მირნის სადგური

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მირნის სადგური

მირნის სადგური 2007 წელს
სტატუსი მოქმედი
ქვეყანა რუსეთის დროშა რუსეთი
მდებარეობა ანტარქტიდის დროშა ანტარქტიდა
პრავდის ნაპირი
დაარსების თარიღი 13 თებერვალი, 1956
მეცნიერ-მუშაკთა რაოდენობა 15-20
სინოპტიკური ინდექსი 89592
მეტეომოედნის სიმაღლე 39,9 მ
კოორდინატები 66°33′20″ ს. გ. 93°00′11″ ა. გ. / 66.55556° ს. გ. 93.00306° ა. გ. / -66.55556; 93.00306
მირნის სადგური — ანტარქტიდა
მირნის სადგური
მირნის სადგური

მირნის სადგური (რუს. Мирный — „მშვიდი“, „მშვიდობიანი“) — რუსეთის სამეცნიერო-კვლევითი სადგური ანტარქტიდაში. მდებარეობს დედოფალ მერის მიწაზე, პრავდის ნაპირზე, დეივისის ზღვის სანაპიროზე, ავსტრალიის ანტარქტიდულ ტერიტორიაზე. განლაგებულია კონტინენტურ ყინულსა და კლდეებზე, ზღვის დონიდან 35 მ სიმაღლეზე.[1] სადგურს მართავს არქტიკული და ანტარქტიდული სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტი, რომელიც 1920 წელს დაარსდა.[2]

გაიხსნა 1956 წლის 13 თებერვალს. წარმოადგენს პირველ საბჭოთა ანტარქტიდულ სადგურს. უახლოესი ანტარქტიდული სადგური — დეივისი 678 კმ-ში მდებარეობს. მირნის ობსერვატორია ანტარქტიდაში წარმოებული რუსეთის კვლევების ძირითადი ბაზაა. იგი უზრუნველყოფს ვოსტოკის სადგურის ცხოველმოქმედებას. ყველა ლოგისტიკურ ოპერაციას ახორციელებს სინოპტიკური ჯგუფი, რომელიც სადგურზე მუდმივად მუშაობს. მოქმედებს მთელი წლის განმავლობაში. მუშაობს 15-20 კაცი. პოლარული ღამე არ იცის. პოლარული დღე გრძელდება 7 დეკემბრიდან 5 იანვრამდე.[3]

სადგურის რაიონში დამახასიათებელია ხშირი ქარბუქი და ძლიერი ქარი, რომელიც ანტარქტიდის ცენტრიდან ქრის. ჰაერის საშუალო ტემპერატურა უდრის –11,3 °C-ს, მაქსიმალური +6,8 °C, მინიმალური –40,3 °C. ქარის საშუალო სიჩქარე უდრის 11,2 მ/წმ-ს, მაქსიმალური — 56 მ/წმ-ს. უმეტესწილად უბერავს აღმოსავლეთ-სამხრეთ-აღმოსავლეთ მიმართულების ქარი. შტორმული ქარების მაქსიმალური დღეების რაოდენობა წელიწადში 247 აღწევს.[3]

ტროპიკული ციკლონის დღეების რაოდენობა 20-25 წელიწადში. ატმოსფერული ნალექების რაოდენობა წელიწადში 400 მმ-ია. წვიმა მხოლოდ ზაფხულში მოდის, ისიც განსაკუთრებულ შემთხვევებში. მირნის სადგურის კვლევის ძირითადი მიმართულებებია: გლაციოლოგია, სეისმოლოგია, მეტეოროლოგია და ოკეანის ბიოლოგია; სწავლობენ აგრეთვე ჩრდილოეთის ციალისა და კოსმოსური სხივების საკითხებს. სადგურს სახელი ეწოდა კარჭაპ „მირნის“ მიხედვით.[4]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]