პალადიონ ბარელაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
პალადიონ ბარელაძე
დაბ. თარიღი 19 მარტი, 1920
დაბ. ადგილი პერევისა
გარდ. თარიღი 9 მაისი, 2014 (94 წლის)
გარდ. ადგილი თბილისი
მოქალაქეობა სსრკ, საქართველოს დროშა საქართველო
ალმა-მატერი თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტი
სამეცნიერო ხარისხი მედიცინის მეცნიერებათა კანდიდატი
ჯილდოები წითელი ვარსკვლავის ორდენი,
სამამულო ომის ორდენი

პალადიონ ბარელაძე (დ. 19 მარტი, 1920, სოფელი პერევისა, ჭიათურის რაიონი — გ. 9 მაისი, 2014, თბილისი) — ქართველი ოტორინოლარინგოლოგი. მედიცინის მეცნიერებათა კანდიდატი, დოცენტი, სამედიცინო სამსახურის პოდპოლკოვნიკი, საქართველოს დამსახურებული ექიმი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1942 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი. მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში — 1942–1946 წლებში იყო 198–ე მსროლელი დივიზიის მთავარი ექიმი. 1947–1949 წლებში იყო საავიაციო არმიის სამხედრო ნაწილის მთავარი ექიმი, 1949–1955 წლებში — საავიაციო არმიის სამეცნიერო კვლევითი ინსტიტუტის ლაბორატორიის ოტოლარინგოლოგი. 1955–1968 წლებში იყო ლენინგრადის სამხედრო სამედიცინო აკადემიის ოტოლარინგოლოგიის კათედრის დოცენტი, სადაც 1963 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე: „ვესტიბულარული შერჩევისას ცენტრალური ნერვული სისტემის უმაღლესი განყოფილებების ფუნქციონალური როლის შესახებ“.

1968–1969 წლებში იყო საქართველოს ექსპერიმენტული და კლინიკური ქირურგიის უფროსი მეცნიერ–თანამშრომელი, 1969–1973 წლებში — პედიატრიის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ–თანამშრომელი.

1963–1964 წლებში სპეციალური დავალებით მივლინებული იყო კუბის რესპუბლიკის მთავარ სამხედრო ჰოსპიტალში. იყო საქართველოს ჯანდაცვის სამინისტროს ბავშვთა მთავარი ლარინგოლოგი, №4 ბავშვთა საავადმყოფოს განყოფილების უფროსი.

პალადიონ ბარელაძე ავტორია 25 სამეცნიერო ნაშრომის. გამოქვეყნებული აქვს მონოგრაფია.

ჯილდოები და აღიარება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]