შინაარსზე გადასვლა

აბესალომ ვეკუა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
აბესალომ ვეკუა
დაბ. თარიღი 1 ნოემბერი, 1925(1925-11-01)
დაბ. ადგილი ფოთი, საქართველოს სსრ
გარდ. თარიღი 19 თებერვალი, 2014(2014-02-19) (88 წლის)
გარდ. ადგილი თბილისი
მოქალაქეობა  სსრკ
 საქართველო
საქმიანობა პალეონტოლოგი
ალმა-მატერი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი გეოლოგია-მინერალოგიის მეცნიერებათა დოქტორი
ჯილდოები ღირსების ორდენი

აბესალომ კაპიტონის ძე ვეკუა (დ. 1 ნოემბერი, 1925, ფოთი — გ. 19 თებერვალი, 2014) — ქართველი მეცნიერი, პალეონტოლოგი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოგრაფია–გეოლოგიის ფაკულტეტი 1956 წელს. 1956-1957 წლებში საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის პალეობიოლოგიის ინსტიტუტის მხაზველი; უმცროსი, უფროსი მეცნიერ თანამშრომელი, 1957-1979 წლებში დირექტორის მოადგილე, 1979 წლიდან ხერხემლიანთა განყოფილების ხელმძღვანელი; საქართველოს ეროვნული მუზეუმის მთავარი მეცნიერ თანამშრომელი. გამოქვეყნებული აქვს 229 სამეცნიერო ნაშრომი, მათ შორის 10 მონოგრაფია.

განუზომელია აბესალომ ვეკუას წვლილი ქართული პალეონტოლოგიის განვითარებაში. მისი ნაშრომები გამოქვეყნებულია აშშ-ის, ინგლისის, ესპანეთის, რუსეთის, გერმანიის, იტალიის, საფრანგეთისა და სხვა ქვეყნების მეცნიერულ გამოცემებში, მათ შორის მსოფლიოს უმაღლესი რეინტიგის მქონე სამეცნიერო ჟურნალებში Nature-სა და Science-ში. მან აღმოაჩინა და შეისწავლა მეცნიერებისთვის მანამდე უცნობ ცხოველთა სახეები. ვეკუა არის საქართველოს სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი მეცნიერების დარგში (2004), ღირსების ორდენის კავალერი (2001), ქ. ფოთის საპატიო მოქალაქე (2003).

  • სამუშია ჯ., ისტორიულ-შემეცნებითი ჟურნალი „ისტორიანი“, №3 (39), 2014, მარტი. — გვ. 11.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]