მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
გულო, არ გასტყდე! — ქართველი პოეტის, ვაჟა-ფშაველას ლექსი, რომელიც დაიწერა 1904 წელს. მკვლევართა აზრით, 1905 წლის რევოლუციის წინა წლებში ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებისთვის დამახასიათებელი იყო შემოვლითი გზით შეუდრეკელი ბრძოლის სურვილისა და დაუშრეტელი ენერგიის გამომჟღვნება. სწორედ ამ ხანებში დაიწერა მისი ეს ლექსი, რომელიც დასაწყისშივე შეიცავს სიმტკიცისკენ მოწოდებას:
„
გულო, არ გასტყდე, გამაგრდი,
კლდეო, კლდედ იქეც სალადა!
რა ვქნათ, რომ ჯანღი გვეხვევა,
მეცა გყევივარ ავადა.
ცდა გავუქარწყლოთ საწუთროს,
ნუ დავბერდებით შავადა.
“
ხოლო, ბოლოს, ეს იმედით ავსებული ლექსი შემდეგი სტრიქონებით მთავრდება:
„
გულო, გაკლდევდი, გამაგრდი,
ნისლი ნუ გადაგეფარა:
თუ აქამომდე გავძელით,
დღეს მტერი გაგვტეხს ვეღარა.
“
გრიგოლ კიკნაძე , ვაჟა-ფშაველას შემოქმედება, თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 1989. — გვ. 9.
ვიკიწყარო
პოემები მოთხრობები ესეები პიესები ლექსები
1795 წლის სახსოვრად ადგილო კურუმ-კურუმო აკაკის საიუბილეოდ ალექსანდრე ყაზბეგს არც-რა ტანთ მცვია, არც ფეხთა ამირანი არაგვს არწივი ბაკური ბუნების გლოვა გაზაფხული გაზაფხული გაზაფხული გაზაფხულს ია ამოდის გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენ გიგი გიორგი სააკაძის სურათზედ გლეხის სიმღერა გული გავგზავნე ქვეყნადა გულო, არ გასტყდე! გულო, რას დაჰღონებულხარ გულს დაგვიანებული პასუხი აკაკის დავით გურამიშვილის ხსოვნას დამისხი, დამალევინე დამსეტყვე, ცაო დაუსრულებელი კვნესა დევების ქორწილი დიდი თამარი ერეკლეს სიზმარი ერთხელც იქნება, მოვკვდები ვარსკვლევი ვინ არის კაცი? ვიცანი, ღმერთო, სამყარო თქვენი ჭირიმე, ჰო, მთებო იას უთხარით ტურფასა ილია ჭავჭავაძის სახსოვრად ილიას საღამო იმედი საზიკაული იმერეთს ის კი არ არი ბიჭობა ისევ შენ, ისევ, ქალაო კაი ყმა კაფია კახეთს კიდევ ხმა მესმის ციდამა კიდევაც ვნახავ გაზაფხულს კლდე და მდინარე კურდღლის სიმღერა ლურჯას მაცნე მე რო ტირილი მეწადოს მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხ მემღერება და ვიმღერი მერცხლის სიმღერა მეურმის სიმღერა მთა და ბარი მთათ მითხრეს... მთათ ძილი მთამ სრულიად სხვა სთქვა მთას ვიყავ მოგონება მოდი, მოხშირდი, ჭაღარავ მოლოდინი მრწამს, მარად მიწამებია მუდარა მწყემსი ქალი მწყემსის ანდერძი მწყემსის სიმღერა მხედართა ძველი სიმღერა ნატვრა ნეტავი შენა, შავნისლო ნიკოლოზ ბარათაშვილის ნეშტს ნუგეში მგოსნისა ნუმცა მსმენია სიკვდილი ობოლი ომის წინ ჯარის სიმღერა პაპიჩემის ანდერძი პასუხად რა-გინდა ბედმა მიმტყუვნოს რამ გაგაჩინა, ქალაო რამ შემქმნა ადამიანად როს ვუკვირდები თავის თავს… რუსთაველის ნეშტი საახალწლო საახალწლოდ სამეფოს სიმღერა სამშობლოს მცველნო სიკვდილი გმირისა სიმღერა სიტყვა ეული სიყვარული სიყმე სიბერედ ვაქციე სიცოცხლემ შხამი მასმია სოფლისა წესი ასეა უნუგეშო ყოფნა ფშაველი ჯარისკაცის წერილი ფშავლის სიმღერა ქალას ქალებს ქართლს ქეიფი ღამე მთაში შემომღუღუნე, ჩონგურო შენდამი შეჰხედეთ ერთი ღრუბელსა ჩემი ვედრება ჩემი წუთისოფელი ჩემის კაცობის გვირგვინო ჩვენება ჩივილი ხმლისა ცაზე იარე, მთვარეო წილის ყრა წიწილა ხევზედ მიდიან ნისლები ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდი ხმა მესმის… ხმა სამარიდამ ჯამრული
