ლამარა ჭყონია
| ლამარა ჭყონია | |
|---|---|
 ლამარა ჭყონია | |
| ბიოგრაფია | |
| ნამდვილი სახელი | ლამარა ჭყონია |
| დაბ. თარიღი | 27 დეკემბერი, 1930 |
| დაბ. ადგილი | ბათუმი |
| წარმოშობა |
 ქართველი |
| ეროვნება | ქართველები |
| ჟანრ(ებ)ი | კლასიკური მუსიკა, ოპერა |
| საქმიანობა | ლირიკული - კოლორატული სოპრანო |
| ჯილდოები | სსრკ-ის სახალხო არტისტი, ბრწყინვალების საპრეზიდენტო ორდენი, საპატიო ნიშნის ორდენი, People's Artist of Ukraine, საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტი, თამარ მეფის ორდენი, Merit artist of Ukrainian SSR და Order of the holy Great Martyr Barbara |
| ლამარა ჭყონია ვიკისაწყობში | |
ლამარა გრიგოლის ასული ჭყონია (დ. 27 დეკემბერი, 1930, ბათუმი) — ქართველი საბჭოთა მომღერალი (ლირიკული - კოლორატული სოპრანო), სსრკ-ს სახალხო არტისტი (1976). სსკპ-ს წევრი 1974 წლიდან. 1956 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია (გ. გოგიჩაძის კლასი, ადრე მეცადინეობდა ვ. ქაშაკაშვილი). 1956 - 1960 წლებში და 1968 წლიდან ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის თბილისის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრის, 1960-1968 წლებში კიევის ტარას შევჩენკოს სახელობის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტი. ლამარა ჭყონიას აქვს ლამაზი ტემბრის ხმა, სრულყოფილი ვოკალური ტექნიკა. ოპერებიდან პარტიები; მარფა (რიმსკი-კორსაკოვი „მეფის საცოლე“), ტატიანა, იოლანტა (პერტე ჩაიკოვსკი „ევგენი ონეგინი, „იოლანტა“), ჩიო-ჩიო სანი (ჯაკომო პუჩინი „ჩიო-ჩიო სანი“, ტოკიოს საერთაშორისო კონკურსის II პრემია ამ პარტიის საუკეთესო შესრულებისთვის, 1967), ვიოლეტა (ჯუზეპე ვერდი „ტრავიატა“), მარო, ეთერი (ზაქარია ფალიაშვილი „დაისი“, „აბესალომ და ეთერი“) და სხვ. ვოკალისტთა პრაღის (1960), სოფიის (III პრემია, 1963) საერთაშორისო და გლინკას სახელობის (1960, მოსკოვი) კონკურსების ლაურეატი. დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით და მედლებით.[1]