პავლე კანდელაკი

პავლე მამანტის ძე კანდელაკი (დ. 29 იანვარი, 1900, დაბა აბაშა — გ. 18 აგვისტო, 1968, თბილისი) — ქართველი მსახიობი, ხელოვნების და კულტურის მოღვაწე, საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე.

ბიოგრაფია

დაამთავრა ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია, აქვე ეზიარა სასცენო ხელოვნებას. 1920 წელს ჩაირიცხა თბილისის უნივერსტიტეტის აგრონომიულ ფაკულტეტზე, 1922 წელს გადადის ა. ფაღავას დრამატულ სტუდიაში, რომლის დამტავრების შემდეგ 1924–1930 წლებში რუსთაველის თეატრის მსახიობია. ამავე დროს ვოკალური ხელოვნებას ეუფლება ო. შულგინას ხელმძღვანელობით თბილისის კონსერვატორიაში მონაწილეობს დრამატულ და საოპერო სპექტაკლებში. ბრუნდება უნივერსიტეტში და 1931 წელს ამტავრებს იურიდიულ ფაკულტეტს.

1930 წელს პ. კანდელაკი ადმინისტრაციულ სამშაოზეა. საქფილეგთის დირექტორი, ხელოვნების სამმართველოს უფროსის მოადგილე, კულტსაგანამანათლებლო დაწესებულებათა საქმეთა კომიტეტის თავჯდომარის მოადგილე. 1951–1952 წლებში პარალელურად ასრულებდა ოპერისა და ბალეტის თეატრის დირექტორის მოვალეობას. შემდეგ რუსთაველის თეატრის, ხოლო 1956 წლიდან გრიბოედოვის თეატრის დირექტორია. ამ პერიოდში პ. კანდელაკი საქართველოს კინემატოგრაფიის, შემდეგ კულტურის მინისტრის მოადგილეცაა.

1962 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე იყო საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორი. დაჯილდოვებული იყო შრომის წითელი დროშის, „საპატიო ნიშნის“ ორდენებითა და მედლებით.

დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.

ლიტერატურა

• ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994

რესურსები ინტერნეტში

• პავლე კანდელაკი