ბორის ალექსანდროვი

ბორის ალექსანდროვი
ბიოგრაფია
დაბ. თარიღი	22 ივლისი (4 აგვისტო) 1905 ან 4 აგვისტო 1905(1905-08-04)
დაბ. ადგილი	Bologoye
გარდ. თარიღი	17 ივნისი 1994(1994-06-17) (88 წლის)
გარდ. ადგილი	მოსკოვი
დასაფლავებულია	ნოვოდევიჩის სასაფლაო
ჯილდოები	სტალინური პრემია, ლენინის ორდენი, სოციალისტური შრომის გმირი, ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი, სსრკ-ის სახალხო არტისტი, სამამულო ომის 1-ლი ხარისხის ორდენი, შრომის წითელი დროშის ორდენი, Order "For Service to the Homeland in the Armed Forces of the USSR", 3rd class, მედალი „საბრძოლო დამსახურებისთვის“, მედალი „შრომითი წარჩინებისათვის“, ხელუხლებელი მიწების ათვისების მედალი, მედალი „სსრკ-ის შეიარაღებული ძალების ვეტერანი“, მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გმირული შრომისათვის“, რსფსრ-ის სახალხო არტისტი, რუსეთის სფსრ-ის დამსახურებული არტისტი, ლენინური პრემია, სამამულო ომის მე-2 ხარისხის ორდენი, მედალი „მოსკოვის დაცვისათვის“, მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისათვის“, სამამულო ომის ორდენი, ორდენი "სსრ კავშირის შეიარაღებულ ძალებში სამშობლოს სამსახურისათვის", „ვლადიმერ ილიას ძე ლენინის დაბადებიდან 100 წლისთავის აღსანიშნავი“ საიუბილეო მედალი, Medal "For Impeccable Service", Order of 9 September 1944 და Order of the Red Banner
ბორის ალექსანდროვი ვიკისაწყობში

ბორის ალექსანდრეს ძე ალექსანდროვი (რუს. Борис Александрович Александров; დ. 4 აგვისტო, 1905, ბოლოგიე — 17 ივნისი, 1994, მოსკოვი) — საბჭოელი რუსი კომპოზიტორი. 1946-1986 წლებში იყო მამის, ალექსანდრე ვასილის ძე ალექსადროვის დაარსებული ალექსანდროვის ანსამბლის მეორე ხელმძღვანელი. ალექსანდროვმა გენერალ-მაიორის თანამდებობამდე მიაღწია; მას მიენიჭა სოციალისტური შრომის გმირის, ლენინის პრემია და სსრკ სახელმწიფო პრემია და დასახელდა სსრკ სახალხო ხელოვნად. ალექსანდროვის მუსიკას იყენებენ „ტრანსნისტრიას“ ჰიმნში.

ცხოვრება

ადრეული წლები

ალექსანდროვმა მუსიკალური კარიერა 13 წლის ასაკში დაიწყო; თავდაპირველად იგი იყო ბოლშოვის თეატრში არსებული ბავშვთა გუნდის მევიოინე; იგი გუნდში ისეთ მომღერლებთან ერთად იყო, როგორიცაა თედორე შალიაპინი. 1923-1919 წლებში სწავლობდა მოსკოვის კონსერვატორიაში. 1929 - 1937 წლებში იგი მართავდა წითელი არმიის ახლად დაარსებული ცენტრალური თეატრის მუსიკალურ განყოფილებას, ხოლო 1933 - 1941 წლებში იყო მოსკოვის კონსერვატორიის ასოცირებული პროფესორი. 1937 წელს გახდა ალექსანდროვის ანსამბლის სამხატვრო ხელმძღვანელის მოადგილე. ის ასევე იყო კომპოზიტორი, წერდა სიმფონიური და კამერული ინსტრუმენტული მუსიკის სხვადასხვა ჟანრში.

ანსამბლის ლიდერობა

ბორის ალექსანდროვი იყო კომპოზიტორი, ორგანიზატორი, დირიჟორი, მუსიკის კრიტიკოსი, მხატვარი და მასწავლებელი: XX საუკუნის მნიშვნელოვანი ფიგურა რუსეთის სამხედრო მუსიკაში. მან მოამზადა მრავალი შესანიშნავი სოლისტი. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, ბორის ალექსანდროვის ხელმძღვანელობით ანსამბლმა სამოცდარვჯერ იმოგზაურა საზღვარგარეთ. მან განაგრძო მამის ცენტრალური იდეა: რომ გუნდი უმთავრესი იყო ანსამბლისთვის, და რომ გუნდის გარეშე არ იქნებოდა ანსამბლი.

გრძელი კარიერის დახურვა

1985 წელს საჯაროდ აღინიშნა მისი 80 წლის დაბადების დღე. 1987 წელს ალექსანდროვი საბოლოოდ გავიდა პენსიაზე. მთავარ დირიჟორობას თავი დაანება 1994 წელს; ამავე წელს გარდაიცვალა; დაკრძალულია მოსკოვის ნოვოდევიჩის სასაფლაოში.

ჯილდოები

ალექსანდროვიჩის ფოტოები და ფილმები აჩვენებს, რომ მას დიდი რაოდენობით მედალი აქვს მოპოვებული. გარდა ზემოხსენებულიდან, მას ანსამბლის ფორმირებაში დახმარების მიზნით შრომის მედალიც (1939) გადაეცა. გარდა ამისა არის და აქვს შემდეგი მედლები თუ ჯილდოები: რუსეთის საპატიო არტისტი (1944); ლეიტენანტი პოლკოვნიკის წოდება (1946); რუსეთის სახალხო არტისტი (1948); პოლკოვნიკის ორდენი (1948); ლენინის ორდენი (1949); საკონცერტო სპექტაკლებისთვის სტალინის პრემია, პირველი კლასი (1950); სსრკ სახალხო არტისტი (1958); გენერალ-მაიორის წოდება (1972); სოციალისტური შრომის გმირი კულტურისა და ხელოვნების განვითარებაში განსაკუთრებული წვლილისთვის (1972); ლენინის პრემია (1978); ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი (1985). მთლიანობაში მან სამჯერ მიიღო ლენინის ორდენი და ასევე მიღებული აქვს: შრომის წითელი დროშის ორდენი, სამამულო ომის ორდენი (პირველი კლასის) და სტალინის პრემია.