არტაკ გულიანი
| არტაკ გულიანი | |
|---|---|
 | |
| პირადი ინფორმაცია | |
| დაბ. თარიღი | 28 დეკემბერი, 1958 (65 წლის) |
| დაბ. ადგილი | გიულიუსტანი |
| ნამუშევრები და მიღწევები | |
| საქმიანობა | არქიტექტორი |
| მოქალაქეობა |
 სომხეთი |
| ალმა-მატერი | სომხეთის სახელმწიფო პოლიტექნიკური უნივერსიტეტი |
| მნიშვნელოვანი პროექტები | Saint John the Baptist Church |
| ჯილდოები | Q16387799? |
არტაკ გულიანი (სომხ. Արտակ Ղուլյան, დ. 28 დეკემბერი, 1958, გულისტანი, შაუმიანოვსკის რაიონი) — საბჭოთა და სომეხი არქიტექტორი და დიზაინერი. სომხეთის რესპუბლიკის დამსახურებული არქიტექტორი (2013), სომხეთის რესპუბლიკის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (2013, პროექტისთვის ეჩმიაძინში ვაჩე და თამარ მანუკიანების ხელნაწერთა ბიბლიოთეკისთვის.[1])
ბიოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დაიბადა 1958 წლის 28 დეკემბერს აზერბაიჯანის სსრ შაუმიანოვსკის რაიონის სოფელ გულისტანში, მასწავლებლის ოჯახში. 1976 წელს ოქროს მედალზე დაამთავრა ადგილობრივი საშუალო სკოლა. 1976-1981 წლებში სწავლობდა ერევნის პოლიტექნიკური ინსტიტუტის არქიტექტურის ფაკულტეტზე (ახლანდელი ერევნის არქიტექტურისა და მშენებლობის სახელმწიფო უნივერსიტეტი). 1981-1988 წლებში მუშაობდა ასისტენტად ამავე უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტზე. 1988-1991 წლებში მუშაობდა სომხეთის მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ხელოვნების ინსტიტუტში არქიტექტურის ფაკულტეტზე. პარალელურად, 1988-2010 წლებში მუშაობდა ერევნის არქიტექტურისა და სამშენებლო სახელმწიფო უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტზე მასწავლებლად.
1991 წლიდან 1994 წლამდე არტაკ გულიანი მუშაობდა სომხეთის რესპუბლიკის შუა საუკუნეების ძეგლების განყოფილების ძეგლთა დაცვის დეპარტამენტის უფროსად. 1994 წელს გახდა სომხეთის მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ხელოვნების ინსტიტუტის მეცნიერ-თანამშრომელი. 1999 წელს დაიცვა დისერტაცია თემაზე „არცახისა და სიუნიკის მელიქური ნაგებობები“, მიიღო არქიტექტურის მეცნიერებათა კანდიდატის ხარისხი. 2002 წელს გულიანი გახდა ასოცირებული პროფესორი და 2006 წელს მიიღო არქიტექტურისა და სამშენებლო უნივერსიტეტის არქიტექტურის დოქტორის ხარისხი. 2014 წელს, არქიტექტურის საერთაშორისო აკადემიის მოსკოვის ფილიალის გადაწყვეტილებით, არტაკ გულიანი აირჩიეს აკადემიის წევრად და მიენიჭა პროფესორის ხარისხი.
დაქორწინებულია ჰასმიკ სტეპანიანზე, ერევნის ენებისა და სოციალურ მეცნიერებათა სახელმწიფო უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულზე და ჰყავთ ორი შვილი.
ნამუშევრები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]გულიანი მრავალი სამოქალაქო შენობისა და ძეგლის ავტორია, მაგრამ მისი დიდება ძირითადად ეფუძნება ახალი სომხური სამოციქულო ეკლესიების გამორჩეულ დიზაინს. მის ნამუშევრებს შორის:
- მოსკოვის სომხური სამონასტრო კომპლექსი: ფერისცვალების საკათედრო ტაძარი და წმიდა ჯვრის ეკლესია [2]
- იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია აბოვიანში[3]
- არტაშატის წმინდა იოანე მახარებლის ეკლესია [4]
- ბერდის წმინდა იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია
- წმინდა მთავარანგელოზის ეკლესია სევანში [5]
- წმინდა ამენაფრქიჩის ეკლესია ნორ-ჰაჩინში
- ერევნის წმინდა მოწამეთა ტაძარი
- წმინდა კარაპეტის ეკლესია იორდანიაში
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Артак Гулян: «ХРАМ — это созидательное ВООБРАЖЕНИЕ»დაარქივებული 2019-04-20 საიტზე Wayback Machine.
- Артак Гулян — Шохакат
- Самый интересный архитектор в Армении — Артак Гулян
- Ղուլյան. «Եթե խստորեն կանոնակարգվի, թե ինչը որտեղ պիտի լինի, ոչ մի այգի չի ոչնչանա»დაარქივებული 2019-04-21 საიტზე Wayback Machine. (სომხური)
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ МАТЕНАДАРАН — ОТКРЫТАЯ КНИГА. ციტირების თარიღი: 2019-04-20
- ↑ rmenian President attends consecration of Cathedral of Armenian Apostolic Church in Moscow. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-09-10. ციტირების თარიღი: 2024-06-06.
- ↑ The newly-built Saint John the Baptist Church of Abovyan consecrated
- ↑ Armenian President attends consecration of churches in Sevan and Artashat
- ↑ President attends consecration ceremonies of newly-built churches in Sevan and Artashat