ვიტალი ზაკრუტკინი

ვიტალი ზაკრუტკინი
ვიტალი ზაკრუტკინი
დაბადების თარიღი	14 (27) მარტი, 1908
დაბადების ადგილი	ფეოდოსია, ტაურიდას პროვინცია, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი	9 ოქტომბერი, 1974 (76 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	სოფელი კოჩეტოვსკაია, როსტოვის ოლქი, რსფსრ, სსრკ
დასაფლავებულია	Semikarakorsky District
საქმიანობა	მწერალი, ლიტერატურათმცოდნე
ენა	რუსული ენა
მოქალაქეობა	სსრკ
ალმა-მატერი	Blagoveshchensk State Pedagogical University
ჟანრი	რომანი, მოთხრობა
მიმდინარეობა	სოციალისტური რეალიზმი
ჯილდოები
საიტი	zakrutkin.ru

ვიტალი ზაკრუტკინი ( 1908 - 1984 ) — რუსი, საბჭოთა მწერალი და ლიტერატურათმცოდნე.

სსრკ სახელმწიფო პრემიის ( 1982 ) და სტალინის მესამე ხარისხის ( 1951 ) პრემიის ლაურეატი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ზაკრუტკინი დაიბადა 14 (27) მართა 1908 წელს ფეოდოსიაში, სახალხო მასწავლებლის ოჯახში. ათი წლიდან მუშაობდა მინდორში. 1929 წლიდან მამამისი მთელი ოჯახი გადავიდა შორეულ აღმოსავლეთში, სადგურ ზავიტაიაში.

1932 წელს ზაკრუტკინმა დაუსწრებლად დაამთავრა მ.ი. კალინინის სახელობის ბლაგოვეშჩენსკის პედაგოგიური ინსტიტუტი . 1933 წლიდან ეწეოდა ლიტერატურულ მოღვაწეობას, ხოლო 1936 წელს დაამთავრა ა. გერცენის სახელობის რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიური უნივერსიტეტის ასპირანტურა. იმავე წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია და დაინიშნა რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიურ ინსტიტუტში რუსული ლიტერატურის განყოფილების გამგედ, სადაც მუშაობდა 1941 წლამდე . ომის დროს მსახურობდა წითელ არმიაში, იყო ჯარის და ფრონტის გაზეთის კორესპონდენტი, მაიორი . 1946-1950 წლებში მუშაობდა ვ. მოლოტოვის სახელობის რუსეთის როსტოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტში დოცენტად.

1969 წლის ივლისში მან ხელი მოაწერა " თერთმეტის წერილს " ჟურნალ Ogonyok- ში სათაურით "რის წინააღმდეგ გამოდის "ნოვი მირი"? »

ზაკრუტკინი გარდაიცვალა 1984 წლის 9 ოქტომბერს. დაკრძალულია დონზე, სოფელ კოჩეტოვსკოიში , თავისი საცხოვრებელი სახლის ეზოში (დღეს იქ ფუნქციონირებს მუზეუმი )

ზაკრუტკინი და მიხაილ შოლოხოვი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიტალი ზაკრუტკინს მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა ცნობილ მწერალ მიხაილ შოლოხოვთან . 1960 წელს მიხაილ შოლოხოვმა წარწერა გააკეთა ზაკრუტკინისთვის ნაჩუქარ საკუთარი რომანის ყდაზე:"ჩემს ერთ-ერთ უახლოეს ომსა და მწერლობაში — ვიტალი ზაკრუტკინს, რომელიც ძლიერ მიყვარს, როგორც კაცი, და რომლისაც ისევე მტკიცედ მწამს...“ ^[1] ^[2] .

1935 წელს, როგორც ა. გერცენის სახელობის რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიური უნივერსიტეტის მაგისტრატურის სტუდენტი ზაკრუტკინი ჩავიდა ქალაქ სერაფიმოვიჩში (ყოფილი სოფელი უსტ-მედვედიცკაია) მშობლების მოსანახულებლად, სადაც შეხვდა „რკინის ნაკადის“ ავტორს, მწერალ ა . სერაფიმოვიჩს. ^[2] სერაფიმოვიჩმა ვიტალი ზაკრუტკინს სთხოვა წასულიყო სოფელ ვიოშენსკაიაში, რათა მიხაილ შოლოხოვისთვის წერილი გადაეცა. ამგვარად, მან მ. შოლოხოვი პირველად ვიოშენსკაიაში მოინახულა. სამ საათნახევარი, რომელიც მიხეილ შოლოხოვის სახლში გაატარა, ზაკრუტკინს „მოკლე გაელვებად“ მოეჩვენა ^[3] .

ვიტალი ზაკრუტკინმა არაერთი სტატია მიუძღვნა მ. შოლოხოვის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას, მათ შორის: „ზღვებისა და მიწების გვერდის ავლით...“ (ჩვენი შოლოხოვი: კრ. დონის როსტოვი., 1975); "ნათელი სიკეთე" (წყნარი დონი: გაკვეთილები რომანიდან: კრ. დონის როსტოვი., 1979); „შოლოხოვის სამყარო“ (ძლევამოსილი ნიჭი: კრ. მ., 1981; „ჩვენი შოლოხოვი“ (დონის მიწის ხალხი: კრ. დონის როსტოვი., 1983) და სხვა ^[2] .

1965 წელს გამოვიდა ვიტალი ზაკრუტკინის წიგნი „ლურჯი ფერი: გვერდები მიხაილ შოლოხოვის შესახებ“, სადაც ავტორი საუბრობს დიდ მწერალთან შეხვედრებზე და იმაზე, თუ რა გავლენა მოახდინა მიხეილ შოლოხოვმა მის სამწერლო მოღვაწეობაზე. ^[2]

Ჯილდოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლენინის ორდენი (03/27/1978)
წითელი დროშის ორდენი (05/18/1945)
შრომის წითელი დროშის სამი ორდენი (04/15/1958; 10/29/1967; 07/02/1971)
წითელი ვარსკვლავის ორდენი (24.04.1943) ^[4]
მედალი "კავკასიის თავდაცვისთვის"
მედალი "ბერლინის აღებისთვის"
მედალი "1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისთვის".
სხვა მედლები

პრემიები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სტალინის მესამე ხარისხის პრემია (1951) — რომანისთვის " მცურავი სტანიცა " (1950 წ.)
რსფსრ მ. გორკის სახელობის სახელმწიფო პრემია (1971) — მოთხრობისთვის "ადამიანის დედა" (1969 წ.)
სსრკ სახელმწიფო პრემია (1982) — რომანისთვის "სამყაროს შექმნა" (1951-1979 წწ.)

ოჯახი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიტალი ზაკრუტკინის ოჯახი 6 კაცისგან შედგებოდა 🖤.

მამა და დედა იყვნენ მასწავლებლები, უძრვებოდნენ საკუთარ მეურნეობას.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

↑ Фонды Кочетовского государственного дома-музея В. А. Закруткина. Ед. хр. 4636.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Шолоховская энциклопедия/ Колл. авторов; глав. ред. Ю. А. Дворяшин; вступ. ст. М. М. Шолохов. — М.: Издательский дом «СИНЕРГИЯ», 2013. — С. 238—239. — 1216 с.: ил. ISBN 978-5-94238-022-9.
↑ Закруткин В. Цвет лазоревый. М., 1975. — С. 23.
↑ Приказ войскам Закавказского фронта № 058/н от 24 апреля 1943 г.. ОБД «Подвиг народа». დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-03-14.

[1] Фонды Кочетовского государственного дома-музея В. А. Закруткина. Ед. хр. 4636.

[Шолоховская_энциклопедия/_Колл._авторов;_глав._ред._[[Дворяшин,_Юрий_Александрович|Ю. А. Дворяшин]];_вступ._ст._М. М. Шолохов. —_М.:_Издательский_дом_«СИНЕРГИЯ»,_2013. —_1216_с.:_ил._ISBN_978-5-94238-022-.9-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Шолоховская энциклопедия/ Колл. авторов; глав. ред. Ю. А. Дворяшин; вступ. ст. М. М. Шолохов. — М.: Издательский дом «СИНЕРГИЯ», 2013. — С. 238—239. — 1216 с.: ил. ISBN 978-5-94238-022-9.

[3] Закруткин В. Цвет лазоревый. М., 1975. — С. 23.

[Приказ-4] Приказ войскам Закавказского фронта № 058/н от 24 апреля 1943 г.. ОБД «Подвиг народа». დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-03-14.

[1]

[2]

[3]

[4]