ელიფსი

ელიფსი (ძვ. ბერძნ. ἔλλειψις [elleipsis] — „ნაკლი“, „დანაკლისი“) — წრიული კონუსის გადაკვეთის წირი სიბრტყესთან, რომელიც კვეთს ამ კონუსის ერთ-ერთი კალთის ყველა მსახველს.
ელიფსის თვისებები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ელიფსი შეიძლება განისაზღვროს აგრეთვე როგორც სიბრტყის იმ წერტილთა გეომეტრიული ადგილი, რომელთათვის ამ სიბრტყის ორ მოცემულ და წერტილებამდე (ელიფსის ფოკუსებამდე) მანძილების ჯამი მუდმივი სიდიდეა. თუ კოორდინატთა სისტემას ავირჩევთ ისე, როგორც ეს ნაჩვენებია ნახაზზე (), მაშინ ელიფსის განტოლება მიიღებს შემდეგ სახეს: ; და , ე. წ. ელიფსის დიდი მდა მცირე ნახევარღერძებია. ვინაიდან ელიფსის განტოლება მეორე ხარისხისაა, ელიფსი მეორე რიგის წირია. როდესაც , მაშინ ელიფსი გადაიქცევა წრეწირად. სიდიდეს , სადაც , ეწოდება ელიფსის ექსცენტრისიტეტი, რომელიც ერთზე ნაკლებია. იგი ახასიათებს ელიფსის გაჭიმულობას.
ანალიზურ გეომეტრიაში, ელიფსი განმარტებულია, როგორც დეკარტის კოორდინატთა სისტემაში არსებული (X,Y) წერტილთა სიმრავლე, რომლებიც აკმაყოფილებენ შემდეგ ტოლობას:
სადაც , ფუნქციის ყველა კოეფიციენტი ნამდვილი რიცხვია და არსებობს ერთზე მეტი ამომხსნელი, განსაზღვრული ელიფსზე მდებარე (x, y) წერტილთა წყვილებით.
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Besant, W.H. (1907). „Chapter III. The Ellipse“, Conic Sections. London: George Bell and Sons, გვ. 50.
- Coxeter, H.S.M. (1969). Introduction to Geometry, 2nd, New York: Wiley, გვ. 115–9.
- Meserve, Bruce E. (1983), Fundamental Concepts of Geometry, Dover, ISBN 0-486-63415-9
- (1990) Fundamentals of College Algebra, 3rd, Scott Foresman/Little, გვ. 381. ISBN 0-673-38638-4.