დენის დავიდოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

17:56, 6 აგვისტო 2020-ის ვერსია

დენის დავიდოვი. მხატვარი ჯორჯ დოუ. ზამთრის სასახლის სამხედრო გალერეა, ს.-პეტერბურგი

დენის ვასილის ძე დავიდოვი (რუს. Дени́с Васи́льевич Давы́дов; დ. 16 ივლისი, 1784, მოსკოვი, — გ. 22 აპრილი, 1839, სოფ. ვერხნიაია-მაზა, ახლანდ. რადიშჩევის რაიონი, ულიანოვსკის ოლქი, რუსეთი) — რუსი სამხედრო მოღვაწე, მწერალი და პოეტი; გენერალ-ლეიტენანტი (1831).

დაიბადა ოფიცრის ოჯახში. 1801 წელს შევიდა სამხედრო სამსახურში. 1806-1812 წლებში იყო გენერალ პეტრე ბაგრატიონის ადიუტანტი და მასთან მონაწილეობდა ომებში საფრანგეთთან (1806-1807), შვედეთთან (1808-1809) და ოსმალეთთან (1806-1812). 1812 წელს რუსეთში ნაპოლეონის არმიის შეჭრის შემდეგ ბაგრატიონის მხარდაჭერით დავიდოვმა შექმნა ჰუსართა და კაზაკთა პარტიზანული რაზმები და აქტიურად მოქმედებდა ფრანგების ზურგში. ევროპაში კამპანიის (1813-1814) დროს მეთაურობდა ჰუსართა პოლკს, თავი გამოიჩინა ლაიფციგის ბრძოლაში (1813) და მიიღო გენერალ-მაიორის წოდება (1814). შემდგომი წლები ძირითადად ლიტერატურულ მოღვაწეობას დაუთმო. მეგობრობდა დეკაბრისტებთან. 1826-1827 წლებში სამხედრო სამსახურში იყო კავკასიაში, მონაწილეობდა სპარსეთთან ომში. 1830-1831 წლებში იბრძოდა პოლონელი აჯანყებულების წინააღმდეგ. 1832 წელს სამხედრო სამსახურიდან გადადგა.

ავტორია სამხედრო-ისტორიული და პარტიზანული მოქმედებების შესახებ თეორიული ნაშრომებისა (მ.შ. „პარტიზანული მოქმედების თეორიის გამოცდილება“, 1821). შექმნა ე. წ. „ჰუსარული ლირიკა“. აქვს მოგონებები ალექსანდრე სუვოროვზე, მიხეილ კუტუზოვზე, პეტრე ბაგრატიონზე და სხვა მოღვაწეებზე. საქართველოში ჩამოსვლის შთაბეჭდილებანი აღწერა ნაწარმოებში „მოგონება 1826 წელზე“ და ლექსში „ნახევრად სალდათი“.

ლიტერატურა

რუსი მწერლები საქართველოს შესახებ, ტ. 1, თბ., 1949;
Петров А. Давыдов, Денис Васильевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.—М., 1896—1918;
ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 261.

@@ ხაზი 4: / ხაზი 4: @@
 დაიბადა ოფიცრის ოჯახში. [[1801]] წელს შევიდა სამხედრო სამსახურში. [[1806]]-[[1812]] წლებში იყო გენერალ [[პეტრე ბაგრატიონი]]ს [[ადიუტანტი]] და მასთან მონაწილეობდა ომებში [[მეოთხე კოალიციის ომი|საფრანგეთთან (1806-1807)]], [[რუსეთ-შვედეთის ომი (1808-1809)|შვედეთთან (1808-1809)]] და [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1806-1812)|ოსმალეთთან (1806-1812)]]. 1812 წელს რუსეთში [[ნაპოლეონ ბონაპარტი|ნაპოლეონის]] [[საფრანგეთ-რუსეთის ომი (1812)|არმიის შეჭრის]] შემდეგ ბაგრატიონის მხარდაჭერით დავიდოვმა შექმნა [[ჰუსარები|ჰუსართა]] და [[კაზაკები|კაზაკთა]] პარტიზანული რაზმები და აქტიურად მოქმედებდა ფრანგების ზურგში. [[მეექვსე კოალიციის ომი|ევროპაში კამპანიის (1813-1814)]] დროს მეთაურობდა ჰუსართა პოლკს, თავი გამოიჩინა [[ლაიფციგის ბრძოლა|ლაიფციგის ბრძოლაში]] ([[1813]]) და მიიღო გენერალ-მაიორის წოდება ([[1814]]). შემდგომი წლები ძირითადად ლიტერატურულ მოღვაწეობას დაუთმო. მეგობრობდა [[დეკაბრისტთა აჯანყება|დეკაბრისტებთან]]. [[1826]]-[[1827]] წლებში სამხედრო სამსახურში იყო [[კავკასია]]ში, მონაწილეობდა სპარსეთთან ომში. [[1830]]-[[1831]] წლებში იბრძოდა [[პოლონეთის აჯანყება (1830-1831)|პოლონელი აჯანყებულების]] წინააღმდეგ. [[1832]] წელს სამხედრო სამსახურიდან გადადგა.
-ავტორია სამხედრო-ისტორიული და პარტიზანული მოქმედებების შესახებ თეორიული ნაშრომებისა (მ.შ. „პარტიზანული მოქმედების თეორიის გამოცდილება“, 1821). შექმნა ე. წ. „ჰუსარული ლირიკა“. აქვს მოგონებები [[ალექსანდრე სუვოროვი|ალექსანდრე სუვოროვზე]], [[მიხეილ კუტუზოვი|მიხეილ კუტუზოვზე]], პეტრე ბაგრატიონზე და სხვა მოღვაწეებზე. საქართველოში ჩამოსვლის შთაბეჭდილებანი აღწერა ნაწარმოებში „მოგონება 1826 წელზე“ და ლექსი „ნახევრად სალდათი“.
+ავტორია სამხედრო-ისტორიული და პარტიზანული მოქმედებების შესახებ თეორიული ნაშრომებისა (მ.შ. „პარტიზანული მოქმედების თეორიის გამოცდილება“, 1821). შექმნა ე. წ. „ჰუსარული ლირიკა“. აქვს მოგონებები [[ალექსანდრე სუვოროვი|ალექსანდრე სუვოროვზე]], [[მიხეილ კუტუზოვი|მიხეილ კუტუზოვზე]], პეტრე ბაგრატიონზე და სხვა მოღვაწეებზე. საქართველოში ჩამოსვლის შთაბეჭდილებანი აღწერა ნაწარმოებში „მოგონება 1826 წელზე“ და ლექსში „ნახევრად სალდათი“.
 ==ლიტერატურა==