იუპიტერი (ღმერთი)

იუპიტერი და თეტისი, ჟან ინგრესი, 1811

იუპიტერი — რომაულ მითოლოგიაში ჭექა-ქუხილის და ელვის ღმერთი, და მას იგივე როლი ჰქონდა, როგორც ზევსს ბერძნულ პანთეონში. მას უწოდებდნენ იუპიტერ ოპტიმუს მაქსიმუსს (უმაღლესი, უდიდებულესი იუპიტერი), როგორც რომაული სახელმწიფოს მფარველ ღვთაებას, კანონისა და სოციალური წესრიგის განმკარგავს. სახელი მომდინარეობს სიტყვებიდან Jove და pater (ლათ. მამა).

ამავე ღმერთის სახელი დაერქვა პლანეტა იუპიტერს და თავდაპირველად ხუთშაბათსაც (ამჟ. ფრანგ. jeudi, ლათ. Jovis Dies-დან). ლინგვისტური კვლევების თანახმად ეს სახელი უნდა მომდინარეობდეს გერმანიკული Tiwaz (და Zeus)-დან, რომელიც ასევე სამშაბათს ერქვა. ასევე ეტიმოლოგიური კავშირია ვედურ რელიგიასთან (Dyaus Pita).

ლიტერატურა

• Dumézil, G. (1996). Archaic Roman religion: With an appendix on the religion of the Etruscans. Baltimore, Md: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5481-4
• Article "Jupiter" in The Oxford Classical Dictionary. ISBN 0-19-860641-9
• Smith, Miranda J., 'Dictionary of Celtic Myth and Legend' ISBN 0-500-27975-6

რესურსები ინტერნეტში

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

იუპიტერი (ღმერთი)

• Musei Capitolini დაარქივებული 2006-02-08 საიტზე Wayback Machine.