ქრისტეფორე III (კათოლიკოს-პატრიარქი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

00:24, 27 ივნისი 2005-ის ვერსია

მისი უწმიდესობა და უნეტარესობა ქრისტეფორე III (ერისკაცობაში ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი) (* 27 მარტი, 1873, სოფ. ვერტყვიჭალა, ხარაგაულის რაიონი ― † 10 იანვარი, 1932, თბილისი), გამოჩენილი ქართველი სასულიერო და საზოგადო მოღვაწე, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი და მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი 1927-1932 წლებში. დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია (1895). 1895-1922 მღვდლად იყო ჯერ იმიერკასპიის ოლქში, შემდეგ საქართველოს სოფლებში - ხიდისთავში, იტრიაში, ნაბახტევში, თბილისის ვერის წმ. ნიკოლოზის ეკლესიაში. იყო სოფ. იტრიის ორკლასიანი სკოლის გამგე და საღვთო სჯულის მასწავლებელი (1898-1905), გორის მაზრის სამრევლო სკოლების მეთვალყურე (1904-1905), თბილისის მეხუთე გიმნაზიის საღვთო სჯულის მასწავლებელი (1905-1918), იქვე ქართული ენის მასწავლებელი (1918-1921). 1905 თბილისში თავმჯდომარეობდა არალეგალურ კრებას, რომელმაც შეიმუშავა მოთხოვნა ქართული მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის ავტოკეფალიის (დამოუკიდებლობის) აღდგენის შესახებ. იყო ურბნისის ეპარქიის მღვდელმთავარი (1921); ეპისკოპოსი (1922-იდან); აფხაზეთის მიტროპოლიტი (1925-1927). გამოქვეყნებული აქვს ისტორიული და ლიტერატურული ხასიათის მნიშვნელოვანი გამოკვლევები და წერილები. დაკრძალულია თბილისში, სიონის საკათედრო ტაძარში.

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
-'''ქრისტეფორე III''' (ერისკაცობაში ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი) (* 15 მარტი. [[27 მარტი]]. [[1873]], სოფ. ვერტყვიჭალა, [[ხარაგაულის რაიონი]] ―    †   [[10 იანვარი]]. [[1932]], [[თბილისი]]), [[საქართველო | საქართველოს]] [[კათალიკოსი | კათალიკოს-პატრიარქი]] [[1927]]-32. დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია ([[1895]]). [[1895]]-[[1922]] მღვდლად იყო ჯერ იმიერკასპიის ოლქში, შემდეგ საქართველოს სოფლებში - ხიდისთავში, იტრიაში, ნაბახტევში, თბილისის ვერის წმ. ნიკოლოზის ეკლესიაში. იყო სოფ. იტრიის ორკლასიანი სკოლის გამგე და საღვთო სჯულის მასწავლებელი ([[1898]]-[[1905]]), გორის მაზრის სამრევლო სკოლების მეთვალყურე ([[1904]]-[[1905]]), თბილისის მეხუთე გიმნაზიის საღვთო სჯულის მასწავლებელი ([[1905]]-18), იქვე ქართული ენის მასწავლებელი ([[1918]]-21). [[1905]] თბილისში თავმჯდომარეობდა არალეგალურ კრებას, რომელმაც შეიმუშავა მოთხოვნა საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალიის აღდგენის შესახებ. იყო ურბნისის ეპარქიის მღვდელმთავარი ([[1921]]); ეპისკოპოსი ([[1922]]-იდან); აფხაზეთის მიტროპოლიტი [[1925]]-27. დაკრძალულია სიონის ტაძარში. აქვს ისტორიული და ლიტერატურული ხასიათის გამოკვლევები და წერილები.
+მისი უწმიდესობა და უნეტარესობა '''ქრისტეფორე III''' (ერისკაცობაში ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი) (* [[27 მარტი]], [[1873]], სოფ. [[ვერტყვიჭალა]], [[ხარაგაული|ხარაგაულის რაიონი]] ―    †   [[10 იანვარი]], [[1932]], [[თბილისი]]), გამოჩენილი [[ქართველები|ქართველი]] სასულიერო და საზოგადო მოღვაწე, [[საქართველო |სრულიად საქართველოს]] [[კათოლიკოსი | კათოლიკოს-პატრიარქი]] და [[მცხეთა]]-[[თბილისი]]ს მთავარეპისკოპოსი [[1927]]-[[1932]] წლებში. დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია ([[1895]]). [[1895]]-[[1922]] მღვდლად იყო ჯერ იმიერკასპიის ოლქში, შემდეგ საქართველოს სოფლებში - ხიდისთავში, იტრიაში, ნაბახტევში, თბილისის ვერის წმ. ნიკოლოზის ეკლესიაში. იყო სოფ. იტრიის ორკლასიანი სკოლის გამგე და საღვთო სჯულის მასწავლებელი ([[1898]]-[[1905]]), [[გორი]]ს მაზრის სამრევლო სკოლების მეთვალყურე ([[1904]]-[[1905]]), თბილისის მეხუთე გიმნაზიის საღვთო სჯულის მასწავლებელი ([[1905]]-[[1918]]), იქვე ქართული ენის მასწავლებელი ([[1918]]-[[1921]]). [[1905]] თბილისში თავმჯდომარეობდა არალეგალურ კრებას, რომელმაც შეიმუშავა მოთხოვნა ქართული მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის [[ავტოკეფალია|ავტოკეფალიის]] (დამოუკიდებლობის) აღდგენის შესახებ. იყო ურბნისის ეპარქიის მღვდელმთავარი ([[1921]]); ეპისკოპოსი ([[1922]]-იდან); [[აფხაზეთი]]ს მიტროპოლიტი ([[1925]]-[[1927]]). გამოქვეყნებული აქვს ისტორიული და ლიტერატურული ხასიათის მნიშვნელოვანი გამოკვლევები და წერილები. დაკრძალულია თბილისში, სიონის საკათედრო ტაძარში.
 [[კატეგორია:ქართველები]]
 [[კატეგორია:საქართველოს კათალიკოსები]]