თუკიდიდე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 5: ხაზი 5:
| სურათის ზომა =
| სურათის ზომა =
| სურათის წარწერა =
| სურათის წარწერა =
| დაბადების თარიღი = დაახლ [[ძვ. წ. 460]]
| დაბადების თარიღი = დაახლ. [[ძვ. წ. 460]]
| დაბადების ადგილი =
| დაბადების ადგილი =
| გარდაცვალების თარიღი = დაახლ [[ძვ. წ. 400]]
| გარდაცვალების თარიღი = დაახლ. [[ძვ. წ. 400]]
| გარდაცვალების ადგილი = [[ათენი]]
| გარდაცვალების ადგილი = [[ათენი]]
| მოქალაქეობა =
| მოქალაქეობა =
| სამეცნიერო სფერო = [[ფილოსოფოსი]],[[ისტორიკოსი]]
| სამეცნიერო სფერო = [[ფილოსოფოსი]], [[ისტორიკოსი]]
| მუშაობის ადგილი =
| მუშაობის ადგილი =
| ალმა-მატერი =
| ალმა-მატერი =
ხაზი 24: ხაზი 24:
| საიტი =
| საიტი =
}}
}}
'''თუკიდიდე''' (დ. დაახლ. [[ძვ. წ. 465]]/[[ძვ. წ. 460|460]]/[[ძვ. წ. 455|455]] ― გ. [[ძვ. წ. 400]]/[[ძვ. წ. 395|395]]) — [[ბერძნები|ბერძენი]] (ათენელი) ისტორიკოსი, წარჩინებული და მდიდარი ოჯახის შვილი. „ისტორიის მამის“, [[ჰეროდოტე]]ს, უმცროსი თანამედროვე. სოფისტების მოწაფე და მიმდევარი.

'''თუკიდიდე''' (დ. დაახლ. ძვ. წ. 465/460/455 ― გ. 400/395) — [[ბერძნები|ბერძენი]] (ათენელი) ისტორიკოსი, წარჩინებული და მდიდარი ოჯახის შვილი. „ისტორიის მამის“, [[ჰეროდოტე]]ს, უმცროსი თანამედროვე. სოფისტების მოწაფე და მიმდევარი.


თუკიდიდე დიდად აფასებდა იმ დროის [[ათენი]]ს პოლიტიკური და კულტურული ცხოვრების სათავეში მდგარ [[პერიკლე]]ს. იბრძოდა [[პელოპონესის ომი|პელოპონესის ომში]] (ძვ. წ. 431-404). იყო სტრატეგოსი და ათენელთა ფლოტის მეთაური [[თრაკია|თრაკიის]] სანაპიროს დაცვისას. დამარცხების შემდეგ, ([[სპარტა|სპარტელებმა]] მიიტაცეს [[ამფიპოლისი]]) ძვ. წ. 424 წელს, ათენელებმა იგი სამშობლოდან გააძევეს 20 წლით. ექსორიაში ყოფნის დროს თუკიდიდე თავის მამულში - [[თრაკია]]ში - შეუდგა თხზულების, „ისტორიის“, წერას. თხზულება შედგება 8 წიგნისაგან და ეძღვნება პელოპონესის ომების იატორიას. პირველი წიგნი, ე. წ. „არქეოლოგია“, როგორც შესავალი ნაწილი, მიმოიხილავს საბერძნეთის ისტორიას უძველესი დროიდან პელოპონესის ომამდე. თხრობა წყდება ომის დაწყებიდან მე-20 წლის (ძვ. წ. 411) ამბებით; ჩანს, ავტორს სიკვდილმა მოუსწრო და თხზულება დაუმთავრებელი დარჩა (მოცემული ნაწარმოები თავისი შრომებით აზრობრივად გააგრძელა [[ქსენოფონტი|ქსენოფონტმა]]).
თუკიდიდე დიდად აფასებდა იმ დროის [[ათენი]]ს პოლიტიკური და კულტურული ცხოვრების სათავეში მდგარ [[პერიკლე]]ს. იბრძოდა [[პელოპონესის ომი|პელოპონესის ომში]] (ძვ. წ. 431-404). იყო სტრატეგოსი და ათენელთა ფლოტის მეთაური [[თრაკია|თრაკიის]] სანაპიროს დაცვისას. დამარცხების შემდეგ, ([[სპარტა|სპარტელებმა]] მიიტაცეს [[ამფიპოლისი]]) ძვ. წ. 424 წელს, ათენელებმა იგი სამშობლოდან გააძევეს 20 წლით. ექსორიაში ყოფნის დროს თუკიდიდე თავის მამულში - [[თრაკია]]ში - შეუდგა თხზულების, „ისტორიის“, წერას. თხზულება შედგება 8 წიგნისაგან და ეძღვნება პელოპონესის ომების იატორიას. პირველი წიგნი, ე. წ. „არქეოლოგია“, როგორც შესავალი ნაწილი, მიმოიხილავს საბერძნეთის ისტორიას უძველესი დროიდან პელოპონესის ომამდე. თხრობა წყდება ომის დაწყებიდან მე-20 წლის (ძვ. წ. 411) ამბებით; ჩანს, ავტორს სიკვდილმა მოუსწრო და თხზულება დაუმთავრებელი დარჩა (მოცემული ნაწარმოები თავისი შრომებით აზრობრივად გააგრძელა [[ქსენოფონტი|ქსენოფონტმა]]).
ხაზი 32: ხაზი 31:


თუკიდიდე პირველი შეუდგა ომის მიზეზებისა და საბაბის ძიებას. პირველი ისტორიკოს-რაციონალისტია, რომელმაც უარყო ისტორიის მოვლენებში (ბუნების მოვლენებშიც) ღმერთის მონაწილეობის „ფაქტი“ (თუმცა ღმერთს არ უარყოფდა). თუკიდიდემ პირველმა დაძებნა ისტორიულ, პოლიტიკურ მოვლენათა ეკონომიური და სოციალური საფუძვლები. იგი საკუთარი თხზულების მნიშვნელობას თავად აფასებდა და მას „მარადიულობის მონაპოვრად“ მიიჩნევდა. პოლიტიკური მრწამსით თუკიდიდე დემოკრატიისა და ოლიგარქიის „შერწყმა-შერევის“ პოზიციაზე იდგა, მან განაცხადა, რომ ეს იყო საუკეთესო ფორმით ხელისუფლების მართვა. საერთოდ თუკიდიდე იშვიათად გამოხატავდა თავის პირად მოსაზრებებს.
თუკიდიდე პირველი შეუდგა ომის მიზეზებისა და საბაბის ძიებას. პირველი ისტორიკოს-რაციონალისტია, რომელმაც უარყო ისტორიის მოვლენებში (ბუნების მოვლენებშიც) ღმერთის მონაწილეობის „ფაქტი“ (თუმცა ღმერთს არ უარყოფდა). თუკიდიდემ პირველმა დაძებნა ისტორიულ, პოლიტიკურ მოვლენათა ეკონომიური და სოციალური საფუძვლები. იგი საკუთარი თხზულების მნიშვნელობას თავად აფასებდა და მას „მარადიულობის მონაპოვრად“ მიიჩნევდა. პოლიტიკური მრწამსით თუკიდიდე დემოკრატიისა და ოლიგარქიის „შერწყმა-შერევის“ პოზიციაზე იდგა, მან განაცხადა, რომ ეს იყო საუკეთესო ფორმით ხელისუფლების მართვა. საერთოდ თუკიდიდე იშვიათად გამოხატავდა თავის პირად მოსაზრებებს.




== ლიტერატურა ==
== ლიტერატურა ==
{{ქსე|5|8|სანიკიძე ლ.}}
{{ვიკიციტატა}}
{{ვიკიციტატა}}
{{ქსე|5|8|სანიკიძე ლ.}}


[[კატეგორია:ძველი ბერძენი ფილოსოფოსები]]
[[კატეგორია:ძველი ბერძენი ფილოსოფოსები]]

16:18, 17 ოქტომბერი 2016-ის ვერსია

თუკიდიდე
Θουκυδίδης
დაბ. თარიღი დაახლ. ძვ. წ. 460
დაბ. ადგილი ალიმოსი[1]
გარდ. თარიღი დაახლ. ძვ. წ. 400
გარდ. ადგილი ათენი
მოქალაქეობა ძველი ათენი[2]
საქმიანობა ისტორიკოსი[3] და მწერალი[4]
გავლენა მოახდინეს

თუკიდიდე (დ. დაახლ. ძვ. წ. 465/460/455 ― გ. ძვ. წ. 400/395) — ბერძენი (ათენელი) ისტორიკოსი, წარჩინებული და მდიდარი ოჯახის შვილი. „ისტორიის მამის“, ჰეროდოტეს, უმცროსი თანამედროვე. სოფისტების მოწაფე და მიმდევარი.

თუკიდიდე დიდად აფასებდა იმ დროის ათენის პოლიტიკური და კულტურული ცხოვრების სათავეში მდგარ პერიკლეს. იბრძოდა პელოპონესის ომში (ძვ. წ. 431-404). იყო სტრატეგოსი და ათენელთა ფლოტის მეთაური თრაკიის სანაპიროს დაცვისას. დამარცხების შემდეგ, (სპარტელებმა მიიტაცეს ამფიპოლისი) ძვ. წ. 424 წელს, ათენელებმა იგი სამშობლოდან გააძევეს 20 წლით. ექსორიაში ყოფნის დროს თუკიდიდე თავის მამულში - თრაკიაში - შეუდგა თხზულების, „ისტორიის“, წერას. თხზულება შედგება 8 წიგნისაგან და ეძღვნება პელოპონესის ომების იატორიას. პირველი წიგნი, ე. წ. „არქეოლოგია“, როგორც შესავალი ნაწილი, მიმოიხილავს საბერძნეთის ისტორიას უძველესი დროიდან პელოპონესის ომამდე. თხრობა წყდება ომის დაწყებიდან მე-20 წლის (ძვ. წ. 411) ამბებით; ჩანს, ავტორს სიკვდილმა მოუსწრო და თხზულება დაუმთავრებელი დარჩა (მოცემული ნაწარმოები თავისი შრომებით აზრობრივად გააგრძელა ქსენოფონტმა).

თუკიდიდე ითვლება ისტორიის კრიტიკის შესწავლისა და გააზრების (ანუ მეცნიერული ისტორიის) ფუძემდებლად. წინარე ისტორიკოსთაგან (ლოგოგრაფოსები, ჰეროდოტე) განსხვავებით, იგი საისტორიო თხზულების მიზანდასახულობად თვლის არა „ამოდ საკითხავი“ და „ამოდ სასმენი“ ამბების თხრობას, არამედ „ჭეშმარიტების ძიებას“. ყოველი ფაქტის დასადგენად კრიტიკულად შეისწავლის შესაბამის ისტორიულ მასალას („წყაროს“).

თუკიდიდე პირველი შეუდგა ომის მიზეზებისა და საბაბის ძიებას. პირველი ისტორიკოს-რაციონალისტია, რომელმაც უარყო ისტორიის მოვლენებში (ბუნების მოვლენებშიც) ღმერთის მონაწილეობის „ფაქტი“ (თუმცა ღმერთს არ უარყოფდა). თუკიდიდემ პირველმა დაძებნა ისტორიულ, პოლიტიკურ მოვლენათა ეკონომიური და სოციალური საფუძვლები. იგი საკუთარი თხზულების მნიშვნელობას თავად აფასებდა და მას „მარადიულობის მონაპოვრად“ მიიჩნევდა. პოლიტიკური მრწამსით თუკიდიდე დემოკრატიისა და ოლიგარქიის „შერწყმა-შერევის“ პოზიციაზე იდგა, მან განაცხადა, რომ ეს იყო საუკეთესო ფორმით ხელისუფლების მართვა. საერთოდ თუკიდიდე იშვიათად გამოხატავდა თავის პირად მოსაზრებებს.

ლიტერატურა

ვიკიციტატაში არის გვერდი თემაზე:
  1. Carnegie Hall linked open data — 2017.
  2. Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes — 1999.
  3. Union List of Artist Names — 2013.
  4. Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.