ყირიმის სახანო: განსხვავება გადახედვებს შორის

	ყირიმის სახანო ; قريم يورتى ; Qırım Yurtu; ოსმალეთის იმპერიის ვასალი (1478–1774)
დედაქალაქი	ჩუფუტ-კალე (1441-1490-იანები); სალაჩიკი (1490-იანები-1532); ბახჩისარაი (1532-1783)
ენა	ყირიმული თათრული; ოსმალური
რელიგია	ისლამი
ფართობი	52 200 კმ²
მმართველობის ფორმა	მემკვიდრეობითი მონარქია
დინასტია	გირეი
	ხანი
- 1449-1466	ჰაჯი-გირეი (პირველი)
- 1777–1783	შაჰინ-გირეი(ბოლო)
დღეს მისი ტერიტორიაზე მდებარეობს	უკრაინა, ; მოლდოვა, ; რუსეთი

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

[შეუმოწმებელი ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

21:06, 22 მარტი 2017-ის ვერსია

ყირიმის სახანო (ყირიმ. Qırım Hanlığı; რუს. Крымское ханство; უკრ. Кримське ханство; თურქ. Kırım Hanlığı) — ყირიმის თათართა სახელმწიფო 1441-1783 წლებში. ეს იყო ყველაზე ხანგრძლივი თურქული სახანო, რომელიც ოქროს ურდოს შემდეგ არსებობდა. მის სათავეში იდგნენ გირეის დინასტიის წარმომადგენლები. დინასტიის ფუძემდებელი, ჰაჯი-გირეი, ჩინგიზ-ყაენის ვაჟის, ჯოჩის პირდაპირი შთამომავალი იყო. სახანოს ეჭირა ტერიტორიები დუნაისა და დნეპრს შორის. მოიცავდა ასევე თანამედროვე კრასნოდარის მხარის უდიდეს ნაწილსა და ბესარაბიას. ქვეყნის ძირითადი რელიგია იყო სუნიტური ისლამი, მაგრამ სხვა სარწმუნოებები არ იდევნებოდა. 1478 წლიდან ყირიმის სახანო ოფიციალურად გახდა ოსმალეთის ვასალი და ასე რჩებოდა ქუჩუქ-კაინარჯის ზავის დადებამდე (1774 წ.). 1783 წელს რუსეთმა მისი ანექსია მოახდინა.

ლიტერატურა

@@ ხაზი 88: / ხაზი 88: @@
 |სქოლიო                             =
 }}
-'''ყირიმის სახანო''' ({{lang-crh|Qırım Hanlığı}}; {{lang-ru|Крымское ханство}}; {{lang-uk|Кримське ханство}}; {{lang-tr|Kırım Hanlığı}}) — ყირიმის თათართა სახელმწიფო [[1441]]-[[1783]] წლებში. ეს იყო ყველაზე ხანგრძლივი თურქული სახანო, რომელიც [[ოქროს ურდო]] იმპერიის შემდეგ არსებობდა. ეჭირა ტერიტორიები [[დუნაი]]სა და [[დნეპრი|დნეპრს]] შორის. მოიცავდა ასევე თანამედროვე [[კრასნოდარის მხარე|კრასნოდარის მხარის]] უდიდეს ნაწილს. [[1478]] წლიდან ყირიმის სახანო ოფიციალურად გახდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] მოკავშირე და ასე რჩებოდა [[ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულება|ქუჩუქ-კაინარჯის ზავის]] დადებამდე ([[1774]] წ.). [[1783]] წელს რუსეთმა მისი ანექსია მოახდინა.
+'''ყირიმის სახანო''' ({{lang-crh|Qırım Hanlığı}}; {{lang-ru|Крымское ханство}}; {{lang-uk|Кримське ханство}}; {{lang-tr|Kırım Hanlığı}}) — ყირიმის თათართა სახელმწიფო [[1441]]-[[1783]] წლებში. ეს იყო ყველაზე ხანგრძლივი თურქული სახანო, რომელიც [[ოქროს ურდო]]ს შემდეგ არსებობდა. მის სათავეში იდგნენ [[გირეის დინასტია|გირეის დინასტიის]] წარმომადგენლები. დინასტიის ფუძემდებელი, [[ჰაჯი-გირეი]], [[ჩინგიზ-ყაენი]]ს ვაჟის, [[ჯოჩი]]ს პირდაპირი შთამომავალი იყო.  სახანოს ეჭირა ტერიტორიები [[დუნაი]]სა და [[დნეპრი|დნეპრს]] შორის. მოიცავდა ასევე თანამედროვე [[კრასნოდარის მხარე|კრასნოდარის მხარის]] უდიდეს ნაწილსა და  [[ბესარაბია]]ს. ქვეყნის ძირითადი [[რელიგია]] იყო [[სუნიზმი|სუნიტური ისლამი]], მაგრამ სხვა სარწმუნოებები არ იდევნებოდა. [[1478]] წლიდან ყირიმის სახანო ოფიციალურად გახდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] [[ვასალი]] და ასე რჩებოდა [[ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულება|ქუჩუქ-კაინარჯის ზავის]] დადებამდე ([[1774]] წ.). [[1783]] წელს რუსეთმა მისი ანექსია მოახდინა.
 == ლიტერატურა ==