მემედ ჭყონია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ჭყონია.

მემედ ჭყონია (დ. 1860, ქობულეთი — გ. 1940, ქობულეთი) — ქართველი პოეტი და სახალხო მთქმელი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ახლო ურთიერთობა ჰქონდა აკაკი წერეთელთან, ნიკო ნიკოლაძესთან, სერგეი მესხთან, თედო სახოკიასთან და სხვა. თხზავდა სოციალ-პოლიტიკურ, შრომით, საწესჩვეულებო ლექსებს. პოპულარობით სარგებლობდა მისი პატრიოტული ლექსები, რომლებშიც ეწინააღმდეგებოდა პანთურქიზმსა და პანისლამიზმს. იგი ეწეოდა საქართველოს ისტორიის, ქართული კულტურისა და საგანმანათლებლო იდეების პროპაგანდას, ხელს უწყობდა მუსლიმ ქართველებში ეროვნული თვითშეგნების ამაღლებას.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 410.
  • ახვლედიანი ხ., „ნარკვევები საქართველოს ისტორიიდან“, ბათუმი, 1978
  • ახვლედიანი ხ., „სამხრეთ საქართველოს განთავისუფლებისთვის მებრძოლნი“, ბათუმი, 1972
  • ახვლედიანი ხ., „საბჭოთა ხელისუფლების დამყარება აჭარაში 1917-1921“, ბათუმი, 1971
  • ქურიძე შ., „მხატვრული სიტყვის განვითარება აჭარაში“, ბათუმი, 1970

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]