რევაზ ლაღიძე

რევაზ ლაღიძე
ბიოგრაფია
დაბ. თარიღი	10 ივლისი, 1921
დაბ. ადგილი	ობჩა, ქუთაისის მაზრა, საქართველოს სსრ
გარდ. თარიღი	16 ოქტომბერი, 1981 (60 წლის)
გარდ. ადგილი	თბილისი, საქართველოს სსრ
დასაფლავებულია	დიდუბის პანთეონი
საქმიანობა	კომპოზიტორი
რევაზ ლაღიძე ვიკისაწყობში

რევაზ ლაღიძე (დ. 10 ივლისი, 1921 — გ. 16 ოქტომბერი, 1981) — ქართველი კომპოზიტორი. საქართველოს სსრ სახალხო არტისტი (1941).

ბიოგრაფია

რევაზ ილიას ძე ლაღიძე 1921 წლის 10 ივლისს დაიბადა ქუთაისის მაზრის სოფელ ობჩაში (ამჟამინდელი ბაღდათის მუნიციპალიტეტი). 1939 წელს დაამთავრა თბილისის IV სამუსიკო სასწავლებელი (ვიოლინოს განხრით), 1941-1949 წლებში ვიოლინოზე უკრავდა სიმფონიურ ორკესტრებში. 1948 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ანდრია ბალანჩივაძის საკომპოზიციო კლასი). ლაღიძე სხვადასხვა ჟანრის მუსიკალური ნაწარმოებების ავტორია. მას ეკუთვნის ოპერა „ლელა“ (1973), მუსიკალური კომედიები „მეგობრები“ (1951) და „კომბლე“ (1957), სიმფონიური პოემა „სამშობლოსათვის“ (1949), სიმფონიური სურათი „საჭიდაო“ (1952), რამდენიმე საგუნდო სიმღერა-კანტატა („სიმღერა სამშობლოზე“, „ბალადა ვაზზე“, „ოდა მესხეთზე“, „მოხეური ბალადა“ და სხვა), საფორტეპიანო („ტოკატა“ და სხვა) და ჩელოს („პოემა“, „ელეგია“ და სხვა) პიესები, ერთნაწილიანი კანტატა „მელის ვარძია“ შერეული გუნდისა და ორკესტრისათვის (1966, ირაკლი აბაშიძის ლექსზე ციკლიდან „რუსთაველის ნაკვალევზე“), მუსიკა სპექტაკლებისა (გენო ქელბაქიანის „ახალგაზრდა მასწავლებელი“, ლეო ქიაჩელის „ტარიელ გოლუა“ და სხვა სულ 40-ზე მეტი) და კინოფილმებისათვის („საბუდარელი ჭაბუკი“, „ნინო“, „ზვიგენის კბილი“, „ხევისბერი გოჩა“ და სხვა. სულ 30-ზე მეტი). ნაყოფიერად მუშაობდა სიმღერის ჟანრში. მისი სიმღერები გამოირჩევა იშვიათი მელოდიურობითა და გულწრფელობით. პოპულარულია ლაღიძის „სიმღერა თბილისზე“.

რევაზ ლაღიძე ეწეოდა ნაყოფიერ პედაგოგიურ მოღვაწეობას. იყო ალექსანდრე პუშკინის სახელობის თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტის მუსიკის კათედრის გამგე. 1964 წლიდან კონსერვატორიის პედაგოგი (კამერული ანსამბლი). მიიღო სსრკ სახელმწიფო პრემია (1978) და შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემია (1975).

დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

ლიტერატურა

• ახმეტელი მ., რევაზ ლაღიძე, „საბჭოთა ხელოვნება“, 1976, № 7;
• Орджоникидзе Г. Ш.,Реваз Лагидзе, წგნ.: Советская музыка, М., 1956;
• Торадзе Г. Г., Творения щедрого дара, «Советская музыка», 1976, № 5;

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 146-147.
• ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 232, თბ., 1994

რესურსები ინტერნეტში

• რევაზ ლაღიძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• რევაზ ლაღიძე — ცხოვრება, შემოქმედება