S/2018 J 2
| S/2018 J 2 | ||||
|---|---|---|---|---|
| აღმოჩენა | ||||
| აღმომჩენი | სკოტ შეპარდი | |||
| აღმოჩენის ადგილი | სერო-ტოლოლოს ამერიკათაშორისი ობსერვატორია | |||
| აღმოჩენის თარიღი | 11 მაისი, 2018 | |||
| ორბიტალური მახასიათებლები | ||||
| დიდი ნახევარღერძი (a) | 0.0766555 ა. ე. (11467500 კმ) | |||
| ორბიტის ექსცენტრისიტეტი (e) | 0.1184102 | |||
| გარშემოვლის სიდერული პერიოდი |
250.88 დღე | |||
| საშუალო ანომალია () | 99.239° | |||
| დახრილობა (i) | 29.40421° (ეკლიპტიკის მიმართ) | |||
| ამომავალი კვანძის გრძედი () |
66.06734° | |||
| პერიცენტრის არგუმენტი () | 342.09685° | |||
| ვისი თანამგზავრია |
იუპიტერი (ჰიმალიის ჯგუფი) | |||
| ფიზიკური მახასიათებლები | ||||
| საშუალო დიამეტრი | 3 კმ | |||
| ალბედო | 0.04 | |||
| ხილული ვარსკვლავიერი სიდიდე | 23.3 | |||
| აბსოლუტური ვარსკვლავიერი სიდიდე | 16.5 | |||
|
| ||||
|
| ||||
S/2018 J 2 — ციური სხეული, პლანეტა იუპიტერის ბუნებრივი თანამგზავრი. შედის იუპიტერის ჰიმალიის ჯგუფში. იგი პროგრადულად მოძრავი არარეგულარული თანამგზავრია.
აღმოჩენა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]აღმოაჩინა სკოტ შეპარდმა 2018 წლის 12 მაისს, ჩილეს სერრო ტოლოლოს ობსერვატორიაში 4 მეტრიანი ტელესკოპის გამოყენებით. აღნიშნული აღმოჩენა მიღებულ იქნა მცირე პლანეტების ცენტრის მიერ 2022 წლის 20 დეკემბერს, მას შემდეგ, რაც აღნიშნული თანამგზავრის შესახებ დაგროვდა საკმარისი და უტყუარი ინფორმაცია. 2003 წლის 27 მარტს თანამგზავრი ნაპოვნი იქნა წინასწარი დაკვირვების დროს[1][2].
ორბიტა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]S/2018 J 2 შედის ჰიმალიის ჯგუფში. ესაა იუპიტერის პროგრადული არარეგულარული თანამგზავრების მჭიდრო გროვა, რომლებიც მიმიუყვებიან თანამგზავრ ჰიმალიის მსგავს ორბიტას, და რომელთა დიდი ნახევარღერძი მერყეობს 11-დან 12-მდე მილიონი კმ-სა, ორბიტალური დახრა — 26°-დან 31°-მდე და ექსცენტრიულობა — 0.11-დან 0.24-მდე.[3]
ფიზიკური მახასიათებლები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]თანამგზავრის დიამეტრი დაახლოებით 3 კმ-ია, ხოლო აბსოლუტური ვარსკვლავიერი სიდიდე — 16.5.[3]
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Planetary Satellite Discovery Circumstances. JPL Solar System Dynamics. NASA. ციტირების თარიღი: 20 December 2022.
- ↑ MPEC 2022-Y68 : S/2018 J 2. Minor Planet Electronic Circulars. Minor Planet Center (20 December 2022). ციტირების თარიღი: 20 December 2022.
- ↑ 3.0 3.1 Sheppard, Scott S.. Moons of Jupiter. Earth & Planets Laboratory. Carnegie Institution for Science. ციტირების თარიღი: 20 December 2022.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
