შინაარსზე გადასვლა

მარი ნოელი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მარი ნოელი ფრანგ. Marie Noël
ფრანგ. Marie Noël
სრული სახელი მარი რუჟე
დაბადების თარიღი 16 თებერვალი, 1883
დაბადების ადგილი ოსერი, საფრანგეთი
გარდაცვალების თარიღი 23 დეკემბერი, 1967
გარდაცვალების ადგილი ოსერი
დასაფლავებულია ოსერი
ფსევდონიმი მარი ნოელი
საქმიანობა პოეტი
ენა ფრანგული
ეროვნება ფრანგი
მოქალაქეობა საფრანგეთი
Magnum opus Q3344472?
ჯილდოები საპატიო ლეგიონის ორდენის ოფიცერი, prix Archon-Despérouses, laureate of the Consistori del Gay Saber და Q130759535?[1]
ხელმოწერა

მარი ნოელი (ფრანგ. Marie Noël; ნამდვილი სახელი Marie Rouget მარი რუჟე; 16 თებერვალი, 1883, ოსერი, საფრანგეთი - 23 დეკემბერი, 1967, იქვე) — ფრანგი პოეტი. მისი ლექსები გულწრფელი, ემოციური და ღრმა ქრისტიანული გრძნობითაა გაჟღენთილია. 2017 წლიდან კათოლიკური ეკლესია მარი ნოელის ბეატიფიკაციის აქტს ახორციელებს.

მარი რუჟე (ნოელი) დაიბადა 1883 წელს ოსერში. მისი მშობლები ლუი რუჟე და მარი-ემილი-ლუიზ ბარა ერთმანეთის ბიძაშვილები იყვნენ. 1884 წელს ოჯახი საცხოვრებლად გადავიდა ოსერის ტაძრის მახლობლად მდებარე სახლში. მარის თითქმის მთელი ცხოვრება ამ სახლში გაივლის. მამამისი ასწავლიდა ფილოსოფიას კოლეჯში. ლუი რუჟე აგნოსტიკოსი იყო, მაგრამ მან მშვენივრად იცოდა სახარება და გააცნო თავის ქალიშვილს ქრისტიანული რწმენის საფუძვლები[2][3]. მარი მოინათლა. რაფაელ პერიერი, ლიტერატურის მასწავლებელი და პოეტი, მისი ნათლია გახდა. მან პირველმა შეამჩნია მარის ნიჭი და მხარი დაუჭირა მის საქმიანობას. იმის გამო, რომ გოგონას ჯანმრთელობა სუსტი იყო, ის ძირითადად სახლში სწავლობდა, თუმცა მოგვიანებით ლიცეუმში განაგრძო სწავლა. სახლში მის განათლებაზე მამა ზრუნავდა. მარი ბევრს კითხულობდა[4]. მარის ბიძაშვილმა, ჟიულიენ ბარატმა, რომელიც პარიზში სწავლობდა, მას გააცნო ვერლენის პოეზია, ფორესისა და დებიუსის მუსიკა.

მარიმ რეგულარულად დაიწყო წერა 1902 წელს[5]. 1904 წელს მოხდა მოვლენა, რომელიც გარდამტეხი გახდა პოეტი ქალის ცხოვრებაში: შობის მესამე დღეს გარდაიცვალა მისი პატარა ძმა ეჟენი[3]. შემდეგ, ასევე შობის დღეს, მისი ქორწინება ჩაიშალა. მარისთვის სერიოზული გამოცდა გახდა ეს. ამ მოვლენებმა, ამავე დროს, გააძლიერა მისი რწმენა და გავლენა მოახდინა მისი ფსევდონიმის არჩევაზე: ფრანგულად „ნოელ“ - „შობას“ ნიშნავს[3]. მისი ლექსები პირველად გამოქვეყნდა 1910 წელს[6].

1920 წელს, ხანგრძლივი დეპრესიის შემდეგ, მარი ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში მოხვდა. მისმა ფსიქიატრმა, ექიმმა პაჟმა მასში ნიჭიერი პოეტი დაინახა და რეკომენდაცია გაუწია სანსოს გამომცემელს. მარი ნოელის პირველი პოეტური კრებული Les Chansons et les Heures (სიმღერები და საათები) ავტორის ხარჯზე 1920 წელს გამოიცა[6]. მას მოჰყვა სხვა კრებულებიც. მარი ნოელის პოეზიაში რწმენის გულწრფელი და ვნებიანი აღიარება შერწყმულია ფილოსოფიურ ძიებასთან და ეჭვებთან, ქრისტიანულ თავმდაბლობასთან - გონებრივ დაბნეულობასთან და სასოწარკვეთილებასთან[6]. ამავდროულად, მისი ლექსები გამოირჩევა მუსიკალურობითა და მელოდიურობით. ხალხურ სიმღერასთან მიახლოებული ფორმის ეს კომბინაცია თავისი მარტივი რითმული სტრუქტურით ღრმად ინდივიდუალური, ტრაგიკული დამოკიდებულებით წარმოადგენს მარი ნოელის პოეზიის ორიგინალობას[7]. ლექსების გარდა, იგი ასევე არის ავტორი ერთმოქმედებიანი პიესის „დონ ჟუანის განაჩენი (1955), პროზაული კრებულებისა და ავტობიოგრაფიული ხასიათის ნაწარმოებების[8].

სიცოცხლეშივე მარი ნოელს ძალიან აფასებდნენ მის თანამედროვეები. მარი ნოელს მიღებული აქვს არაერთი ჯილდო და პრემია. 1960 წელს გენერალმა დე გოლმა პირადად გადასცა მარი ნოელს საპატიო ლეგიონის ორდენი სიტყვებით, რომ მის პიროვნებაში იგი მიესალმება თავად პოეზიას[3].

1964 წელს მარი ნოელს მიენიჭა ხელოვნებისა და ასოების მეთაურის წოდება[2].

მარი ნოელი გარდაიცვალა მშობლიურ ოსერში 1967 წლის 23 დეკემბერს. 2017 წელს, პოეტი ქალის გარდაცვალების ორმოცდაათი წლისთავზე, საფრანგეთის ეპისკოპოსების ინიციატივით, მისი კურთხევის ოფიციალური ბეატიფიკაცია დაიწყო[9].