ტუფი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
wikidata interwiki
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:Tufo Necropoli della Banditaccia.JPG|მინი|ტუფის წყობა]]
[[ფაილი:Tufo Necropoli della Banditaccia.JPG|მინი|ტუფის წყობა]]
'''ტუფი''' ({{lang-it|tufo}}) — მკვრივი ვულკანური ქანი, რომელიც წარმოიქმნება [[ვულკანი]]ს ამოფრქვევის დროს ამოსროლილი მასალის ([[ვულკანური ფერფლი]], [[წიდა]], [[ლაპილი|ლაპილები]] და სხვა) შეცემენტების შედეგად. ზოგჯერ [[დანალექი ქანები|დანალექი ფოროვანი ქანია]]. აქვს სხვადასხვა ფერი. ძვირფასი საშენი მასალაა. გამოიყენება როგორც მსუბუქი საკედლე მასალა და ბეტონის შემავსებელი. [[საქართველო]]ში ცნობილია ტუფის მრავალი სახეოსხვაობა. საბადოთაგან აღსანიშნავია: თეძმის, აკაურთის (მწვანე ტუფი), გორიჯვრის, ზემო სკრის (იისფერი ტუფი), სამშვილდის (ყვითელი ტუფი) და სხვა.<ref>{{ქსე|10|81||არა}}</ref> ყვითელი დეკორატიული ეგრეთ წოდებული [[ბოლნისის ტუფი]] პეტროგრაფიულად განეკუთნება [[ტუფლავა]]ს ან [[ლავა]]ს. ბოლნისის ტუფის საბადო [[თბილისი]]დან 60 კმ-ზე მდებარეობს [[ბოლნისის მუნიციპალიტეტი]]ს სოფლების ხატისოფლის, სარაჩლოს, ფახრალოს, შიხალის, ქვეშის, ზედა გულავერის მიდამოებში. პროდუქტიული ფენა წარმოადგენს ზედაცარცული ასაკის ვულკანოგენური წყების ერთ-ერთ ჰორიზონტს. საბადოს ჯერ კიდევ შორეულ წარსულში ამუშავებდნენ.<ref>{{ქსე|2|454|ნადარეიშვილი გ.|არა}}</ref> [[თეძმის ტუფი]] ვულკანური ფერფლისაგან შემდგარი დაახლოებით [[ანდეზიტი|ანდეზიტური]] შედგენილობის ეოცენური ასაკის ნაცრისფერი, ალაგ-ალაგ მომწვანო ფერის ქანია.<ref>{{ქსე|4|670|ქოიავა ვ.|არა}}</ref>
'''ტუფი''' ({{lang-it|tufo}}) — მკვრივი ვულკანური ქანი, რომელიც წარმოიქმნება [[ვულკანი]]ს ამოფრქვევის დროს ამოსროლილი მასალის ([[ვულკანური ფერფლი]], [[წიდა]], [[ლაპილი|ლაპილები]] და სხვა) შეცემენტების შედეგად. ზოგჯერ [[დანალექი ქანები|დანალექი ფოროვანი ქანია]]. აქვს სხვადასხვა ფერი. ძვირფასი საშენი მასალაა. გამოიყენება როგორც მსუბუქი საკედლე მასალა და ბეტონის შემავსებელი. [[საქართველო]]ში ცნობილია ტუფის მრავალი სახეოსხვაობა. საბადოთაგან აღსანიშნავია: თეძმის, აკაურთის (მწვანე ტუფი), გორიჯვრის, ზემო სკრის (იისფერი ტუფი), სამშვილდის (ყვითელი ტუფი) და სხვა.<ref>{{ქსე|10|81||არა}}</ref> ყვითელი დეკორატიული ეგრეთ წოდებული [[ბოლნისის ტუფი]] პეტროგრაფიულად განეკუთვნება [[ტუფლავა]]ს ან [[ლავა]]ს. ბოლნისის ტუფის საბადო [[თბილისი]]დან 60 კმ-ზე მდებარეობს [[ბოლნისის მუნიციპალიტეტი]]ს სოფლების ხატისოფლის, სარაჩლოს, ფახრალოს, შიხალის, ქვეშის, ზედა გულავერის მიდამოებში. პროდუქტიული ფენა წარმოადგენს ზედაცარცული ასაკის ვულკანოგენური წყების ერთ-ერთ ჰორიზონტს. საბადოს ჯერ კიდევ შორეულ წარსულში ამუშავებდნენ.<ref>{{ქსე|2|454|ნადარეიშვილი გ.|არა}}</ref> [[თეძმის ტუფი]] ვულკანური ფერფლისაგან შემდგარი დაახლოებით [[ანდეზიტი|ანდეზიტური]] შედგენილობის ეოცენური ასაკის ნაცრისფერი, ალაგ-ალაგ მომწვანო ფერის ქანია.<ref>{{ქსე|4|670|ქოიავა ვ.|არა}}</ref>


== სქოლიო ==
== სქოლიო ==

11:59, 6 დეკემბერი 2020-ის ვერსია

ტუფის წყობა

ტუფი (იტალ. tufo) — მკვრივი ვულკანური ქანი, რომელიც წარმოიქმნება ვულკანის ამოფრქვევის დროს ამოსროლილი მასალის (ვულკანური ფერფლი, წიდა, ლაპილები და სხვა) შეცემენტების შედეგად. ზოგჯერ დანალექი ფოროვანი ქანია. აქვს სხვადასხვა ფერი. ძვირფასი საშენი მასალაა. გამოიყენება როგორც მსუბუქი საკედლე მასალა და ბეტონის შემავსებელი. საქართველოში ცნობილია ტუფის მრავალი სახეოსხვაობა. საბადოთაგან აღსანიშნავია: თეძმის, აკაურთის (მწვანე ტუფი), გორიჯვრის, ზემო სკრის (იისფერი ტუფი), სამშვილდის (ყვითელი ტუფი) და სხვა.[1] ყვითელი დეკორატიული ეგრეთ წოდებული ბოლნისის ტუფი პეტროგრაფიულად განეკუთვნება ტუფლავას ან ლავას. ბოლნისის ტუფის საბადო თბილისიდან 60 კმ-ზე მდებარეობს ბოლნისის მუნიციპალიტეტის სოფლების ხატისოფლის, სარაჩლოს, ფახრალოს, შიხალის, ქვეშის, ზედა გულავერის მიდამოებში. პროდუქტიული ფენა წარმოადგენს ზედაცარცული ასაკის ვულკანოგენური წყების ერთ-ერთ ჰორიზონტს. საბადოს ჯერ კიდევ შორეულ წარსულში ამუშავებდნენ.[2] თეძმის ტუფი ვულკანური ფერფლისაგან შემდგარი დაახლოებით ანდეზიტური შედგენილობის ეოცენური ასაკის ნაცრისფერი, ალაგ-ალაგ მომწვანო ფერის ქანია.[3]

სქოლიო

  1. ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 81.
  2. ნადარეიშვილი გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 454.
  3. ქოიავა ვ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 670.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ტუფი&oldid=4049545“-დან