დუშკო მარკოვიჩი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

 

დუშკო მარკოვიჩი
დუშკო მარკოვიჩი
ჩერნოგორიის პრემიერ-მინისტრი
თანამდებობაზე ყოფნის დრო
28 ნოემბერი 2016 – 4 დეკემბერი 2020
პრეზიდენტი  ფილიპ ვუიანოვიჩი მილო ჯუკანოვიჩი
წინამორბედიმილო ჯუკანოვიჩი
მემკვიდრეზდრავკო კრივოკაპიჩი
ჩერნოგორიის იუსტიციის მინისტრი
თანამდებობაზე ყოფნის დრო
29 დეკემბერი 2010 – 2015
პრეზიდენტიფილიპ ვუიანოვიჩი
თავმჯდომარეიგორ ლუკშიჩი
მილო ჯუკანოვიჩი
წინამორბედიმიროშ რადოვიჩი
მემკვიდრეზორან პაჟინი
დაბადებული6 ივლისი 1958 (65 წლის)
მოიკოვაცი, ჩერნოგორია, იუგოსლავია
მოქალაქეობამონტენეგროს დროშა ჩერნოგორია
პოლიტიკური პარტიაჩერნოგორიის სოციალისტების დემოკრატიული პარტია
შვილები3
განათლებაკრაგუევაცის უნივერსიტეტი

დუშკო მარკოვიჩი ( სერბული კირილიცა : Душко Марковић; დ. 6 ივლისი , 1958, მოიკოვაცი, მონტენეგროს სახალხო რესპუბლიკა, იუგოსლავიის სოციალისტური ფედერაციული რესპუბლიკა ) — მონტენეგროელი იურისტი და პოლიტიკოსი, მონტენეგროს პრემიერ-მინისტრი 2016 წლის 28 ნოემბრიდან 2020 წლის 4 დეკემბრამდე. [1]

ადრეული წლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დაიბადა 1958 წლის 6 ივლისს ქალაქ მოიკოვაჩში . სწავლობდა სამართალს კრაგუევაკის უნივერსიტეტში . მუშაობდა მოჯკოვეცში მდებარე ბრსკოვოს მაღაროს იურიდიულ განყოფილებაში და პარალელურად მონაწილეობდა ადგილობრივ დონეზე პოლიტიკურ საქმიანობაში [2] [3]

პოლიტიკური კარიერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1991 წლიდან 1998 წლამდე იყო მონტენეგროს მთავრობის გენერალური მდივანი. 1997 წლიდან 1998 წლამდე იყო ასამბლეის წევრი. 2005 წლამდე მუშაობდა შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილედ სახელმწიფო უსაფრთხოების საკითხებში.

სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურში ყოფნის დროს 2004 წლის 27 მაისს მოკლეს ყოველდღიური გაზეთ Dan - ის მთავარი რედაქტორი დუშკო იოვანოვიჩი. 2014 წელს მარკოვიჩს უჩივლეს იმ ინფორმაციის დამალვის გამო, რომელიც შესაძლოა იოვანოვიჩის მკვლელებს ამხელდა. [4] იოვანოვიჩის მეუღლემ სასამართლოში განაცხადა, რომ მარკოვიჩი 2003 წლის აპრილში სატელეფონო ზარის დროს იოვანოვიჩის მოკვლით დაემუქრა იმავე თვეში, როცა Dan - ის ოფისს ცეცხლი წაუკიდეს. [5]

2005 წლიდან 2010 წლამდე ხელმძღვანელობდა მონტენეგროს ეროვნული უსაფრთხოების სააგენტოს. 2010 წელს იგი დაინიშნა მილო ჯუკანოვიჩის მთავრობაში უპორტფელო მინისტრად, ხოლო იმავე წლის დეკემბერში გახდა ვიცე-პრემიერი და იუსტიციის მინისტრი იგორ ლუკშიჩის ახალ მთავრობაში. შეინარჩუნა პოზიციები მომდევნო ჯუკანოვიჩის მთავრობაში, რომელიც შეიქმნა 2012 წლის დეკემბერში. 2015 წელს მარკოვიჩი აირჩიეს მონტენეგროს სოციალისტების დემოკრატიული პარტიის თავმჯდომარის მოადგილედ.

2016 წლის 25 ოქტომბერს, საპარლამენტო არჩევნებიდან ათი დღის შემდეგ, DPS-ის ბიურომ აირჩია მარკოვიჩი პრემიერ მინისტრად მილო ჯუკანოვიჩის ნაცვლად, რომელიც გადადგა თანამდებობიდან. [6] მისი წარდგენა დაგმო ოპოზიციამ, რომელმაც მარკოვიჩი დაადანაშაულა კორუფციულ სკანდალში მონაწილეობაში და 2004 წელს დუშკო იოვანოვიჩის მკვლელობის გამოძიებისას ინფორმაციის დამალვაში. [7]

პრემიერ-მინისტრის პოსტზე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მარკოვიჩი აშშ-ს ვიცე-პრეზიდენტ მაიკ პენსთან ერთად. პოდგორიცა, 2017 წლის 1 აგვისტო

2016 წლის 9 ნოემბერს მარკოვიჩი პრემიერ-მინისტრად წარადგინა მონტენეგროს პრეზიდენტმა ფილიპ ვუიანოვიჩმა [8], ხოლო 28 ნოემბერს მისი კანდიდატურა დაამტკიცა პარლამენტმა 81-დან 41 ხმით, ალბანური, ხორვატი და ბოსნიელი უმცირესობების პარტიების მხარდაჭერით; ოპოზიციამ კენჭისყრას ბოიკოტი გამოუცხადა.

[9]

მარკოვიჩი და ავსტრიის საგარეო საქმეთა მინისტრი კარინ კნაისელი პოდგორიცაში. 2018 წლის 5 ოქტომბერი

2017 წლის მაისში, მარკოვიჩი და რიგი სხვა მონტენეგროელი პოლიტიკოსები, მონტენეგროული გაზეთ „პობჟედას“ ცნობით, შეიყვანეს რუსეთის მიერ სანქცირებულთა სიაში. [10]

2017 წლის 25 მაისს ნატოს სამიტზე, რომელსაც ალიანსში მის ოფიციალურ გაწევრიანებამდე ერთი დღით ადრე მონტენეგრო პირველად ესწრებოდა, მარკოვიჩი მოექცა მსოფლიო პრესის ყურადღბის ცენტრში, როდესაც შეერთებული შტატების პრეზიდენტიმა დონალდ ტრამპმა მოულოდნელად უხეში მოძრაობით გასწია და მის წინ დაიკავა ადგილი ფოტოსესიის დროს.

[11] მოგვიანებით, მარკოვიჩმა ინციდენტის შესახებ კითხვებზე პაუხის გაცემისას მხოლოდ მხრები აიჩეჩა. [12]

2018 წლის 10 ოქტომბერს მარკოვიჩმა მხარდაჭერა გამოუცხადა კანონში ცვლილებების შეტანას სახელმწიფო სიმბოლოებისა და სახელმწიფოებრიობის დღის შესახებ, რომელიც ითვალისწინებს ჯარიმას ქვეყნის სიმბოლოების უპატივცემულობისთვის 6000-დან 20000 ევრომდე. [13]

მარკოვიჩი აშშ-ს სახელმწიფო მდივანთან მაიკ პომპეოსთან ერთად, პოდგორიცა, 2019 წლის 4 ოქტომბერი

სამთავრობო კორუფციის წინააღმდეგ საპროტესტო აქციები დაიწყო 2019 წლის თებერვალში, მას შემდეგ, რაც გამოქვეყნდა მასალები და დოკუმენტები, რომლებიც ასახელებდნენ მაღალჩინოსნებს საეჭვო თანხების აღებაში მმართველი სოციალისტების დემოკრატიული პარტიის 2016 წლის საარჩევნო კამპანიისთვის.[14]2019 წლის დეკემბერში მიღებულ იქნა კანონი „რელიგიისა და რწმენის თავისუფლებისა და რელიგიური თემების სამართლებრივი სტატუსის შესახებ“, რომელიც საეკლესიო შენობებსა და ქონებას სერბეთის მართლმადიდებლური ეკლესიიდან გადასცემს მონტენეგროს სახელმწიფოს და არაღიარებულ მონტენეგროს „ავტოკეფალურ“ ეკლესიას. რამაც ქვეყანაში მასობრივი პროტესტი გამოიწვია SOC-ის მიმდევრებს შორის, რომელთანაც მონტენეგროელი მორწმუნეების უმრავლესობა საკუთარ თავს აიგივებს. ანალიტიკოსების აზრით, მორწმუნეთა უკმაყოფილებამ შეასუსტა მმართველი პარტიის მხარდაჭერა [15][16]

პირადი ცხოვრება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დუშკო მარკოვიჩი დაქორწინებულია, ჰყავს მეუღლე და სამი შვილი.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ Murić, Darvin; Gudović, Ivana. Crna Gora dobila novu Vladu (28 November 2016). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 20 დეკემბერი 2016. ციტირების თარიღი: 3 December 2016
  2. ↑ Prime Minister Duško Marković - Biography. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 21 ივლისი 2015. ციტირების თარიღი: 5 January 2017
  3. ↑ Ko je Duško Marković, čovjek od povjerenja Mila Đukanovića. ციტირების თარიღი: October 30, 2018
  4. ↑ Dušica Tomović. (January 29, 2014) Montenegin Minister Sued For Concealing Murder Facts. Balkan Insight. ციტირების თარიღი: October 30, 2018
  5. ↑ Dusko Jovanovic. Committee to Protect Journalists. ციტირების თარიღი: March 26, 2019
  6. ↑ Monténégro. Dusko Markovic va devenir Premier ministre fr. ouest-france.fr/ (26 October 2016). ციტირების თარიღი: 6 December 2016
  7. ↑ Monténégro : l'opposition ne tolère pas la candidature de Dusko Markovic fr. eurasiatimes.org/ (28 November 2016). ციტირების თარიღი: 15 December 2016
  8. ↑ Boursorama. (9 November 2016) Au Monténégro, un ex-chef de la police secrète Premier ministre fr. ციტირების თარიღი: 15 December 2016
  9. ↑ Le Courrier des Balkans. (29 November 2016) Monténégro : un nouveau gouvernement qui ne tient qu'à une voix fr. ციტირების თარიღი: 6 December 2016
  10. ↑ Dnevni list — Pobjeda. ციტირების თარიღი: 2017-05-31
  11. ↑ At NATO gathering, Trump brushes past Montenegro’s prime minister
  12. ↑ Breaking down Trump’s ‘shove’
  13. ↑ შეცდომა თარგის გამოძახებისას: cite web: პარამეტრები url და title აუცილებელად უნდა მიეთითოს..
  14. ↑ Marković: Svako ko voli ovu zemlju će pratiti ko ne ustaje na himnu sr (via Wayback Machine). Vijesti. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-10-31. ციტირების თარიღი: 2024-05-13.
  15. ↑ Objavljen snimak: Knežević uručio kovertu Stijepoviću, Antena M
  16. ↑ Montenegro Adopts Law on Religious Rights Amid Protests by pro-Serbs en. ციტირების თარიღი: 2020-01-05
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=დუშკო_მარკოვიჩი&oldid=4654752“-დან