ბერქიაროქი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
იარლიყი: წყაროს რედაქტირება 2017
No edit summary
ხაზი 33: ხაზი 33:
მისი მმართველობის პერიოდში არ წყდებოდა ტახტისათვის ბრძოლა. ბარკიიარუქს ძმების სახით კონკურენტები გამოუჩნდა. [[აჰმედ სენჯერი|აჰმედ სენჯერმა]] შეძლო მისი დამარცხება და [[ხორასანი]]ს ხელში ჩაგდება, ხოლო [[მაჰმედ I]] თავს სელჩუკთა [[ანატოლია|ანატოლიის]] სულთნად აცხადებდა. მიუხედავად ამისა, მისი არმია კარგად იგერიებდა აჯანყებულების იერიშებს, თუმცა [[1104]] წელს იძულებული გახდა იმპერიის ტერიტორიები ძმებისათვის გაეყო. ბერქიიარუქის დროს [[ვეზირი|ვეზირების]] თანამდებობებზე დანიშნულნი იყვნენ [[ნიზამ ალ-მულქი]]ს ვაჟები, იზ ალ-მულქ ჰუსეინი, ფახრ ალ-მულქი და მუააიდ ალ-მულქი.
მისი მმართველობის პერიოდში არ წყდებოდა ტახტისათვის ბრძოლა. ბარკიიარუქს ძმების სახით კონკურენტები გამოუჩნდა. [[აჰმედ სენჯერი|აჰმედ სენჯერმა]] შეძლო მისი დამარცხება და [[ხორასანი]]ს ხელში ჩაგდება, ხოლო [[მაჰმედ I]] თავს სელჩუკთა [[ანატოლია|ანატოლიის]] სულთნად აცხადებდა. მიუხედავად ამისა, მისი არმია კარგად იგერიებდა აჯანყებულების იერიშებს, თუმცა [[1104]] წელს იძულებული გახდა იმპერიის ტერიტორიები ძმებისათვის გაეყო. ბერქიიარუქის დროს [[ვეზირი|ვეზირების]] თანამდებობებზე დანიშნულნი იყვნენ [[ნიზამ ალ-მულქი]]ს ვაჟები, იზ ალ-მულქ ჰუსეინი, ფახრ ალ-მულქი და მუააიდ ალ-მულქი.


[[1096]] წელს დაწყებულმა [[ჯვაროსნული ლაშქრობები|ჯვაროსნულმა ლაშქრობებმა]] შეარყია სელჩუკთა იმპერიის ძლიერება. [[1105]] წელს, 25 წლის ბერქიიარუქი გარდაიცვალა. მის შემდეგ [[სულთანი]] გახდა მისი მცირეწლოვანი ვაჟი, [[მელიქ-შაჰ II]], რომელიც მალევე ჩამოაგდო ტახტიდან და მოკლა ბერქიიარუქის ძმამ, [[მაჰმედ I|მაჰმედ I-მა]].
[[1096]] წელს დაწყებულმა [[ჯვაროსნული ლაშქრობები|ჯვაროსნულმა ლაშქრობებმა]] შეარყია სელჩუკთა იმპერიის ძლიერება. [[1105]] წელს, 25 წლის ბერქიაროქი გარდაიცვალა. მის შემდეგ [[სულთანი]] გახდა მისი მცირეწლოვანი ვაჟი, [[მელიქ-შაჰ II]], რომელიც მალევე ჩამოაგდო ტახტიდან და მოკლა ბერქიიარუქის ძმამ, [[მაჰმედ I|მაჰმედ I-მა]].


==იხილეთ აგრეთვე==
==იხილეთ აგრეთვე==

13:21, 28 თებერვალი 2022-ის ვერსია

ბერქიაროქი
Rukn ud-Din Barkyaruq ibn Malikshah
სელჩუკთა იმპერიის მე-5 სულთანი
მმართ. დასაწყისი: 1094
მმართ. დასასრული: 1105
წინამორბედი: მაჰმუდ I
მემკვიდრე: მელიქ-შაჰ II
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 1080
გარდ. თარიღი: 1105
შვილები: მელიქ-შაჰ II
სრული სახელი: რუქნ ედ-დინ ბერქიარუქ იბნ მელიქ-შაჰი
დინასტია: სელჩუკები
მამა: მალიქ-შაჰი
დედა: ზუბეიდე ხათუნი
რელიგია: ისლამი, სუნიზმი

აბულ მუზაფარ რუქნ უდ-დინ ბერქიაროქი (თურქ. Abu al-Muzaffar Rukn ud-Din Barkyaruq; დ. 1080 — გ. 1105) — სელჩუკთა იმპერიის სულთანი 1094-1105 წლებში, მალიქ-შაჰის უფროსი ვაჟი.

მამის გარდაცვალების შემდეგ ვერ მოახერხა სულთნის ტიტულის მიღება, რადგან მის უმცროს ძმას, 4 წლის მაჰმუდ I-ს უბოძეს ტახტი. სელჩუკთა იმპერია ქაოსმა და დინასტიურმა ომმა მოიცვა. 1094 წელს, ისპაჰანში მოახერხა ძმის მომხრეთა არმიის განადგურება, შეიპყრო 6 წლის მაჰმუდ I დედამისთან ერთად და სიკვდილით დასაჯა. იმავე დღეს თავი გამოაცხადა თურქ-სელჩუკთა სულთნად. 1 წლის შემდეგ მან დაამარცხა ამბოხებული ბიძამისი, თუთუშ I, რომელიც სირიის სულთნად მიიჩნევდა თავს.

მისი მმართველობის პერიოდში არ წყდებოდა ტახტისათვის ბრძოლა. ბარკიიარუქს ძმების სახით კონკურენტები გამოუჩნდა. აჰმედ სენჯერმა შეძლო მისი დამარცხება და ხორასანის ხელში ჩაგდება, ხოლო მაჰმედ I თავს სელჩუკთა ანატოლიის სულთნად აცხადებდა. მიუხედავად ამისა, მისი არმია კარგად იგერიებდა აჯანყებულების იერიშებს, თუმცა 1104 წელს იძულებული გახდა იმპერიის ტერიტორიები ძმებისათვის გაეყო. ბერქიიარუქის დროს ვეზირების თანამდებობებზე დანიშნულნი იყვნენ ნიზამ ალ-მულქის ვაჟები, იზ ალ-მულქ ჰუსეინი, ფახრ ალ-მულქი და მუააიდ ალ-მულქი.

1096 წელს დაწყებულმა ჯვაროსნულმა ლაშქრობებმა შეარყია სელჩუკთა იმპერიის ძლიერება. 1105 წელს, 25 წლის ბერქიაროქი გარდაიცვალა. მის შემდეგ სულთანი გახდა მისი მცირეწლოვანი ვაჟი, მელიქ-შაჰ II, რომელიც მალევე ჩამოაგდო ტახტიდან და მოკლა ბერქიიარუქის ძმამ, მაჰმედ I-მა.

იხილეთ აგრეთვე

რესურსები ინტერნეტში

  • E. J. Van Donzel, Islamic Desk Reference, (E.J.Brill, 1994), 464.
  • Bernard Lewis, The Assassins: A Radical Sect in Islam, (Basic Books Inc., 2003), 51.
  • Рыжов, 2004.

ლიტერატურა

  • Книга:Монархи. Мусульманский Восток VII-XV|Сельджуки/2|Сельджуки