შინაარსზე გადასვლა

ალექსანდრე ვასილევსკი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ალექსანდრე ვასილევსკი
დაბადების თარიღი 18 (30) სექტემბერი, 1895[1]
დაბადების ადგილი Vichuga
გარდაცვალების თარიღი 5 დეკემბერი, 1977(1977-12-05)[2] [3] [1] (82 წლის)
გარდაცვალების ადგილი მოსკოვი
ჯარის სახეობა რუსეთის იმპერიის არმია, წითელი არმია და Soviet Ground Forces
წოდება საბჭოთა კავშირის მარშალი
მეთაურობდა Soviet Armed Forces
ბრძოლები/ომები პირველი მსოფლიო ომი, რუსეთის სამოქალაქო ომი, პოლონეთ-საბჭოთა რუსეთის ომი, დიდი სამამულო ომი და Soviet–Japanese War
ჯილდოები იხ. ქვემოთ

ალექსანდრე ვასილევსკი (რუს. Александр Михайлович Василевский) (დ. 30 სექტემბერი, 1895, ნოვაია გოლშიკა (კოსტრომა), რუსეთი — გ. 5 დეკემბერი 1977, მოსკოვი, სსრკ) — რუსი საბჭოთა სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე, საბჭოთა კავშირის მარშალი, ორგზის საბჭოთა კავშირის გმირი, საბჭოთა კავშირის შეიარაღებული ძალების მინისტრი და სამხედრო მინისტრი 1949-1953 წლებში.

  • 1914–1918პირველი მსოფლიო ომის მონაწილე.
  • 1919წითელ არმიაში.
  • 1918–1922რუსეთის სამოქალაქო ომში პოლკის მეთაურის დამხმარე.
  • 1937 — დაამთავრა გენშტაბის სამხედრო აკადემია.
  • 1938სკკპ-ის წევრი.
  • 1940 წლის მაისი — გენშტაბის ოპერატიული სამმართველოს უფროსის მოადგილე.
  • 1941 წლის ივნისი — მიენიჭა გენერალ-მაიორის წოდება.
  • 1941 წლის აგვისტო — გენერალური შტაბის უფროსის მოადგილე და გენერალური შტაბის ოპერატიული სამმართველოს უფროსი.
  • 1942 წლის ივნისი — გენერალური შტაბის უფროსი.
  • 1942 წლის ოქტომბერი — სსრკ თავდაცვის სახალხო კომისრის უფროსის მოადგილე. უშუალოდ მონაწილეობდა წითელი არმიის მიერ უმნიშვნელოვანესი ოპერაციების დაგეგმვასა და შემუშავებაში, მთავარი საკითხების გადაწყვეტაში, ფრონტების ადამიანური რესურსებით, მატერიალურ-ტექნიკური საშუალებების უზრუნველყოფით. ყველა სახის რეზერვის მომზადებაში მოქმედი არმიებისათვის.
  • 1942–1943სტალინგრადის ბრძოლის დროს იყო შეტევითი ოპერაციების დაგეგმვის ერთ-ერთი ავტორი და შემსრულებელი. კორდინაციას უწევდა ფრონტების მოქმედებას ალყაში მოქცეული მოწინააღმდეგის დაჯგუფების ლიკვიდაციისას.
  • 1943კურსკის ბრძოლაში როგორც უმაღლესი მთავარსარდლობის ბანაკის წარმომადგენელი ახორციელებდა ვორონეჟის ფრონტის და სტეპის ფრონტის ფრონტებს შორის ერთობლივ მოქმედებას. ხელმძღვანელობდა სამხრეთ და სამხრეთ-დასავლეთ ფრონტების ოპერაციების დაგეგმვასა და ჩატარებას, დონბასის გასანთაფისუფლებლად.
  • 1944 — იანვარი თებერვალი, კორდინაციას უწევდა მე-3 და მე-4 უკრაინული ფრონტების მოქმედებას კრივოროჟ - ნიკოპოლის ოპერაციაში,აპრილში საბჭოთა ჯარების მოქმედებას ყირიმის განთაფისუფლებისას, ივნისიდან, მოქმედებას მე-3 ბელორუსიის, 1-ლი და 2-ე ბალტიისპირეთის ფრონტებისა ბელორუსიის ოპერაციაში.
  • 1945 — თებერვალი შეყვანილ იქნა უმაღლესი მთავარსარდლობის ბანაკში და დაინიშნა მე-3 ბელორუსიის ფრონტის სარდლად.
  • 1945 — ივნისი საბჭოთა ჯარების მთავარსარდალი შორეულ აღმოსავლეთში. ვასილევსკის ხელმძღვანელობით განხორციელდა საბჭოთა ჯარების მსხვილი გადაჯგუფება, დაიგეგმა, მომზადა და ჩატარდა მანჯურიის სტრატეგიული შეტევითი ოპერაცია კვანტუნის არმიის გასანადგურებლად.
  • 1945 (9 აგვ.–2 სექტ.) — ომის შემდგომ გეშტაბის უფროსი, სსრკ შეიარაღებული ძალების მინისტრის მოადგილე და 1-ლი მოადგილე.
  • 1949–1953სსრკ შეიარაღებული ძალების მინისტრი (სამხედრო მინისტრი).
  • 1953–1956 — სსრკ თავდაცვის მინისტრის 1-ლი მოადგილე.
  • 1956–1957 — სსრკ თავდაცვის მინისტრის მოადგილე.
  • 1959სსრკ თავდაცვის სამინისტროს გენერალური ინსპექტორების ჯგუფში.
  • 1952–1961სკკპ ცკ-ის წევრი.
  • 1946–1958 — სსრკ უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.
  • დასაფლავებულია წითელ მოედანზე კრემლის კედელში.
  • ორგზის საბჭოთა კავშირის გმირი
  • ლენინის ორდენის რვაგზის კავალერი (1942, 1944, 1945, 1945, 1955, 1965, 1970, 1975)
  • ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი (22 თებერვალი, 1968)
  • წითელი დროშის ორდენის ორგზის კავალერი (3 ნოემბერი, 1944, 20 ივნისი, 1949)
  • სუვოროვის ორდენი I ხარისხის 1-ჯერ
  • წითელი ვარსკვლავის ორდენი III ხარისხის 1-ჯერ
  • გამარჯვების ორდენის ორგზის კავალერი (10 აპრილი, 1944, 19 აპრილი, 1945)
  • მედალი „იაპონიაზე გამარჯვებისათვის“
  • მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისათვის“
  • ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის დიდი ჯვრის რაინდი
  • კარლ მარქსის ორდენი
  • საიუბილეო მედალი „მუშურ-გლეხური წითელი არმიის XX წელი“
  • მედალი „მოსკოვის დაცვისათვის“
  • მედალი „სტალინგრადის დაცვისათვის“
  • მედალი „კენიგსბერგის აღებისათვის“
  • პოლონეთის აღორძინების ვარსკვლავიანი ორდენის კომანდორი
  • „ვლადიმერ ილიას ძე ლენინის დაბადებიდან 100 წლისთავის აღსანიშნავი“ საიუბილეო მედალი
  • მოსკოვის 800 წლისთავის მედალი
  • „სსრკ-ის შეიარაღებული ძალების 50 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი
  • „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გამარჯვების 20 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი
  • „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გამარჯვების 30 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი
  • სუხე-ბატორის ორდენი
  • ბულგარეთის სახალხო რესპუბლიკის ორდენი
  • თეთრი ლომის ორდენი
  • პოლონეთის აღორძინების ორდენის კომანდორი
  • საპატიო ლეგიონის ორდენის დიდი ოფიცერი
  • პარტიზანული ვარსკვლავის ორდენი
  • ჩეხოსლოვაკიის საბრძოლო ჯვარი 1939-1945
  • მედალი „სსრკ-ის შეიარაღებული ძალების ვეტერანი“
  • წმინდა ანას მე-4 ხარისხის ორდენი
  • წმინდა გიორგის IV ხარისხის ორდენი
  • Nikita Khrushchev (1999), Time. People. Power. (Memoirs), vol. 1. Moscow: IIK Moscow News.
  • Otto von Lasch (1991), So fell Königsberg ('So fiel Königsberg'). Moscow.
  • P.Ya. Mezhiritzky (2002), Reading Marshal Zhukov'. Philadelphia: Libas Consulting.
  • Marshal K. Rokossovsky (1988), Soldier's duty. Moscow: Politizdat.
  • A.P. Shikman (1997), Actors of our History (biographical dictionary). Moscow.
  • S.M. Shtemenko (1989), The General Staff during the war. 2nd ed., Moscow: Voenizdat.
  • Viktor Suvorov (2002), Shadow of Victory. Moscow: ACT.
  • Marshal A.M. Vasilevsky (1978), The matter of my whole life. Moscow: Politizdat.
  • K.A. Zalessky (2000), Stalin's empire (biographical dictionary). Moscow: Veche.
  • Marshal G.K. Zhukov (2002), Memoirs. Moscow: Olma-Press.
  • (1969–1978) Great Soviet Encyclopedia. Moscow.
  • (1976–1979) Soviet Military Encyclopedia. Moscow.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]