კონსტანტინე ყიფიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

კონსტანტინე (კოტე) ყიფიანი
კონსტანტინე (კოტე) ყიფიანი
დაბადების თარიღი	3 მარტი, 1849; თბილისი
გარდაცვალების თარიღი	17 აპრილი, 1921 (72 წლის); თბილისი
პროფესია	მსახიობი, მწერალი, პუბლიცისტი, ლექსიკოგრაფი, საზოგადო მოღვაწე
მეუღლე(ები)	ნინო ტატიშვილი
შვილ(ებ)ი	არ ჰყავდა

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

19:16, 18 აპრილი 2019-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ყიფიანი.

კონსტანტინე (კოტე) დიმიტრის ძე ყიფიანი (დ. 3 მარტი, 1849, თბილისი — გ. 17 აპრილი, 1921, იქვე) — ქართველი მსახიობი, დრამატურგი, მთარგმნელი და ლექსიკოგრაფი, ქართველი საზოგადო მოღვაწის დიმიტრი ყიფიანის ვაჟი.

ბიოგრაფია

სწავლობდა თბილისის გიმნაზიაში, შემდეგ პეტერბურგისა და მოსკოვის სამხატვრო აკადემიებში, რომელიც დაამთავრა 1873 წელს. მას ცხოვრების ფართო ასპარეზი ჰქონდა გადაშლილი, მაგრამ მსახიობისა და საზოგადო მოღვაწის მძიმე ჭაპანი არჩია. სიყმაწვილიდან სცენამ გაიტაცა. თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა პაჟის როლი მოლიერის „ცოლის შერთვევინებაში“. აქედან მოყოლებული, ნახევარ საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში თეატრის სიყვარული არ განელებია, ბოლომდე დარჩა მისი ერთგული და უანგარო მსახური. იყო სახალხო თეატრის პირველი რეჟისორი და მსახიობი. კონსტანტინე ყიფიანს ეკუთვნის თეორიული ხასიათის ნაშრომები თეატრსა და მსახიობის ოსტატობაზე. ის ასევე რმოდენიმე მოთხრობისა და ნარკვევის ავტორია. მის კალამს ეკუთვნის პიესები: „ბედი ქართლისა“, „ორი მამა“, „ცოტნე დადიანი“, „ბრძოლა“, „დატრიალდა ჯარა“. წერდა რუსულადაც: „ომი ოჯახში“, „გამარჯვება“, „საიდუმლოება“. ეწეოდა მთარგმნელობით მოღვაწეობას. უპირატესად თარგმნიდა მხატვრულ და პოლიტიკური ხასიათის ლიტერატურას, შეადგინა რუსულ-ქართული ბოტანიკური ლექსიკონი, რაც ჩვენი ეროვნული ლექსიკოგრაფიის ძვირფასი შენაძენია.

დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.

ნათამაშები როლები

მოლიერის „ცოლის შერთვევინებაში“ (თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა პაჟის როლი)
გიორგი ერისთავის „გაყრა“ (ანდუყაფარი)
დავით ერისთავის „სამშობლო“ (სვიმონ ლეონიძე )
ალექსანდრე სუმბათაშვილ-იუჟინის „ღალატი“ (ანანია)
უილიამ შექსპირის „ვენეციელი ვაჭარი“ (შაილოკი )
უილიამ შექსპირის „მეფე ლირი“ (მეფე ლირი)

ლიტერატურა

ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 357, თბ., 1994

რესურსები ინტერნეტში

კონსტანტინე ყიფიანი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი

@@ ხაზი 8: / ხაზი 8: @@
 |წარწერა         =
 |მოღვაწეობა = მსახიობი, მწერალი, პუბლიცისტი, ლექსიკოგრაფი, საზოგადო მოღვაწე
-|დაბ თარიღი  = [[3 მარტი]], [[1849]]
+|დაბ თარიღი  = {{დაბადების თარიღი|1849|3|3}}
 |დაბ ადგილი = [[თბილისი]]
-| გარდ თარიღი    = [[17 აპრილი]], [[1921]]
+| გარდ თარიღი    = {{გარდაცვალების თარიღი და ასაკი|1921|4|17|1849|3|3}}
 | გარდ ადგილი   = [[თბილისი]]
 |მოქალაქეობა      =
@@ ხაზი 24: / ხაზი 24: @@
 ==ბიოგრაფია==
-სწავლობდა თბილისის გიმნაზიაში, შემდეგ პეტერბურგისა და მოსკოვის სამხატვრო აკადემიებში, რომელიც დაამთავრა [[1873]] წელს. მას ცხოვრების ფართო ასპარეზი ჰქონდა გადაშლილი, მაგრამ მსახიობისა და საზოგადო მოღვაწის მძიმე ჭაპანი არჩია. სიყმაწვილიდან სცენამ გაიტაცა. თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა პაჟის როლი მოკიერის ცოლის შერთვევინებაში. აქედან მოყოლებული, ნახევარ საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში თეატრის სიყვარული არ განელებია, ბოლომდე დარჩა მისი ერტგული და უანგარო მსახური. იყო სახალხო თეატრის პირველი რეჟისორი და მსახიობი. კონსტანტინე ყიფიანს ეკუთვნის თეორიული ხასიათის ნაშრომეი თეატრსა და მსახიობის ოსტატობაზე. ის ასევე რმოდენიმე მოთხრობისა და ნარკვევის ავტორია. მის კალამს ეკუთვნის პიესები: „ბედი ქართლისა“, „ორი მამა“, „ცოტნე დადიანი“, „ბრძოლა“, „დატრიალდა ჯარა“. წერდა რუსულადაც: „ომი ოჯახში“, „გამარჯვება“, „საიდუმლოება“. ეწეოდა მთარგმნელობით მოღვაწეობას. უპირატესად თარგმნიდა მხატვრულ და პოლიტიკური ხასიათის ლიტერაურას, შეადგინა რუსულ-ქართული ბოტანიკური ლექსიკონი, რაც ჩვენი ეროვნული ლექსიკოგრაფიის ძვირფასი შენაძენია.
+სწავლობდა თბილისის გიმნაზიაში, შემდეგ [[პეტერბურგი]]სა და [[მოსკოვი]]ს სამხატვრო აკადემიებში, რომელიც დაამთავრა [[1873]] წელს. მას ცხოვრების ფართო ასპარეზი ჰქონდა გადაშლილი, მაგრამ მსახიობისა და საზოგადო მოღვაწის მძიმე ჭაპანი არჩია. სიყმაწვილიდან სცენამ გაიტაცა. თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა პაჟის როლი მოლიერის „ცოლის შერთვევინებაში“. აქედან მოყოლებული, ნახევარ საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში თეატრის სიყვარული არ განელებია, ბოლომდე დარჩა მისი ერთგული და უანგარო მსახური. იყო სახალხო თეატრის პირველი რეჟისორი და მსახიობი. კონსტანტინე ყიფიანს ეკუთვნის თეორიული ხასიათის ნაშრომები თეატრსა და მსახიობის ოსტატობაზე. ის ასევე რმოდენიმე მოთხრობისა და ნარკვევის ავტორია. მის კალამს ეკუთვნის პიესები: „ბედი ქართლისა“, „ორი მამა“, „ცოტნე დადიანი“, „ბრძოლა“, „დატრიალდა ჯარა“. წერდა [[რუსული ენა|რუსულადაც]]: „ომი ოჯახში“, „გამარჯვება“, „საიდუმლოება“. ეწეოდა მთარგმნელობით მოღვაწეობას. უპირატესად თარგმნიდა მხატვრულ და პოლიტიკური ხასიათის ლიტერატურას, შეადგინა რუსულ-ქართული ბოტანიკური ლექსიკონი, რაც ჩვენი ეროვნული ლექსიკოგრაფიის ძვირფასი შენაძენია.
 დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში]].
+== ნათამაშები როლები==
+*[[მოლიერი]]ს  „ცოლის შერთვევინებაში“  (თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა <small>პაჟის</small> როლი)
+* [[გიორგი ერისთავი]]ს „გაყრა“  (<small>ანდუყაფარი</small>)
+*  [[დავით ერისთავი]]ს „სამშობლო“  (<small>სვიმონ ლეონიძე</small> )
+* [[ალექსანდრე სუმბათაშვილ-იუჟინი]]ს  „ღალატი“  (<small>ანანია</small>)
+*[[უილიამ შექსპირი]]ს „ვენეციელი ვაჭარი“   (<small>შაილოკი</small> )
+*უილიამ შექსპირის  „მეფე ლირი“  (<small>მეფე ლირი</small>)
 ==ლიტერატურა==
 * ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 357, თბ., 1994
+==რესურსები ინტერნეტში==
+{{nplg ბიოგრაფია|00007346}}
 {{DEFAULTSORT:ყიფიანი, კონსტანტინე}}
-[[კატეგორია:ქართველი მსახიობები]]
 [[კატეგორია:დაბადებული 3 მარტი]]
 [[კატეგორია:დაბადებული  1849]]
 [[კატეგორია:გარდაცვლილი  17 აპრილი]]
 [[კატეგორია:გარდაცვლილი 1921]]
+[[კატეგორია:ქართველი მსახიობები]]
 [[კატეგორია:დიდუბის პანთეონში დაკრძალულები]]