უჯუნგ-კულონის ეროვნული პარკი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 37: | ხაზი 37: | ||
{{მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ინდონეზიაში}} |
{{მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ინდონეზიაში}} |
||
[[კატეგორია:ინდონეზიის ეროვნული პარკები]] |
|||
[[კატეგორია:მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ინდონეზიაში]] |
[[კატეგორია:მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ინდონეზიაში]] |
||
16:09, 8 აპრილი 2011-ის ვერსია
უჯინგ-კულონის ეროვნული პარკი* | |
---|---|
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
ქვეყანა | ინდონეზია |
ტიპი | ბუნებრივი |
კრიტერიუმები | vii, x |
სია | [1] |
რეგიონი** | აზია-ოკეანეთი |
კოორდინატები | 6°45′00″ ს. გ. 105°20′00″ ა. გ. / 6.75000° ს. გ. 105.33333° ა. გ. |
გაწევრიანების ისტორია | |
გაწევრიანება | 1991 (მე-15 სესია) |
ნომერი | 608 |
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. |
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 608 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
უჯინგ-კულონის ეროვნული პარკი (ნიშნავს: დასავლეთი წვერი) — ეროვნული პარკი ინდონეზიის კუნძულ იავის უკიდურეს დასავლეთ ნაწილში. მოიცავს ვულკანურ კუნძულთა ჯგუფს, მათ შორის კრაკატაუს.
პარკის ფართობი 1,206 კმ²-ს შეადგენს. უდიდესი ნაწილი მდებარეობს ნახევარკუნძულზე, რომელიც ინდოეთის ოკეანეშია შეჭრილი. 1883 წელს, კრაკატაუს ამოფრქვევის შედეგად წარმოქმნილმა ცუნამმა, ეს ტერიტორია მნიშვნელოვნდა დააზარალა. პარკის შექმნა სწორედ საფრთხის ქვეშ მყოფლი ფლორისა და ფაუნის დაცვას ემსახურებოდა.
პარკი პირველია ინდონეზიის ეროვნულ პარკებს შორის, რომელიც 1991 წელს იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიყვანა, ამის მიზეზი კი აქ გავრცელებული დაბლობის ტროპიკული ტყეების დიდი მასივებია.
პარკში დაცულია მცენარეთა 57 და ძუძუმწოვართა 35 უიშვიათესი სახეობა. ასევე გავრცელებულია 72 სახეობის რეპტილია და 240 სახეობის ფრინველი.
იხილეთ ასევე
რესურსები ინტერნეტში
- Ujung Kulon National Park at UNESCO World Heritage website.
- Ujung Kulon National Park travel guide from Wikitravel
- Forestry statistics of Indonesia 2007
|