ხუჭუჭა უნაგირასოკო
ხუჭუჭა უნაგირასოკო | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ლათინური სახელი | |||||||||||||||
Helvella crispa (Scop.) Fr., 1822 | |||||||||||||||
|
ხუჭუჭა უნაგირასოკო (ლათ. Helvella crispa) — ჩანთიანი სოკო ჰელველასებრთა ოჯახისა.
იგი პირველად აღწერა ჯოვანი ანტონიო სკოპოლიმ 1772 წელს.[1]
სამეცნიერო სინონომები:
- Costapeda crispa (Scop.) Falck, 1923
- Helvella leucophaea Pers., 1800, nom. superfl.
- Helvella mitra var. monacella (Schaeff.) Pers., 1801
- Helvella monacella Schaeff., 1774
- Helvella nigricans Schaeff., 1774
- Helvella nivea Schrad., 1799
- Helvella pallida Schaeff., 1774
- Helvella sulcata Willd., 1787
- Phallus costatus Batsch, 1783
- Phallus crispus Scop., 1772basionym
აღწერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ქუდი არასწორი ფორმისაა და მისი დიამეტრი 2-4 სმ-მდე აღწევს, შუაში ჩაზნექილია, უნაგირის ფორმის. კიდეები — ტალღოვანი ან ხუჭუჭი.
ფეხის სიგრძე 3-7 სმ-მდე, სიგანე — 1-2,5 სმ., სიგრძივ წახნაგოვან-დაღარული, თეთრი, ძირში მსხვილდება.
სპორები ელიფსისებრი სადაა 15–20×10 მკმ. ჩანთები — ცილინდრული 300 მკმ-მდე სიგრძის და სიგანის და მოთავსებულია 8 სპორა.
პირობითად საჭმელი სოკოა, საჭმელად იხმარება ახალი. გამოყენებამდე საჭიროა 20 წუთის განმავლობაში ხარშვა.
გავრცელება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ფართოდაა გავრცელებული ევრაზიაში, ჩრდილოეთ და სამხრეთ ამერიკაში. იზრდება ნიადაგზე, როგორც შერეულ, ასევე წიწვოვან ტყეში, გაზაფხულიდან შემოდგომამდე.
მსგავსი სახეობები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Helvella lactea Boud., 1907 გამოირჩევა ფეხზე შეზრდილი, და არა მისგან თავისუფალი, ქუდის კიდეებით, აგრეთვე ქუდის სადა ქვედა მხარით.
- Helvella lacunosa Afzel., 1783 — უნაგირასოკო გამოირჩევა როგორც მინიმუმ მორუხო, ხშირად თითქმის შავი ქუდით.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ნახუცრიშვილი ივ., საქართველოს სოკოები / რედ. და თანაავტ. არჩ. ღიბრაძე, თბ.: „ბუნება პრინტი“ და საქართველოს ბუნების შენარჩუნების ცენტრი, 2006. — გვ. 36, ISBN 99940-856-1-1.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Scopoli JA. (1772). Flora carniolica, 2 (იტალიური), გვ. 475.