ვსევოლოდ კოჩეტოვი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ვსევოლოდ კოჩეტოვი
რუს. Всеволод Анисимович Кочетов
დაბადების თარიღი 22 იანვარი (4 თებერვალი), 1912[1] ან 4 თებერვალი, 1912(1912-02-04)[2] [1]
დაბადების ადგილი დიდი ნოვგოროდი
გარდაცვალების თარიღი 4 ნოემბერი, 1973(1973-11-04)[2] [1] (61 წლის)
გარდაცვალების ადგილი პერედელკინო
დასაფლავებულია ნოვოდევიჩიეს სასაფლაო
საქმიანობა ჟურნალისტი, მწერალი, რედაქტორი, პროზაიკოსი და სამხედრო კორესპონდენტი
ენა რუსული ენა
მოქალაქეობა  რუსეთის იმპერია
 სსრკ
ჟანრი რომანი და მოკლე რომანი
ჯილდოები მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისათვის“, ლენინის ორდენი, ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი, წითელი ვარსკვლავის ორდენი, მედალი „ლენინგრადის დაცვისათვის“, „ვლადიმერ ილიას ძე ლენინის დაბადებიდან 100 წლისთავის აღსანიშნავი“ საიუბილეო მედალი, „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გამარჯვების 20 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი, „სსრკ-ის შეიარაღებული ძალების 50 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი და ლენინის ორდენი

ვსევოლოდ ანისიმის ძე კოჩეტოვი (რუს. Всеволод Анисимович Кочетов; დ. 22 იანვარი (4 თებერვალი), 1912, ნოვგოროდი — გ. 4 ნოემბერი, 1973, მოსკოვი) — რუსი საბჭოთა მწერალი. სკკპ წევრი (1944).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პირველი ნაწარმოები 1934 წელს გამოაქვეყნა. ომის წლების გამოძახილია კოჩეტოვის მოთხრობები „ნევის სანაპიროს ნანგრევებზე“ (1946), „გარეუბანი“ (1947), „სამხედრო წლების ჩანაწერები“ (1946-1965). სოფლის ცხოვრებას მიუძღვნა მოთხრობა „ვის უნათებს მზე“ (1949), რომანი „სამშობლოს ცის ქვეშ“ (1950) და სხვები. მუშათა კლასის ცხოვრების ამსახველი ერთ-ერთი საუკეთესო საბჭოთა რომანია კოტევიჩის „ჟურბინები“ (1952). აქტუალურ საკითხებს ეხმაურებოდა რომანები „ძმები ერშოვები“ (1958), „საოლქო კომიტეტის დივანი“ (1961) და სხვა.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]