არისტოფანე
| არისტოფანე | |
|---|---|
| ძვ. ბერძნ. Ἀριστοφάνης | |
 | |
| დაბადების თარიღი | ძვ. წ. 445[1] [2] [3] |
| დაბადების ადგილი | ძველი ათენი[4] [3] |
| გარდაცვალების თარიღი | ძვ. წ. 385[5] [6] [7] [1] [2] [8] |
| გარდაცვალების ადგილი | ძველი ათენი[4] [9] [3] |
| საქმიანობა | კომედიოგრაფი[10] [3] , დრამატურგი[9] [7] [3] , პოეტი[7] [3] და მწერალი[3] |
| ენა | ძველი ბერძნული ენა |
| მოქალაქეობა | ძველი ათენი |
| ჟანრი | comedy |
| Magnum opus | აქარნელები, ჩიტები, ღრუბლები, Assemblywomen, ბაყაყები, მხედრები, ლისისტრატე, მშვიდობა, პლუტოსი, ქალები თესმოფორიების დღესასწაულზე და კრაზანები |
| შვილ(ებ)ი | Araros |
|
გავლენა მოახდინეს | |
არისტოფანე (ძვ. ბერძნ. Ἀριστοφάνης; დ. დაახ. ძვ. წ. 446, ათენი – გ. დაახ. ძვ. წ. 386, დელფო) — ძველი ბერძენი დრამატურგი, „კომედიის მამად“ წოდებული.[11]
მისი დაბადების ზუსტი თარიღი უცნობია, ვარაუდობენ რომ იგი დაიბადა ძვ. წ. 446 წელს, თუმცა 420-იან წლებში ჯერ კიდევ საკმაოდ ახალგაზრდა უნდა ყოფილიყო, როდესაც დიდ წარმატებას აღწევს დიონისეს თეატრში. როგორც ფიქრობენ, განათლებული და საკმაოდ შეძლებული ოჯახიდან იყო. მისი ყველაზე განთქმული კომედიები იყო ათენის დრამატული ფესტივალებისთვის დაწერილი „ჩიტები“. დაწერილი აქვს ორმოცი სპექტაკლი, რომელთაგან დღემდე მოღწეულია თერთმეტი. მისი ნამუშევრები დღეისთვის გადარჩენილი ერთადერთი სრული ნიმუშებია ძველი ბერძნული კომედიების, თუმცა ასევე შემორჩენილია მისი თანამედროვეების კრატინუსისა და ეუპოლისის ნამუშევრების ვრცელი ფრაგმენტები.
არისტოფანეს ნაწარმოებთა უმრავლესობა პოლიტიკური იყო და ხშირად ათენის ცნობილ მოქალაქეებსა და მათ პელოპონესის ომში მოქმედებებზე სატირას წარმოადგენდა. მის ნამუშევრებში ირიბად მინიშნებულია, რომ ის არაერთხელ დაუსჯია კლეონს ათენელების უცხოელთა თანდასწრებით დაკნინებისა და დაცინვის გამო.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- The Eleven Comedies (in translation) at the University of Adelaide Library
- Aristophanes; Holden, Hubert Ashton (1868). Comoediae quae supersunt cum perditarum fragmentis (Latin). Cantabrigia.
- (1883) Scholia graeca in Aristophanem. Parisiis Editore.
რესურსები ინტერენტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „არისტოფანე“ ვიკისაწყობში.
- არისტოფანე — ნამუშევრები საიტზე Internet Archive
- არისტოფანე — ნამუშევრები პროექტ „გუტენბერგზე“
- არისტოფანე — ნამუშევრები საიტზე LibriVox (უფასო აუდიო წიგნები)
- არისტოფანე კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზაში
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 Istituto dell'Enciclopedia Italiana Enciclopedia on line
- ↑ 2.0 2.1 Machiavelli. Enciclopedia machiavelliana / G. Sasso — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2014.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: Πρόσωπα, Έργα, Ρεύµατα, Όροι — Αθήνα: 2007. — გვ. 180. — ISBN 978-960-16-2237-8
- ↑ 4.0 4.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118503987 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ Ярхо В. Н. Аристофан // Краткая литературная энциклопедия — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
- ↑ R. C. J. Aristophanes // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 2. — P. 499–501.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 Аристофан // Анрио — Атоксил — 1926. — Т. 3. — С. 336–338.
- ↑ autori vari Enciclopedia dei ragazzi — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2004.
- ↑ 9.0 9.1 Аристофан // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. II. — С. 93–94.
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
- ↑ Aristophanes in Performance 421 BC – AD 2007: Peace, Birds and Frogs Edith Hall and Amanda Wrigley, Legenda (Oxford) 2007, p. 1