა[1] |
| მოქალაქეობა |
 გერმანია |
| ალმა-მატერი | ლუდვიგ მაქსიმილიანის მიუნხენის უნივერსიტეტი |
| Magnum opus | Hoppla, We're Alive!, Das Schwalbenbuch, I was a German, Masses Man და Hinkemann |
| მეუღლე | Christiane Grautoff |
| საიტი | ernst-toller.de |
ერნსტ ტოლერი (გერმ. Ernst Toller; დ. 1 დეკემბერი, 1893, ზამოჩინი, ახლანდელი შამოცინი, პოლონეთი — გ. 22 მაისი, 1939, ნიუ-იორკი) — გერმანელი მწერალი, მემარცხენე ექსპრესიონიზმის („აქტივიზმის“) ერთ-ერთი ლიდერი. აქტიურად მონაწილეობდა 1918 წლის ნოემბრის რევოლუციაში, იყო ბავარიის საბჭოთა რესპუბლიკის მთავრობის წევრი. მისი შემოქმედების მთავარი პრობლემაა ადამიანი და საზოგადოება, გმირი და მასა (დრამები „ჰოპლა“, „ჩვენ ვცოცხლობთ!“, 1927; „ცეცხლი ალყიდან“, 1930; „ადამიანი-მასა“, 1921; ლექსები „რეკვიემი დაღუპულ ძმებზე“ 1920; „მერცხლების წიგნი“, 1924 და სხვა). ემიგრაციის წლებში აშშ-ში (1933-1039) გამოსცა ავტობიოგრაფიული ჩანაწერები „სიყმაწვილე გერმანიაში“ (1933), „წერილები ციხიდან“ (1935), დრამა „პასტორი ჰალი“ (1939).
1923 წლის 4 იანვარს კ. მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში დაიდგა „ადამიანი-მასა“, „ჰოპლა“, „ჩვენ ვცოცლობთ!“. 1928 წლის 3 დეკემბერს ქუთაისში დადგა კოტე მარჯანიშვილმა.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, გვ. 12, თბ., 1986 წელი.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ერნსტ ტოლერი“ ვიკისაწყობში.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 2.0 2.1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3.0 3.1 SNAC — 2010.
- ↑ 4.0 4.1 ბროდვეის ინტერნეტ მონაცემთა ბაზა — 2000.
- ↑ 5.0 5.1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 6.0 6.1 Толлер Эрнст // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
