მიხეილ მესხის სტადიონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 11: | ხაზი 11: | ||
|კლუბები = [[ლოკომოტივი თბილისი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლოკომოტივი“ თბილისი]]<br />[[საქართველოს მორაგბეთა ეროვნული ნაკრები|საქართველოს მორაგბეთა ნაკრები]]<br />[[საქართველოს ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საქართველოს საფეხბურთო ნაკრები]] |
|კლუბები = [[ლოკომოტივი თბილისი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლოკომოტივი“ თბილისი]]<br />[[საქართველოს მორაგბეთა ეროვნული ნაკრები|საქართველოს მორაგბეთა ნაკრები]]<br />[[საქართველოს ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საქართველოს საფეხბურთო ნაკრები]] |
||
}} |
}} |
||
'''მიხეილ მესხის სახელობის სტადიონი''' — ყოფილი „ლოკომოტივის“ სტადიონი, რომელიც [[ვაკის პარკი]]ს მიმდებარე ტერიტორიაზე [[1952]] წელს იური კასრაძის<ref>[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00011794/ საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — იური კასრაძე] // იური კასრაძე (1911–1991) — საქართველოს დამსახურებული არქიტექტორი. დაბადების ადგილი: სოფელი ალი, ხაშურის რაიონი. დაამთავრა თბილისის ინდუსტრიული ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი არქიტექტურის სპეციალობით 1936 წელს. მუშაობდა საპროექტო ინსტიტუტ „თბილქალაქპროექტში“ არქიტექტორად, სახელოსნოს ხელმძღვანელად; მისი მონაწილეობითა და ავტორობით დაპროექტდა „საქენერგოს“ ადმინისტრაციული შენობა, ფიზკულტურისა და სპორტის ინსტიტუტი, იპოდრომი (თბილისში), 250-ადგილიანი სასტუმრო ქ. თბილისის აეროპორტში, თბილისის სპორტის სასახლე, საქართველოს ჯანდაცვისა და სოცუზრუნველყოფის სამინისტროს ადმინისტრაციული შენობა, სასტუმრო „ინტურისტი“ და სპორტკომპლექსი გორში, კულტურის სახლი ონში, საჭიდაო დარბაზები კასპსა და საგარეჯოში, საცხოვრებელი სახლები და სოციალური დანიშნულების ობიექტები თბილისში; იყო 1951–1953 წწ. მოწვევის თბილისის საქალაქო საბჭოს დეპუტატი, სამამულო ომის მონაწილე; მიღებული ჰქონდა საქართველოს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საპატიო სიგელი. ''წყარო:'' საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ. 281-282 // [http://www.nplg.gov.ge ''საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა'']. წაკითხვის თარიღი: 1 ივნისი, 2019.</ref> პროექტით 26 ათასიანი ტევადობით აშენდა. [[1960]] წელს არენას რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა (არქიტექტორები — თემურ აბაშიძე, ანრი ყურაშვილი) და 10 400 ადგილი დაემატა. |
'''მიხეილ მესხის სახელობის სტადიონი''' — ყოფილი „ლოკომოტივის“ სტადიონი, რომელიც [[ვაკის პარკი]]ს მიმდებარე ტერიტორიაზე [[1952]] წელს იური კასრაძის<ref>[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00011794/ საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — იური კასრაძე] // იური კასრაძე (1911–1991) — საქართველოს დამსახურებული არქიტექტორი. დაბადების ადგილი: სოფელი [[ალი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)|ალი]], ხაშურის რაიონი. დაამთავრა თბილისის ინდუსტრიული ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი არქიტექტურის სპეციალობით 1936 წელს. მუშაობდა საპროექტო ინსტიტუტ „თბილქალაქპროექტში“ არქიტექტორად, სახელოსნოს ხელმძღვანელად; მისი მონაწილეობითა და ავტორობით დაპროექტდა „საქენერგოს“ ადმინისტრაციული შენობა, ფიზკულტურისა და სპორტის ინსტიტუტი, იპოდრომი (თბილისში), 250-ადგილიანი სასტუმრო ქ. თბილისის აეროპორტში, თბილისის სპორტის სასახლე, საქართველოს ჯანდაცვისა და სოცუზრუნველყოფის სამინისტროს ადმინისტრაციული შენობა, სასტუმრო „ინტურისტი“ და სპორტკომპლექსი გორში, კულტურის სახლი ონში, საჭიდაო დარბაზები კასპსა და საგარეჯოში, საცხოვრებელი სახლები და სოციალური დანიშნულების ობიექტები თბილისში; იყო 1951–1953 წწ. მოწვევის თბილისის საქალაქო საბჭოს დეპუტატი, სამამულო ომის მონაწილე; მიღებული ჰქონდა საქართველოს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საპატიო სიგელი. ''წყარო:'' საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ. 281-282 // [http://www.nplg.gov.ge ''საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა'']. წაკითხვის თარიღი: 1 ივნისი, 2019.</ref> პროექტით 26 ათასიანი ტევადობით აშენდა. [[1960]] წელს არენას რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა (არქიტექტორები — თემურ აბაშიძე, ანრი ყურაშვილი) და 10 400 ადგილი დაემატა. |
||
[[1999]] წელს ძველი სტადიონი მთლიანად დაანგრიეს და ახალი სპორტული კომპლექსის მშენებლობა დაიწყეს (არქიტექტორთა ჯგუფის ხელმძღვანელი ოთარ ვარდანაშვილი, არქიტექტორები — ნიკოლოზ აბაშიძე, ავთანდილ რევაზიშვილი, ოთარ ბერიანიძე), რომელიც დასრულდა [[2001]] წელს, მთლიანი კომპლექსი კი [[2003]] წელს გაიხსნა, ტრიბუნის ტევადობით 27 ათასი (მათ შორის 500 ადგილი გადახურვის ქვეშაა). სტადიონს ცნობილი ქართველი ფეხბურთელის, [[მიხეილ მესხი]]ს სახელი [[2005]] წელს მიენიჭა. მიხეილ მესხის სახელობის არენა, სიდიდით, [[ბორის პაიჭაძის ეროვნული სტადიონი|ბორის პაიჭაძის სახელობის ეროვნული სტადიონის]] შემდეგ რიგით მეორე არენაა საქართველოში. |
[[1999]] წელს ძველი სტადიონი მთლიანად დაანგრიეს და ახალი სპორტული კომპლექსის მშენებლობა დაიწყეს (არქიტექტორთა ჯგუფის ხელმძღვანელი ოთარ ვარდანაშვილი, არქიტექტორები — ნიკოლოზ აბაშიძე, ავთანდილ რევაზიშვილი, ოთარ ბერიანიძე), რომელიც დასრულდა [[2001]] წელს, მთლიანი კომპლექსი კი [[2003]] წელს გაიხსნა, ტრიბუნის ტევადობით 27 ათასი (მათ შორის 500 ადგილი გადახურვის ქვეშაა). სტადიონს ცნობილი ქართველი ფეხბურთელის, [[მიხეილ მესხი]]ს სახელი [[2005]] წელს მიენიჭა. მიხეილ მესხის სახელობის არენა, სიდიდით, [[ბორის პაიჭაძის ეროვნული სტადიონი|ბორის პაიჭაძის სახელობის ეროვნული სტადიონის]] შემდეგ რიგით მეორე არენაა საქართველოში. |
||
06:12, 9 ივნისი 2019-ის ვერსია
| ლოკომოტივი | |
|---|---|
 სტადიონის ხედი | |
| სრული სახელი | მიხეილ მესხის სტადიონი |
| მდებარეობა | თბილისი, საქართველო |
| მესაკუთრე | საქართველოს მთავრობა |
| ტევადობა | 27,223 |
| გუნდები | |
|
„ლოკომოტივი“ თბილისი საქართველოს მორაგბეთა ნაკრები საქართველოს საფეხბურთო ნაკრები | |
მიხეილ მესხის სახელობის სტადიონი — ყოფილი „ლოკომოტივის“ სტადიონი, რომელიც ვაკის პარკის მიმდებარე ტერიტორიაზე 1952 წელს იური კასრაძის[1] პროექტით 26 ათასიანი ტევადობით აშენდა. 1960 წელს არენას რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა (არქიტექტორები — თემურ აბაშიძე, ანრი ყურაშვილი) და 10 400 ადგილი დაემატა.
1999 წელს ძველი სტადიონი მთლიანად დაანგრიეს და ახალი სპორტული კომპლექსის მშენებლობა დაიწყეს (არქიტექტორთა ჯგუფის ხელმძღვანელი ოთარ ვარდანაშვილი, არქიტექტორები — ნიკოლოზ აბაშიძე, ავთანდილ რევაზიშვილი, ოთარ ბერიანიძე), რომელიც დასრულდა 2001 წელს, მთლიანი კომპლექსი კი 2003 წელს გაიხსნა, ტრიბუნის ტევადობით 27 ათასი (მათ შორის 500 ადგილი გადახურვის ქვეშაა). სტადიონს ცნობილი ქართველი ფეხბურთელის, მიხეილ მესხის სახელი 2005 წელს მიენიჭა. მიხეილ მესხის სახელობის არენა, სიდიდით, ბორის პაიჭაძის სახელობის ეროვნული სტადიონის შემდეგ რიგით მეორე არენაა საქართველოში.
არენა 2011 წლის დასაწყისში გრძელვადიანი იჯარით საქართველოს ფეხბურთის ფედერაციას გადაეცა, რომელმაც სტადიონის გრანდიოზული რეკონსტრუქცია დაიწყო. რეკონსტრუქციის პირველი ეტაპი აგვისტოს ბოლოს დასრულდა და სტადიონი 2011 წლის 1 სექტემბერს საქართველოსა და ესპანეთის 21-წლამდელთა მატჩით გაიხსნა. არენის ტერიტორიაზე განთავსებულია, დრენაჟის თანამედროვე სისტემა, ელექტროტაბლო, გასახდელის ორი ბლოკი, საპრესკონფერენციო დარბაზები, ტელეკომენტატორთა ჯიხურები, VIP, გამორჩეულ სტუმართა და ჟურნალისტთა ლოჟები, მსაჯთა და დელეგატთა, დოპინგ-კონტროლის ოთახები, ტრენაჟორების დარბაზი, მანქანების პარკინგი. სტადიონის კომპლექსში შედის სათადარიგო მოედანი 1 000-ზე მეტი დასაჯდომი ადგილით. სრული რეკონსტრუქციის შედეგად მიხეილ მესხის სახელობის არენა, ამჟამინდელ მდგომარეობაში მყოფ ეროვნულ სტადიონზე უკეთესი სარბიელი იქნება.
2011 წლის სექტემბრიდან მიხეილ მესხის სახელობის სტადიონი, ეროვნული ჩემპიონატისა და დავით ყიფიანის სახელობის თასის გათამაშების მატჩებში, საფეხბურთო კლუბ ცხინვალის „სპარტაკის“ საშინაო არენაა.
-
საქართველოს თასის ფინალი, 30 მაისი, 2009 -
რაგბის ამხანაგური მატჩი, საქართველო — იაპონია, 2014 -
ხედი „ლოკომოტივის“ სტადიონზე, 2004
_01.jpg)
.jpg)
იხილეთ აგრეთვე
რესურსები ინტერნეტში
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „მიხეილ მესხის სტადიონი“ ვიკისაწყობში.- WorldStadiums.com
- FussballTempel.net
სქოლიო
- ↑ საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — იური კასრაძე // იური კასრაძე (1911–1991) — საქართველოს დამსახურებული არქიტექტორი. დაბადების ადგილი: სოფელი ალი, ხაშურის რაიონი. დაამთავრა თბილისის ინდუსტრიული ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი არქიტექტურის სპეციალობით 1936 წელს. მუშაობდა საპროექტო ინსტიტუტ „თბილქალაქპროექტში“ არქიტექტორად, სახელოსნოს ხელმძღვანელად; მისი მონაწილეობითა და ავტორობით დაპროექტდა „საქენერგოს“ ადმინისტრაციული შენობა, ფიზკულტურისა და სპორტის ინსტიტუტი, იპოდრომი (თბილისში), 250-ადგილიანი სასტუმრო ქ. თბილისის აეროპორტში, თბილისის სპორტის სასახლე, საქართველოს ჯანდაცვისა და სოცუზრუნველყოფის სამინისტროს ადმინისტრაციული შენობა, სასტუმრო „ინტურისტი“ და სპორტკომპლექსი გორში, კულტურის სახლი ონში, საჭიდაო დარბაზები კასპსა და საგარეჯოში, საცხოვრებელი სახლები და სოციალური დანიშნულების ობიექტები თბილისში; იყო 1951–1953 წწ. მოწვევის თბილისის საქალაქო საბჭოს დეპუტატი, სამამულო ომის მონაწილე; მიღებული ჰქონდა საქართველოს უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საპატიო სიგელი. წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ. 281-282 // საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა. წაკითხვის თარიღი: 1 ივნისი, 2019.