გიორგი მერკვილაძე (სპორტსმენი)
გიორგი მერკვილაძე (დ. 1 აგვისტო, 1898, შილდა — გ. 7 მაისი, 1987) — ქართველი და საბჭოთა სპორტსმენი, საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული მოღვაწე, საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1943), საქართველოს სსრ დამსახურებული მასწავლებელი, საქართველოს სსრ ფიზკულტურის და სპორტის დამსახურებული მოღვაწე (1967).
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1921–1925 წლებში იყო ქართული დივიზიის ინსპექტორი სპორტში. 1921–1987 წლებში მუშაობდა განათლების სისტემის ორგანოებში. აქტიურად მონაწილეობდა საქართველოში უმაღლესი სპორტული განათლების, სპორტში სამეცნიერო-კვლევითი მუშაობისა და, განსაკუთრებით, ბავშვთა შორის სპორტული მუშაობის ორგანიზაციისა და ფართოდ გაშლის საქმეში. 1933 წელს მისი უშუალო მონაწილეობით შეიქმნა ფიზკულტურის ფაკულტეტი; მისი თაოსნობით 1934 წელს თბილისში გაიხსნა საბჭოთა კავშირში პირველი სპორტული სკოლა. მისი სახელი ეწოდა მის მიერ დაარსებულ ბავშვთა სკოლა-ინტერნატს.
ავტორია თხზულებებისა „ქართული მოძრავი თამაშობანი“ (1922), „ფიზიკური კულტურის მეთოდიკის საკითხები დაწყებით სკოლაში“ (1949), „ფიზიკური აღზრდა დაწყებით კლასებში“ (1980).
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ენციკლოპედია „თბილისი“, თბ., 2002. — გვ. 661, ISBN 99928-20-32-2.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 589.
პერიოდიკა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- გაჩეჩილაძე, თ., გიორგი მერკვილაძე 80 წლისაა. აზრისა და საქმის კაცი // „ლელო“, 10 დეკემბერი, 1978, № 241 (6296), გვ. 3.
- გოგელია, არჩილ. გიორგი მერკვილაძე // „ლელო“, 24 სექტემბერი, 1983, № 183 (7494), გვ. 2.
- გიორგი მერკვილაძე // „ლელო“, 12 მაისი, 1987, № 92 (9503), გვ. 2.
- გუგუშვილი, ნოდარ. უკანასკნელი მოჰიკანი // „ლელო“, 12 მაისი, 1987, № 92 (9503), გვ. 2.