ლევან ხაინდრავა
| ლევან ხაინდრავა | |
|---|---|
| დაბ. თარიღი | 27 დეკემბერი 1916 |
| დაბ. ადგილი | ხარბინი, რუსეთის იმპერია |
| გარდ. თარიღი | 1996 |
| გარდ. ადგილი | თბილისი, საქართველო |
| საქმიანობა | მწერალი |
| ენა | რუსული ენა |
| მოქალაქეობა |
 რუსეთის იმპერია სსრკ საქართველო |
| ნათესავ(ებ)ი | ივლიანე ხაინდრავა და გიორგი ხაინდრავა |
ლევან ივლიანეს ძე ხაინდრავა (დ. 27 დეკემბერი, 1916, ხარბინი — გ. 1996, თბილისი) — ქართველი რუსულენოვანი საბჭოთა მწერალი. მეფის რუსეთის წინააღმდეგ ცნობილი მებრძოლის, ტერორისტის და შემდეგ ჩინეთში გადასახლებისას ქართული სათვისტომოს ერთ-ერთი მეთაურის ივლიანე ხაინდრავას ვაჟი და ქართველი პოლიტიკოსების ივლიანე და გოგა ხაინდრავების მამა.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1941 წლიდან მუშაობდა ხარბინის საბჭოთა პრესაში. 1948 წლიდან ცხოვრობდა საქართველოში. 1938 წლიდან დაიწყო ლიტერატურული მოღვაწეობა. მის თხზულებებში აისახა უცხოეთის ცხოვრება. ეკუთვნის პროზაული კრებულები: „პირველი შეხვედრა“ (1962), „ტყეში“ (1972), „კვამლი ჰორიზონტზე“ (1977), რომანები „მშობლიური ოჯახი“ (1985), „ვიწრო არს კარნი შენნი“ (1985). ქართულ ენაზე გამოაქვეყნა კრებულები „მოთხრობები“ (1973) და „მოკრძალებული მოწმე“ (1980).
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, გვ. 415, თბ., 1987 წელი.