კიტამურა ტოკოკუ
იერსახე
კიტამურა ტოკოკუ | |
---|---|
იაპონ. 北村 透谷 | |
დაბადების თარიღი | 29 დეკემბერი, 1868 |
დაბადების ადგილი | Odawara |
გარდაცვალების თარიღი | 16 მაისი, 1894 (25 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | Shiba Park |
საქმიანობა | პოეტი, მწერალი[1] , ლიტერატურული კრიტიკოსი და ფილოსოფოსი |
ენა | იაპონური ენა |
მოქალაქეობა | იაპონია[2] |
ალმა-მატერი | Tōkyō Senmon Gakkō |
კიტამურა ტოკოკუ (დ. 29 დეკემბერი, 1868, ოდავარა, კანაგავას პრეფექტურა ― გ. 16 მაისი, 1894) — იაპონელი პოეტი და პუბლიცისტი, მგზნებარე ტრიბუნი. ჟურნალ „ბუნგაკუკაის“ („ლიტერატურის სამყარო“, 1893-1898) ირგვლივ შემოიკრიბა ახალგაზრდა პოეტები. კიტამურას შემოქმედება გამსჭვალულია აბსოლუტური მონარქიის წინააღმდეგ ბრძოლის პათოსით. „მსოფლიო სევდის“ ბაირონისეული მოტივები ჟღერს მის პოემაში „ზღაპრული ქვეყნის სიმღერები“ (1891). აქვს პეიზაჟური ლექსებიც („თოვა“, 1892; „ციცინათელა“, 1893; „მძინარე პეპელა“, 1893). წერდა პუბლიცისტურ სტატიებს.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Irokawa Daikichi. Kitamura Tokoku. Tokyo Daigaku Shuppankai; (1994). ISBN 4-13-013017-X