მახინჯაური (ბათუმი)
| დასახლება | |
|---|---|
|
მახინჯაური | |
 მახინჯაურის რკინიგზის სადგური | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| ავტონომიური რესპუბლიკა | აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა |
| მუნიციპალიტეტი | ბათუმი |
| კოორდინატები | 41°40′31″ ჩ. გ. 41°41′41″ ა. გ. / 41.67528° ჩ. გ. 41.69472° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 15 მ |
| მოსახლეობა | 3401 კაცი (2002) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები |
| სატელეფონო კოდი | +995 422 |
| საფოსტო ინდექსი | 6015 |
.svg)   | |
მახინჯაური — დასახლება ბათუმის დაქვემდებარებაში, მწვანე კონცხის უბანში. მახინჯაურში არის რკინიგზის სადგური.
გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მდებარეობს შავი ზღვის სანაპიროზე, ქალაქ ბათუმის ჩრდილოეთ ნაწილში, მისი ცენტრიდან 6 კმ-ის დაშორებით, ზღვის დონიდან 15 მეტრზე. მახინჯაური ზღვისპირა კლიმატური და ბალნეოლოგიური კურორტია. იცის თბილი ზამთარი და ცხელი ზაფხული. იანვრის საშუალო ტემპერატურაა 5,7 °C, ივლისისა 22,2 °C. საშუალო წლიური ტემპერატურაა 13,8 °C. ნალექები 2750 მმ წელიწადში. მზის ნათების ხანგრძლივობა 1890 სთ წელიწადში. ძირითადი სამკურნალო ფაქტორია თალასოთერაპია. არის მინერალური წყლები, რომლებსაც იყენებენ სხვადასხვა დაავადებების სამკურნალოდ.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შედიოდა ხელვაჩაურის რაიონში. 1959 წელს მიენიჭა დაბის სტატუსი და იყო სადაბო საბჭოს ცენტრი (სოფლები: შუა მახინჯაური და განთიადი). განვითარებული იყო მეჩაიეობა და მეციტრუსეობა. 2011 წელს დაბის დიდი ნაწილი გამოეყო ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტს და მოექცა ბათუმის შემადგენლობაში.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1959 [1] | 5931 | ||
| 1970 [1] |  4421 |
||
| 1979[1] | 2768 |
||
| 1989[1] |  3702 |
||
| 2002[1] | 3401 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 520.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| |||||||
