მარტინ ოპიცი
Jump to navigation
Jump to search
| მარტინ ოპიცი | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 23 დეკემბერი 1597[1] [2] [3] [4] [5] [6] |
| დაბ. ადგილი | Bolesławiec |
| გარდ. თარიღი | 20 აგვისტო 1639[1] [2] [3] [4] [5] [6] (41 წელი) |
| გარდ. ადგილი | გდანსკი |
| დასაფლავებულია | წმინდა მარიამის ეკლესია |
| საქმიანობა | ენათმეცნიერი, პოეტი, მწერალი, მთარგმნელი და პოეტი ადვოკატი |
| ენა | გერმანული ენა[1] |
| მოქალაქეობა |
 გერმანიაპოლონეთი |
| ალმა-მატერი | ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტი |
| ჟანრი | პოეზია და სონეტი |
| Magnum opus | გერმანული პოეზიის შესახებ |
მარტინ ოპიცი (გერმ. Martin Opitz; დ. 23 დეკემბერი, 1597, ბუნცლაუ — გ. 20 აგვისტო, 1639, გდანსკი) — გერმანელი პოეტი და ხელოვნების თეორეტიკოსი. მისმა წიგნმა „გერმანული პოეზიის შესახებ“ (1624) დასაბამი მისცა გერმანულ კლასიციზმს. აღსანიშნავია ოპიცის ლექსები და პოემები „სანუგეშო სიმღერები ომის უბედურებაში“, „ქება ომის ღმერთისა“ (1628), „ვეზუვი“ (1633), „პასტორალი ფერია ჰერცინისადმი“ (1630), „ზლატნა ანუ სულიერი სიმშვიდისათვის“ (1623). მასვე ეკუთვნის პირველი გერმანული ოპერის „დაფნეს“ ლიბრეტო.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, გვ. 544, თბ., 1984 წელი.
