მეგრული კუპატი

მეგრული კუპატი — კუპატის მეგრული ვარიანტი. კარგად არის ცნობილი საქართველოში, მისი სფეციფიკური საგემოვნო თვისებების გამო, რაც განპირობებულია იმით, რომ ტრადიციულად ცხოველები თავისუფლად ყავთ გაშვებული და კვებავენ ბუნებრივი საკვებით ტყეებში, თხილის ბაღებში, ასევე აძლევენ ხილს, განსაკუთრებით — მსხალს.

მეგრული კუპატის დასამზადებლად იყენებენ მხოლოდ ღორის ნაწლავებს, ფილტვებს, ნეკნებს, მუცლის და კისრის ხორცს. დანარჩენი საჭირო ინგრედიენტები საქართველოს სხადასხვა რეგიონებიდან შემოაქვთ: ნიორი — კახეთიდან ან ქართლიდან, პილპილი — აღმოსავლეთ საქართველოდან, ქონდარი — სვანეთიდან, აგრეთვე, მარილი, წიწაკა და ძმარი — შესაკაზმავად. მეგრული კუპატის დამზადების წესი მსგავსია მთელს რეგიონში, მას, ჩვეულებრივ, ნოემბერ-დეკემბერში ამზადებენ.

კუპატის ტრადიციული მეთოდით მომზადება იწყება საშუალო სისქის ნაწლავის შერჩევით. ნაწლავს კარგად გარეცხავენ. ხორცის ყველა ნაჭერს მოხარშავენ და წვრილ ნაწილებად დაჭრიან. ჯერ შეურევენ საკაზმს, შემდეგ სხვა ინგრედიენტებს. ნარევს ათავსებენ სიგრილეში 3-4 საათი. შემდეგ მზა მასას ნაწლავებში კარგად ტენიან და ორივე მხრიდან ბაწრით შეკრავენ. გარედან უსვამენ წითელ წიწაკას, ქონდარს და ძმრის ნარევს და კიდებენ შესაბოლად, დაახლოებით 3-10 დღე. შესაბოლად უმჯობესია თხემლა, რომლის ბოლიც უკეთეს ფერს სძენს საბოლოო პროდუქტს. ტრადიციულად, პროდუქტს ინახავენ გრილ ადგილას და მოიხმარენ მთელი წლის განმავლობაში. მირთმევენ შემწვარს. სამეგრელოში კუპატი ნათლისღების სადღესასწაულო სუფრის ნაწილია. როდესაც კუპატს გასაყიდად აწარმოებენ, იყენებენ ხორცის სხვა ნაწილებსაც (მაგალითად, ხბოს ნაწლავებს, ან ღორის მჭლე ხორცს). ზოგჯერ პროდუქტს ბოლავენ საბოლავ კამერებში, რაც პროდუქტის დამზადების პროცესს აჩქარებს, თუმცა თავდაპირველ გემოს უცვლის.