სიკომორო
იერსახე
| სიკომორო | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| ||||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||||||
| Ficus sycomorus | ||||||||||||||
| დაცვის სტატუსი | ||||||||||||||
|
IUCN 3.1 Least Concern : 146188430 | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
სიკომორო (ლათ. Ficus sycomorus) — ხე ფიკუსის გვარისა. მისი სიმაღლე 40 მ აღწევს.[1] იზრდება აღმოსავლეთ აფრიკასა და წინა აზიაში. მაგარი მერქანი აქვს. ისხამს ლეღვის მსგავს ნაყოფს. ნაყოფი იჭმება. ფართოდაა კულტივირებული.
მისი სამშობლოა ეგვიპტე. სიკომორო არაერთხელ არის მოხსენიებული ბიბლიაში. სულხან-საბა ორბელიანის მიხედვით ეწოდება ლეღვსულელი.[2]
