მოსახლეობის სრულიად საკავშირო აღწერა 1926

მოსახლეობის სრულიად საკავშირო აღწერა 1926 — საბჭოთა კავშირის მოსახლეობის პირველი საყოველთაო აღწერა, ჩატარებული 1926 წელს.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1926 წლის მოსახლეობის საკავშირო აღწერა ჩატარდა 17 დეკემბერს. ეს იყო პირველი საკავშირო აღწერა, რომელმაც მოიცვა ქვეყნის ყველა დასახლებული პუნქტი. აღწერა წარმოებდა გამოკითხვის მეთოდით.

აღწერას ხელმძღვანელობდნენ ვ. მიხაილოვსკი და ო. კვიტკინი. აღწერის შედეგების დამუშავება დასრულდა 1932 წლის 1 სექტემბერს.

აღწერის ძირითადი ფორმები იყო: პირადი ფურცელი, ოჯახის ბარათი (მხოლოდ ქალაქის მოსახლეობისათვის), საკუთრების უწყისი. აღწერის პროგრამა შედგებოდა 14 პუნქტისა და ქვეპუნქტებისაგან: სქესი, ასაკი, ნაციონალობა, მშობლიური ენა, დაბადების ადგილი, აღწერის ადგილას ცხოვრების პერიოდი, ოჯახური მდგომარეობა, განათლება, ფიზიკური მდგომარეობა, ფსიქიკური ჯანმრთელობა, საქმიანობის სფერო, უმუშევრობის ხანგრძლივობა, შემოსავლის წყარო. ამის გარდა საოჯახო ბარათში ინიშნებოდა ოჯახის შემადგენლობა, ცოლ-ქმრული კავშირის ხანგრძლივობა და ცხოვრების პირობები.

აღწერა დაიწყო 17 დეკემბერს და მიმდინარეობდა 2 კვირა სოფლებში და ერთი კვირა ქალაქებში. წინასწარი შედეგები გამოქვეყნდა 1927-1929 წლებში, ხოლო საბოლოო მონაცემები კი 56 ტომად 1928-1933 წლებში გამოცა.

წინასწარი შედეგები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

წინასწარი მონაცემებით საქართველოს სსრ-ს მოსახლეობა შეადგენდა 2,617,492 კაცს (ფშავ-ხევსურეთის და როკის გარდა)^[1], აქედან კი აფხაზეთის — 198.596 კაცს^[2], აქედან:

ქალაქი, მაზრა	კაცი	ქალი	სულ
ქ. სოხუმი	9,867	10,165	20,032
ქ. ოჩამჩირე	1,714	1,576	3,290
ქ. გუდაუთა	1,820	1,790	3,610
ქ. გაგრა	1,948	1,711	3,659
სულ	15,349	15,242	30,591

გაგრის მაზრა	3,436	2,866	6,302
გუდაუთის მაზრა	14,167	12,974	27,141
სოხუმის მაზრა	28,533	26,748	55,281
კოდორის მაზრა	14,800	14,325	29,125
გალის მაზრა	25,450	24,706	50,156
სულ	86,386	81,619	168,005

სულ	101,735	96,861	198,596