აკირა კუროსავა: განსხვავება გადახედვებს შორის

აკირა კუროსავა
აკირა კუროსავა
	; აკირა კუროსავა „შვიდი სამურაის“ გადაღების დროს
მშობლიური სახელი	黒澤明 ან 黒沢明
დაბადების თარიღი	23 მარტი, 1910; შინაგავა, ტოკიო, იაპონია
გარდაცვალების თარიღი	თარგი:გარდაცვალების თარიღ და ასაკი; სეტაგაია, ტოკიო, იაპონია
ეროვნება	იაპონელი
მოქალაქეობა	იაპონია
საქმიანობა	კინორეჟისორი
მეუღლე(ები)	იოკო იაგუჩი
ჯილდოები	ვერცხლის ლომი; 1954 — „შვიდი სამურაი“; ვერცხლის დათვი საუკეთესო რეჟისორისთვის; 1959 — „სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში“; ოქროს პალმის რტო; 1980 — „მეომრის ჩრდილი“; საპატიო ოსკარი (1989)

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

09:50, 21 ნოემბერი 2017-ის ვერსია

აკირა კუროსავა (黒澤明) (დ. 23 მარტი, 1910, ტოკიო — გ. 6 სექტემბერი, 1998) — იაპონელი კინორეჟისორი. მას მიიჩნევენ იაპონური კინოს კლასიკოსად. პოპულარულია როგორც სამშობლოში, ისე მთელ მსოფლიოში.

ბიოგრაფია

აკირა კუროსავა დაიბადა 1910 წლის 23 მარტს. აკირას მამა ძველი სამურაების გვარიდან იყო. მისი გავლენის ქვეშ იგი სკოლიდან დაინტერესდა საბრძოლო ხელოვნებებით და კერძოდ კენდოთი. თუმცა მის საყვარელ საქმიანობად ხატვა იქცა. ამის გამო იგი მხატვრობასაც აპირებდა და სწავლობდა კიდეც ხელოვნების აკადემიაში. მის ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი გარდატეხა მოხდა 1936 წელს, როდესაც გაზეთში ნახა P.C.L. სტუდიაში ვაკანსიის შესახებ გამოქვეყნებული განცხადება. ამის შედეგად, იგი რეჟისორ კაძირო იამამოტოს ასისტენტი გახდა. თავდაპირველად წერდა სცენარებს, თუმცა მათ შორის ბევრი არ იყო ეკრანიზებული და ისინი მხოლოდ და მხოლოდ ჟურნალებში იბეჭდებოდა.

პირველი ფილმი კუროსავამ როგორც რეჟისორმა დადგა 1943 წელს, ეს იყო „ძიუდოს გენიოსი“, სადაც ახალგაზრდა ძიუდოისტის აღზრდაზეა მოთხრობილი. ამ ფილმში გამოიკვეთა კუროსავას ადამიანის სწრაფვა სულიერი სრულყოფილებისკენ, რაც რეჟისორის სხვა ფილმებში უფრო გამოიკვეთა.

1944 წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი „ყველაზე ლამაზები“ და გადაღებების დასრულებისთანავე ცოლად შეირთო მთავარი როლის შემსრულებელი იაგუტი ეკო. მათ ორი შვილი ეყოლათ.

1945 წელს ომის დასრულების შემდეგ მან გადაიღო „ვეფხვის კვალს მიმყოლნი“, რომელიც ცენზურის გამო მხოლოდ 1952 წელს გამოვიდა ეკრანებზე.

კუროსავას საყოველთაო პოპულარობა მოუტანა ფილმმა „მთვრალი ანგელოზი“, რომელიც მან 1948 წელს გადაიღო. ამ ფილმში მთავარს როლს ასრულებდა დამწყები მსახიობი ტოსირო მიფუნე. მთვრალი ანგელოზების შემდეგ კუროსავამ მიფუნე კიდევ 15 ფილმში ათამაშა, შეიძლება ითქვას, რომ მათი ტანდემი ყველაზე გამორჩეულია იაპონური კინოს ისტორიაში.

1950 წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი „რასიომონი“, სადაც მთავარ როლს ტოსირო მიფუნე თამაშობდა. ფილმი ეფუძნებოდა რიუნოსკე აკუტაგავას მოთხრობას უსიერ ტყეში. ამ ფილმით კუროსავამ დაანგრია იაპონური კინოს ტრადიციული სტილისტიკა. 4 ადამიანი სრულიად შემთხვევით ტყეში მკვლელობის და გაუპატიურების მომსწრე ხდება. ოთხივე მოწმე მომხდარის სრულიად განსხვავებულ ვერსიას ყვება, მათი მონაყოლისგან რადიკალურად განსხვავდება დაზარალებულის და დამნაშავის მონაყოლიც. რეჟისორი არ ცდილობს გაარკვიოს სიმართლე, იგი ამ ფილმით აჩვენებს, რომ ადამიანს არ აქვს მოვლენების ობიექტურად გადმოცემის უნარი, საკუთარ თავზე მიუკერძოებლად ვერ საუბრობს, რადგან ადამიანის მთავარი თვისება ეგოიზმია.

ეგოიზმთან ბრძოლის მაგალითი კუროსავამ თავის ფილმ „ცხოვრებაში“ მოგვცა, რომელიც 1952 წელს გამოვიდა. მთავარი გმირი იგებს, რომ მას 5-6 თვე დარჩა სიცოცხლე. ეს მას უბიძგებს გადახედოს თავის ცხოვრებას და რადიკალურად შეცვალოს იგი.

კუროსავამ სრულიად შეცვალა სამურაების ტრადიციული სახე კინემატოგრაფიაში. იგი არ იღებს ტრადიციული ტიპის ფილმებს სამურაების შესახებ, სადაც იდეალად ქცეული სამურაები ძირითადად სიყვარულსა და მოვალეობას შორის არჩევნის დილემაზე ფიქრობენ. მის ფილმებში ასახულია უფრო რეალისტური ბრძოლა ფულისთვის და ძალაუფლებისთვის.

1954 გამოსულმა ფილმმა „შვიდი სამურაი“ ამერიკის კინოაკადემიის მთავარი პრიზი ოსკარი მოიპოვა, შემდეგ კი ამერიკელებმა ამ ფილმის „გადამუშავება“ გააკეთეს. კუროსავამ რადიკალურად შეცვალა სამურაის ეკრანული სახე. მის ფილმებში სამურაები არა მხოლოდ პატრონისადმი უსაზღვროდ ერთგული მამაცი მეომრები არიან, არამედ გააჩნიათ საკუთარი სისუსტეებიც. ლამაზად გამოწყობილი სამურაების ნაცვლად მის ფილმებში არის ბინძური, მიფუნეს ნასვამი პერსონაჟი, რომელიც ცდილობს თავიდან აიცილოს სისხლისღვრა, ხოლო საქმე საქმეზე როცა მიდის, მაშინ მამაცად იბრძვის. მისი გმირები არა მხოლოდ ფიზიკური მონაცემებით გამოირჩევიან, არამედ სულიერებითაც, სამართლიანობის გრძნობით.

კუროსავას პოპულარობის ზრდას 50-იან წლებში მისმა საყვარელმა მსახიობმა, ტოსირო მიფუნემაც შეუწყო ხელი. იგი გამოირჩეოდა სხვა მსახიობების ფონზე. მუშაობისას კუროსავა გადამღები ჯგუფის მიმართ ძალიან მომთხოვნი იყო. მის ფილმებში დიდ როლს მსახიობების გარდა ბუნებაც ასრულებდა. მას შეეძლო გადაღების შეჩერება სასურველ ამინდამდე, ფილმში რასიომონი კოკისპირული წვიმა ისეთივე მრავლისმთქმელია, როგორც პერსონაჟები.

მიუხედავად იმისა, რომ კუროსავას ყოველივე იაპონურითაა გაჯერებული, მას ასევე აღფრთოვანებდა დასავლური დრამა. შექსპირის ტრაგედიების გავლენით მან შექმნა ფილმები ტახტი სისხლში (მაკბეტი), მეომრის ჩრდილი (მეფე ლირი) და სამოთხე და ჯოჯოხეთი (ჰამლეტი). ასევე უნდა აღინიშნოს გორკისა (ფსკერზე) და დოსტოევსკის (იდიოტი) მისეული ეკრანიზაციები. დასავლური დრამების ეკრანიზაციის დროს იგი ერთგვარ ადაპტირებას აკეთებდა და პიესის სამოქმედო არეალი იაპონიაში გადაჰქონდა, რათა უფრო გასაგებად და ნათლად გადმოეცა სათქმელი. მაგალითად, ფილმში „ტახტი სისხლში“ არ არის არც ერთი ფრაზა შექსპირისეული ფრაზა, თუმცა ნაწარმოების პათოსი სრულად არის შენარჩუნებული. ფილმი დადგმულია თეატრი ნოს სტილში, მიუხედავად ამისა, იგი ითვლება „მაკბეტის“ ერთ-ერთ საუკეთესო ეკრანიზაციად.

1960 წელს კუროსავამ დააარსა საკუთარი კინოსტუდია „კუროსავა პრო“, სადაც დადგა ფილმები „ცუდებს მშვიდად სძინავთ“, „მცველი“, „სანძიურო“, „სამოთხე და ჯოჯოხეთი“. ამის შემდეგ იაპონურ კინემატოგრაფიაში შექმნილმა კრიზისმა იგი აიძულა დაფინანსება ჰოლივუდში ეძია. მას არ გაუმართლა, მის მიერ ჩაფიქრებული კინოები სხვა რეჟისორებმა გადაიღეს. 1969 წელს კი კუროსავამ და იაპონური კინოს სამმა დიდოსტატმა კინოშიტა კეისუკემ, იტიკავა კონმა და კობაიაში მასაკიმ დააარსეს კომპანია „ოთხი მხედარი“, სადაც კუროსავამ თავისი პირველი ფერადი კინო „დოდესკადენი“ გადაიღო. ფილმს კომერციული წარმატება არ ჰქონდა.

70-80-იანი წლები კუროსავასთვის მძიმე გამოდგა. სამშობლოში მას ძალიან აკრიტიკებდნენ და იგი მხარდაჭერას საზღვარგარეთ ეძებდა. მისი უკანასკნელი ფილმებია „სიზმრები“, “აგვისტოს რაფსოდია“ და „ჯერ კიდევ არა„. აკირა კუროსავა ტოკიოში გარდაიცვალა 1998 წლის 6 სექტემბერს.

ფილმოგრაფია

1943 — „ძიუდოს გენიოსი“, 姿三四郎
1944 — „ყველაზე ლამაზები“, 一番美しく
1945 — „ვეფხვის კვალს მიმყოლნი“
1945 — „ძიუდოს გენიოსი II“, 續姿三四郎
1945 — „ვინც მომავალს ქმნის“, 虎の尾を踏む男達
1946 — „ჭაბუკობაზე სინანულის გარეშე“, わが青春に悔なし
1948 — „ერთი მშვენიერი კვირა დღე“, 素晴らしき日曜日
1948 — „მთვრალი ანგელოზი“, 醉いどれ天使
1949 — „ჩუმი დუელი“, 静かなる決闘
1949 — „უსახლკარო ძაღლი“, 野良犬
1950 — „სკანდალი“, 醜聞
1950 — „რასიომონი“, 羅生門
1951 — „იდიოტი“, 白痴
1952 — „ცხოვრება“, 生きる
1954 — „შვიდი სამურაი“, 七人の侍
1955 — „მე ვცხოვრობ შიშში“, 生きものの記録
1957 — „ტახტი სისხლში“, 蜘蛛巣城
1957 — „ფსკერზე“, どん底
1958 — „სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში“, 隠し砦の三悪人
1960 — „ცუდებს მშვიდად სძინავთ“, 悪い奴ほどよく眠る
1961 — „მცველი“, 用心棒
1962 — „სანძიურო“, 椿三十郎
1963 — „სამოთხე და ჯოჯოხეთი“, 天国と地獄
1965 — „წითელწვერა“, 赤ひげ
1970 — „დოდესკადენი“ / Dô desu ka den, どですかでん
1975 — „დერსუ უზალა“, デルス・ウザーラ
1980 — „მეომრის ჩრდილი“, 影武者
1985 — „რანი“, 乱
1990 — „სიზმრები“, 夢
1991 — „აგვისტოს რაფსოდია“, 八月の狂詩曲
1993 — „ჯერ კიდევ არა“ / Madadayo, まあだだよ

ჯილდოები

რესურსები ინტერნეტში

ლიტერატურა

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 83-84.

@@ ხაზი 7: / ხაზი 7: @@
 |წარწერა          = აკირა კუროსავა „[[შვიდი სამურაი]]ს“ გადაღების დროს
 |დაბსახელი =
-|დაბ თარიღი  = [[23 მარტი]], [[1910]]
+|დაბ თარიღი  = {{დაბადების თარიღი|1910|3|23}}
 |დაბ ადგილი = [[შინაგავა]], [[ტოკიო]], {{დროშა|იაპონია}}
 |მოღვაწეობა =
-|გარდ თარიღი     = [[6 სექტემბერი]], [[1998]] (88 წლის)
+|გარდ თარიღი     = {{გარდაცვალების თარიღ და ასაკი|1998|9|6|1910|3|23}}
 |გარდ ადგილი   = [[სეტაგაია]], [[ტოკიო]], {{დროშა|იაპონია}}
 |დაკრ ადგილი =
@@ ხაზი 25: / ხაზი 25: @@
 |შვილები =
 |ჯილდოები = [[ვერცხლის ლომი]]<br />
-— ''[[შვიდი სამურაი]]''<br />
+— „[[შვიდი სამურაი]]“<br />
 [[ვერცხლის დათვი საუკეთესო რეჟისორისთვის]]<br />
-— ''[[სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში]]''<br />
+— „[[სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში]]“<br />
 [[ოქროს პალმის რტო]]<br />
-— ''[[მეომრის ჩრდილი]]''<br />
+— „[[მეომრის ჩრდილი]]“<br />
 [[საპატიო ოსკარი]] (1989)
 |საიტი           =
@@ ხაზი 41: / ხაზი 41: @@
 აკირა კუროსავა დაიბადა [[1910]] წლის [[23 მარტი|23 მარტს]]. აკირას მამა ძველი სამურაების გვარიდან იყო. მისი გავლენის ქვეშ იგი სკოლიდან დაინტერესდა საბრძოლო ხელოვნებებით და კერძოდ [[კენდო]]თი. თუმცა მის საყვარელ საქმიანობად ხატვა იქცა. ამის გამო იგი მხატვრობასაც აპირებდა და სწავლობდა კიდეც ხელოვნების აკადემიაში. მის ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი გარდატეხა მოხდა [[1936]] წელს, როდესაც გაზეთში ნახა P.C.L. სტუდიაში ვაკანსიის შესახებ გამოქვეყნებული განცხადება. ამის შედეგად, იგი რეჟისორ [[კაძირო იამამოტოს]] ასისტენტი გახდა. თავდაპირველად წერდა სცენარებს, თუმცა მათ შორის ბევრი არ იყო ეკრანიზებული და ისინი მხოლოდ და მხოლოდ ჟურნალებში იბეჭდებოდა.
-პირველი ფილმი კუროსავამ როგორც რეჟისორმა დადგა [[1943]] წელს, ეს იყო "[[ძიუდოს გენიოსი]]", სადაც ახალგაზრდა [[ძიუდო]]ისტის აღზრდაზეა მოთხრობილი. ამ ფილმში გამოიკვეთა კუროსავას ადამიანის სწრაფვა სულიერი სრულყოფილებისკენ, რაც რეჟისორის სხვა ფილმებში უფრო გამოიკვეთა.
+პირველი ფილმი კუროსავამ როგორც რეჟისორმა დადგა [[1943]] წელს, ეს იყო „[[ძიუდოს გენიოსი]]“, სადაც ახალგაზრდა [[ძიუდო]]ისტის აღზრდაზეა მოთხრობილი. ამ ფილმში გამოიკვეთა კუროსავას ადამიანის სწრაფვა სულიერი სრულყოფილებისკენ, რაც რეჟისორის სხვა ფილმებში უფრო გამოიკვეთა.
-[[1944]] წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი "[[ყველაზე ლამაზები]]" და გადაღებების დასრულებისთანავე ცოლად შეირთო მთავარი როლის შემსრულებელი იაგუტი ეკო. მათ ორი შვილი ეყოლათ.
+[[1944]] წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი „[[ყველაზე ლამაზები]]“ და გადაღებების დასრულებისთანავე ცოლად შეირთო მთავარი როლის შემსრულებელი იაგუტი ეკო. მათ ორი შვილი ეყოლათ.
-[[1945]] წელს ომის დასრულების შემდეგ მან გადაიღო "[[ვეფხვის კვალს მიმყოლნი]]", რომელიც ცენზურის გამო მხოლოდ [[1952]] წელს გამოვიდა ეკრანებზე.
+[[1945]] წელს ომის დასრულების შემდეგ მან გადაიღო „[[ვეფხვის კვალს მიმყოლნი]]“, რომელიც ცენზურის გამო მხოლოდ [[1952]] წელს გამოვიდა ეკრანებზე.
-კუროსავას საყოველთაო პოპულარობა მოუტანა ფილმმა "[[მთვრალი ანგელოზი]]", რომელიც მან [[1948]] წელს გადაიღო. ამ ფილმში მთავარს როლს ასრულებდა დამწყები მსახიობი [[ტოსირო მიფუნე]]. მთვრალი ანგელოზების შემდეგ კუროსავამ მიფუნე კიდევ 15 ფილმში ათამაშა, შეიძლება ითქვას, რომ მათი ტანდემი ყველაზე გამორჩეულია იაპონური კინოს ისტორიაში.
+კუროსავას საყოველთაო პოპულარობა მოუტანა ფილმმა „[[მთვრალი ანგელოზი]]“, რომელიც მან [[1948]] წელს გადაიღო. ამ ფილმში მთავარს როლს ასრულებდა დამწყები მსახიობი [[ტოსირო მიფუნე]]. მთვრალი ანგელოზების შემდეგ კუროსავამ მიფუნე კიდევ 15 ფილმში ათამაშა, შეიძლება ითქვას, რომ მათი ტანდემი ყველაზე გამორჩეულია იაპონური კინოს ისტორიაში.
-[[1950]] წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი "[[რასიომონი]]", სადაც მთავარ როლს ტოსირო მიფუნე თამაშობდა. ფილმი ეფუძნებოდა [[რიუნოსკე აკუტაგავა]]ს მოთხრობას [[უსიერ ტყეში]]. ამ ფილმით კუროსავამ დაანგრია იაპონური კინოს ტრადიციული სტილისტიკა. 4 ადამიანი სრულიად შემთხვევით ტყეში მკვლელობის და გაუპატიურების მომსწრე ხდება. ოთხივე მოწმე მომხდარის სრულიად განსხვავებულ ვერსიას ყვება, მათი მონაყოლისგან რადიკალურად განსხვავდება დაზარალებულის და დამნაშავის მონაყოლიც. რეჟისორი არ ცდილობს გაარკვიოს სიმართლე, იგი ამ ფილმით აჩვენებს, რომ ადამიანს არ აქვს მოვლენების ობიექტურად გადმოცემის უნარი, საკუთარ თავზე მიუკერძოებლად ვერ საუბრობს, რადგან ადამიანის მთავარი თვისება ეგოიზმია.
+[[1950]] წელს კუროსავამ გადაიღო ფილმი „[[რასიომონი]]“, სადაც მთავარ როლს ტოსირო მიფუნე თამაშობდა. ფილმი ეფუძნებოდა [[რიუნოსკე აკუტაგავა]]ს მოთხრობას [[უსიერ ტყეში]]. ამ ფილმით კუროსავამ დაანგრია იაპონური კინოს ტრადიციული სტილისტიკა. 4 ადამიანი სრულიად შემთხვევით ტყეში მკვლელობის და გაუპატიურების მომსწრე ხდება. ოთხივე მოწმე მომხდარის სრულიად განსხვავებულ ვერსიას ყვება, მათი მონაყოლისგან რადიკალურად განსხვავდება დაზარალებულის და დამნაშავის მონაყოლიც. რეჟისორი არ ცდილობს გაარკვიოს სიმართლე, იგი ამ ფილმით აჩვენებს, რომ ადამიანს არ აქვს მოვლენების ობიექტურად გადმოცემის უნარი, საკუთარ თავზე მიუკერძოებლად ვერ საუბრობს, რადგან ადამიანის მთავარი თვისება ეგოიზმია.
-ეგოიზმთან ბრძოლის მაგალითი კუროსავამ თავის ფილმ "[[ცხოვრება]]ში" მოგვცა, რომელიც 1952 წელს გამოვიდა. მთავარი გმირი იგებს, რომ მას 5-6 თვე დარჩა სიცოცხლე. ეს მას უბიძგებს გადახედოს თავის ცხოვრებას და რადიკალურად შეცვალოს იგი.
+ეგოიზმთან ბრძოლის მაგალითი კუროსავამ თავის ფილმ „[[ცხოვრება]]ში“ მოგვცა, რომელიც 1952 წელს გამოვიდა. მთავარი გმირი იგებს, რომ მას 5-6 თვე დარჩა სიცოცხლე. ეს მას უბიძგებს გადახედოს თავის ცხოვრებას და რადიკალურად შეცვალოს იგი.
 კუროსავამ სრულიად შეცვალა სამურაების ტრადიციული სახე კინემატოგრაფიაში. იგი არ იღებს ტრადიციული ტიპის ფილმებს სამურაების შესახებ, სადაც იდეალად ქცეული სამურაები ძირითადად სიყვარულსა და მოვალეობას შორის არჩევნის დილემაზე ფიქრობენ. მის ფილმებში ასახულია უფრო რეალისტური ბრძოლა ფულისთვის და ძალაუფლებისთვის.
-[[1954]] გამოსულმა ფილმმა "[[შვიდი სამურაი]]" ამერიკის კინოაკადემიის მთავარი პრიზი [[ოსკარი]] მოიპოვა, შემდეგ კი ამერიკელებმა ამ ფილმის "გადამუშავება" გააკეთეს. კუროსავამ რადიკალურად შეცვალა სამურაის ეკრანული სახე. მის ფილმებში სამურაები არა მხოლოდ პატრონისადმი უსაზღვროდ ერთგული მამაცი მეომრები არიან, არამედ გააჩნიათ საკუთარი სისუსტეებიც. ლამაზად გამოწყობილი სამურაების ნაცვლად მის ფილმებში არის ბინძური, მიფუნეს ნასვამი პერსონაჟი, რომელიც ცდილობს თავიდან აიცილოს სისხლისღვრა, ხოლო საქმე საქმეზე როცა მიდის, მაშინ მამაცად იბრძვის. მისი გმირები არა მხოლოდ ფიზიკური მონაცემებით გამოირჩევიან, არამედ სულიერებითაც, სამართლიანობის გრძნობით.
+[[1954]] გამოსულმა ფილმმა „[[შვიდი სამურაი]]“ ამერიკის კინოაკადემიის მთავარი პრიზი [[ოსკარი]] მოიპოვა, შემდეგ კი ამერიკელებმა ამ ფილმის „გადამუშავება“ გააკეთეს. კუროსავამ რადიკალურად შეცვალა სამურაის ეკრანული სახე. მის ფილმებში სამურაები არა მხოლოდ პატრონისადმი უსაზღვროდ ერთგული მამაცი მეომრები არიან, არამედ გააჩნიათ საკუთარი სისუსტეებიც. ლამაზად გამოწყობილი სამურაების ნაცვლად მის ფილმებში არის ბინძური, მიფუნეს ნასვამი პერსონაჟი, რომელიც ცდილობს თავიდან აიცილოს სისხლისღვრა, ხოლო საქმე საქმეზე როცა მიდის, მაშინ მამაცად იბრძვის. მისი გმირები არა მხოლოდ ფიზიკური მონაცემებით გამოირჩევიან, არამედ სულიერებითაც, სამართლიანობის გრძნობით.
 კუროსავას პოპულარობის ზრდას 50-იან წლებში მისმა საყვარელმა მსახიობმა, ტოსირო მიფუნემაც შეუწყო ხელი. იგი გამოირჩეოდა სხვა მსახიობების ფონზე. მუშაობისას კუროსავა გადამღები ჯგუფის მიმართ ძალიან მომთხოვნი იყო. მის ფილმებში დიდ როლს მსახიობების გარდა ბუნებაც ასრულებდა. მას შეეძლო გადაღების შეჩერება სასურველ ამინდამდე, ფილმში [[რასიომონი]] კოკისპირული წვიმა ისეთივე მრავლისმთქმელია, როგორც პერსონაჟები.
-მიუხედავად იმისა, რომ კუროსავას ყოველივე იაპონურითაა გაჯერებული, მას ასევე აღფრთოვანებდა დასავლური დრამა. [[შექსპირი, უილიამ|შექსპირის]] ტრაგედიების გავლენით მან შექმნა  ფილმები [[ტახტი სისხლში]] ([[მაკბეტი]]), [[მეომრის ჩრდილი]] ([[მეფე ლირი]]) და [[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]] ([[ჰამლეტი]]). ასევე უნდა აღინიშნოს [[გორკი, მაქსიმ|გორკისა]] ([[ფსკერზე]]) და [[დოსტოევსკი, თედორე|დოსტოევსკის]] ([[იდიოტი]]) მისეული ეკრანიზაციები. დასავლური დრამების ეკრანიზაციის დროს იგი ერთგვარ ადაპტირებას აკეთებდა და პიესის სამოქმედო არეალი იაპონიაში გადაჰქონდა, რათა უფრო გასაგებად და ნათლად გადმოეცა სათქმელი. მაგალითად, ფილმში "ტახტი სისხლში" არ არის არც ერთი ფრაზა შექსპირისეული ფრაზა, თუმცა ნაწარმოების პათოსი სრულად არის შენარჩუნებული. ფილმი დადგმულია თეატრი [[ნო]]ს სტილში, მიუხედავად ამისა, იგი ითვლება ”[[მაკბეტი]]ს” ერთ-ერთ საუკეთესო ეკრანიზაციად.
+მიუხედავად იმისა, რომ კუროსავას ყოველივე იაპონურითაა გაჯერებული, მას ასევე აღფრთოვანებდა დასავლური დრამა. [[შექსპირი, უილიამ|შექსპირის]] ტრაგედიების გავლენით მან შექმნა  ფილმები [[ტახტი სისხლში]] ([[მაკბეტი]]), [[მეომრის ჩრდილი]] ([[მეფე ლირი]]) და [[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]] ([[ჰამლეტი]]). ასევე უნდა აღინიშნოს [[გორკი, მაქსიმ|გორკისა]] ([[ფსკერზე]]) და [[დოსტოევსკი, თედორე|დოსტოევსკის]] ([[იდიოტი]]) მისეული ეკრანიზაციები. დასავლური დრამების ეკრანიზაციის დროს იგი ერთგვარ ადაპტირებას აკეთებდა და პიესის სამოქმედო არეალი იაპონიაში გადაჰქონდა, რათა უფრო გასაგებად და ნათლად გადმოეცა სათქმელი. მაგალითად, ფილმში „ტახტი სისხლში“ არ არის არც ერთი ფრაზა შექსპირისეული ფრაზა, თუმცა ნაწარმოების პათოსი სრულად არის შენარჩუნებული. ფილმი დადგმულია თეატრი [[ნო]]ს სტილში, მიუხედავად ამისა, იგი ითვლება „[[მაკბეტი]]ს“ ერთ-ერთ საუკეთესო ეკრანიზაციად.
-[[1960]] წელს კუროსავამ დააარსა საკუთარი კინოსტუდია "კუროსავა პრო", სადაც დადგა ფილმები "[[ცუდებს მშვიდად სძინავთ]]", "[[მცველი]]", "[[სანძიურო]]", "[[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]]". ამის შემდეგ იაპონურ კინემატოგრაფიაში შექმნილმა კრიზისმა იგი აიძულა დაფინანსება [[ჰოლივუდი|ჰოლივუდში]] ეძია. მას არ გაუმართლა, მის მიერ ჩაფიქრებული კინოები სხვა რეჟისორებმა გადაიღეს. [[1969]] წელს კი კუროსავამ და იაპონური კინოს სამმა დიდოსტატმა [[კინოშიტა კეისუკე]]მ, [[იტიკავა კონ]]მა და [[კობაიაში მასაკი]]მ დააარსეს კომპანია "ოთხი მხედარი", სადაც კუროსავამ თავისი პირველი ფერადი კინო "[[დოდესკადენი]]" გადაიღო. ფილმს კომერციული წარმატება არ ჰქონდა.
+[[1960]] წელს კუროსავამ დააარსა საკუთარი კინოსტუდია „კუროსავა პრო“, სადაც დადგა ფილმები „[[ცუდებს მშვიდად სძინავთ]]“, „[[მცველი]]“, „[[სანძიურო]]“, „[[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]]“. ამის შემდეგ იაპონურ კინემატოგრაფიაში შექმნილმა კრიზისმა იგი აიძულა დაფინანსება [[ჰოლივუდი|ჰოლივუდში]] ეძია. მას არ გაუმართლა, მის მიერ ჩაფიქრებული კინოები სხვა რეჟისორებმა გადაიღეს. [[1969]] წელს კი კუროსავამ და იაპონური კინოს სამმა დიდოსტატმა [[კინოშიტა კეისუკე]]მ, [[იტიკავა კონ]]მა და [[კობაიაში მასაკი]]მ დააარსეს კომპანია „ოთხი მხედარი“, სადაც კუროსავამ თავისი პირველი ფერადი კინო „[[დოდესკადენი]]“ გადაიღო. ფილმს კომერციული წარმატება არ ჰქონდა.
--80-იანი წლები კუროსავასთვის მძიმე გამოდგა. სამშობლოში მას ძალიან აკრიტიკებდნენ და იგი მხარდაჭერას საზღვარგარეთ ეძებდა. მისი უკანასკნელი ფილმებია "[[სიზმრები]]", "[[აგვისტოს რაფსოდია]]" და "[[ჯერ კიდევ არა]]". აკირა კუროსავა ტოკიოში გარდაიცვალა [[1998]] წლის [[6 სექტემბერი|6 სექტემბერს]].
+-80-იანი წლები კუროსავასთვის მძიმე გამოდგა. სამშობლოში მას ძალიან აკრიტიკებდნენ და იგი მხარდაჭერას საზღვარგარეთ ეძებდა. მისი უკანასკნელი ფილმებია „[[სიზმრები]]“, “[[აგვისტოს რაფსოდია]]“ და „[[ჯერ კიდევ არა]]„. აკირა კუროსავა ტოკიოში გარდაიცვალა [[1998]] წლის [[6 სექტემბერი|6 სექტემბერს]].
 == ფილმოგრაფია ==
-* [[1943]] — [[ძიუდოს გენიოსი]], 姿三四郎
+* [[1943]] — „[[ძიუდოს გენიოსი]]“, 姿三四郎
-* [[1944]] — [[ყველაზე ლამაზები]], 一番美しく
+* [[1944]] — „[[ყველაზე ლამაზები]]“, 一番美しく
-* [[1945]] — [[ვეფხვის კვალს მიმყოლნი]]
+* [[1945]] — „[[ვეფხვის კვალს მიმყოლნი]]“
-* [[1945]] — [[ძიუდოს გენიოსი II]], 續姿三四郎
+* [[1945]] — „[[ძიუდოს გენიოსი II]]“, 續姿三四郎
-* [[1945]] — [[ვინც მომავალს ქმნის]], 虎の尾を踏む男達
+* [[1945]] — „[[ვინც მომავალს ქმნის]]“, 虎の尾を踏む男達
-* [[1946]] — [[ჭაბუკობაზე სინანულის გარეშე]], わが青春に悔なし
+* [[1946]] — „[[ჭაბუკობაზე სინანულის გარეშე]]“, わが青春に悔なし
-* [[1948]] — [[ერთი მშვენიერი კვირა დღე]], 素晴らしき日曜日
+* [[1948]] — „[[ერთი მშვენიერი კვირა დღე]]“, 素晴らしき日曜日
-* [[1948]] — [[მთვრალი ანგელოზი]], 醉いどれ天使
+* [[1948]] — „[[მთვრალი ანგელოზი]]“, 醉いどれ天使
-* [[1949]] — [[ჩუმი დუელი]], 静かなる決闘
+* [[1949]] — „[[ჩუმი დუელი]]“, 静かなる決闘
-* [[1949]] — [[უსახლკარო ძაღლი]], 野良犬
+* [[1949]] — „[[უსახლკარო ძაღლი]]“, 野良犬
-* [[1950]] — [[სკანდალი]], 醜聞
+* [[1950]] — „[[სკანდალი]]“, 醜聞
-* [[1950]] — [[რასიომონი]], 羅生門
+* [[1950]] — „[[რასიომონი]]“, 羅生門
-* [[1951]] — [[იდიოტი]], 白痴
+* [[1951]] — „[[იდიოტი]]“, 白痴
-* [[1952]] — [[ცხოვრება]], 生きる
+* [[1952]] — „[[ცხოვრება]]“, 生きる
-* [[1954]] — [[შვიდი სამურაი]], 七人の侍
+* [[1954]] — „[[შვიდი სამურაი]]“, 七人の侍
-* [[1955]] — [[მე ვცხოვრობ შიშში]], 生きものの記録
+* [[1955]] — „[[მე ვცხოვრობ შიშში]]“, 生きものの記録
-* [[1957]] — [[ტახტი სისხლში]], 蜘蛛巣城
+* [[1957]] — „[[ტახტი სისხლში]]“, 蜘蛛巣城
-* [[1957]] — [[ფსკერზე]], どん底
+* [[1957]] — „[[ფსკერზე]]“, どん底
-* [[1958]] — [[სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში]], 隠し砦の三悪人
+* [[1958]] — „[[სამი გაიძვერა მიმალულ ციხესიმაგრეში]]“, 隠し砦の三悪人
-* [[1960]] — [[ცუდებს მშვიდად სძინავთ]], 悪い奴ほどよく眠る
+* [[1960]] — „[[ცუდებს მშვიდად სძინავთ]]“, 悪い奴ほどよく眠る
-* [[1961]] — [[მცველი]], 用心棒
+* [[1961]] — „[[მცველი]]“, 用心棒
-* [[1962]] — [[სანძიურო]], 椿三十郎
+* [[1962]] — „[[სანძიურო]]“, 椿三十郎
-* [[1963]] — [[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]], 天国と地獄
+* [[1963]] — „[[სამოთხე და ჯოჯოხეთი]]“, 天国と地獄
-* [[1965]] — [[წითელწვერა]], 赤ひげ
+* [[1965]] — „[[წითელწვერა]]“, 赤ひげ
-* [[1970]] — [[დოდესკადენი]] / ''Dô desu ka den'', どですかでん
+* [[1970]] — „[[დოდესკადენი]]“ / ''Dô desu ka den'', どですかでん
-* [[1975]] — [[დერსუ უზალა]], デルス・ウザーラ
+* [[1975]] — „[[დერსუ უზალა]]“, デルス・ウザーラ
-* [[1980]] — [[მეომრის ჩრდილი]], 影武者
+* [[1980]] — „[[მეომრის ჩრდილი]]“, 影武者
-* [[1985]] — [[რანი]], 乱
+* [[1985]] — „[[რანი]]“, 乱
-* [[1990]] — [[სიზმრები]], 夢
+* [[1990]] — „[[სიზმრები]]“, 夢
-* [[1991]] — [[აგვისტოს რაფსოდია]], 八月の狂詩曲
+* [[1991]] — „[[აგვისტოს რაფსოდია]]“, 八月の狂詩曲
-* [[1993]] — [[ჯერ კიდევ არა]] / ''Madadayo'', まあだだよ
+* [[1993]] — „[[ჯერ კიდევ არა]]“ / ''Madadayo'', まあだだよ
 == ჯილდოები ==
@@ ხაზი 107: / ხაზი 107: @@
 == რესურსები ინტერნეტში ==
 {{commons|Category:Akira Kurosawa}}
+*{{IMDb name|41}}
-* [http://www.cinemasia.ru/persons/14.html აკირა კუროსავას ბიოგრაფია და შემოქმედება]
+*{{Tcmdb name}}
-* [http://us.imdb.com/name/nm0000041/ mdb.com]
 * [http://akirakurosawa.info/ აკირა კუროსავასთან დაკავშირებული სიახლეები და ინფორმაცია]
@@ ხაზი 121: / ხაზი 120: @@
 {{DEFAULTSORT:კუროსავა აკირა}}
+[[კატეგორია:აკირა კუროსავა]]
 [[კატეგორია:იაპონელი კინორეჟისორები]]
 [[კატეგორია:დაბადებული 1910]]
 [[კატეგორია:გარდაცვლილი 1998]]
+[[კატეგორია:ხალხთა მეგობრობის ორდენის კავალრები]]
+[[კატეგორია:კულტურის ორდენის კავალერები]]
+[[კატეგორია:იმპერატორის პრემიის კავალერები]]
+[[კატეგორია:საპატიო ოსკარის კავალერები]]
+[[კატეგორია:საპატიო ლეგიონის ორდენის კავალერები]]
+[[კატეგორია:სეზარის მფლობელი კინომსახიობები]]
+[[კატეგორია:იაპონელი კინოპროდიუსერები]]
+[[კატეგორია:იაპონელი კინორეჟისორები]]
+[[კატეგორია:იაპონელი სცანარისტები]]