ჩინური ისლამური სამზარეულო
ჩინელი მუსლიმების სამზარეულო ( Chinese Dungan : Чыңжән цаы და Chinese Dungan : Ҳуэйзў цаы) ჰუის ხალხის (ეთნიკური ჩინელი მუსულმანები) და სხვა მუსულმანები მაცხოვრებლების სამზარეულო ჩინეთში. ისეთი ხალხის, როგორიცაა Bonan, Dongxiang, Salar და Uyghurs აგრეთვე Dungans of ცენტრალურ აზიაში მაცხოვრებელი ხალხები.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
დასავლეთ ჩინეთში მუსლიმური მოსახლეობის სიმრავლის გამო, მრავალი ჩინური რესტორანი ემსახურება მუსულმანებს ან ხშირად მათ მართავს მუსულმანები. ჩრდილოეთ ჩინეთის ისლამური სამზარეულო წარმოიშვა ჩინეთში. მასზე დიდი გავლენა აქვს პეკინის სამზარეულოს, სამზარეულოს თითქმის ყველა მეთოდი იდენტურია და განსხვავდება მხოლოდ მასალით რელიგიური შეზღუდვების გამო. შედეგად, ჩრდილოეთ ისლამური სამზარეულო ხშირად შედის პეკინის ჯგუფის სამზარეულოში, თუმცა იგი იშვიათად ხვდება აღმოსავლეთ სანაპიროს რესტორნებში.
იუანის დინასტიის დროს მონღოლთა იმპერატორებმა აკრძალეს ცხოველების დაკვლის და საკვების მომზადების ჰალალური და კოშერული მეთოდები, დაწყებული ჩინგიზ ხანით, რომელმაც აუკრძალა მუსლიმებსა და ებრაელებს ცხოველების ხოცვა თავისებურად და აიძულა დაემკვიდრებინათ მონღოლური მეთოდი. [1] [2]
ტრადიციულად, განსხვავებაა ჩრდილოეთ და სამხრეთ ჩინურ ისლამურ სამზარეულოს შორის, მიუხედავად იმისა, რომ ორივე ცხვრისა და თხის ხორცი გამოიყენება . ჩრდილოეთ ჩინეთის ისლამური სამზარეულო დიდწილად ეყრდნობა საქონლის ხორცს, მაგრამ იშვიათად იხვებს, ბატებს, კრევეტებს ან ზღვის პროდუქტებს, სამხრეთ ისლამური სამზარეულო კი პირიქითაა. ამ განსხვავების მიზეზი არის სხვადასსხვა ინგრედიენტების არსებობა. დიდი ხნის განმავლობაში ხარს იყენებდნენ მეურნეობისთვის და ჩინეთის მთავრობები ხშირად მკაცრად კრძალავდნენ ხარს საკვებად მისაღებად. ამასთან, ჩინეთის ჩრდილოეთი ნაწილის გეოგრაფიული სიახლოვის გამო უმცირესობებით დომინირებულ რეგიონებთან, რომლებიც არ ექვემდებარებოდნენ ასეთ შეზღუდვებს, ძროხის ხორცი ადვილად შეიძინებოდა და გადაიტანა ხდებოდა ჩრდილოეთ ჩინეთში. ამავე დროს, იხვები, ბატები და კრევეტები იშვიათია სამხრეთ ჩინეთთან შედარებით, ჩრდილოეთ ჩინეთის მშრალი კლიმატის გამო.
ჩინური ისლამური რესტორანი შეიძლება მსგავსი იყოს მანდარინის რესტორნისა, გარდა იმ შემთხვევისა, რომ მენიუში არ არის ღორის ხორცი და არის პირველ რიგში, ლაფშაზე დაფუძნებული კერძები.
ჩინეთის აღმოსავლეთ მთავარ ქალაქების უმეტეს ნაწილში არის ძალიან შეზღუდული ისლამური/ჰალალური რესტორნები, რომლებსაც მართავენ მიგრანტები დასავლეთ ჩინეთიდან (მაგ., უიღურები ). ისინი, პირველ რიგში, სთავაზობენ მხოლოდ იაფფასიან სუპებს. ეს რესტორნები, როგორც წესი, გაფორმებულია ისლამური მოტივებით, როგორიცაა ისლამური ხალიჩები, სურათები და არაბული დამწერლობა.
ყველაზე ცნობილი კერძი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
Lamian (Dungan : Ламян) [3] არის ჩინური კერძი ხელით დამზადებული ლაფშა, რომელიც ჩვეულებრივ ემატება ძროხის ან ცხვრის არომატის მქონე სუპს (湯麪, დამიმა, tāngmiàn), მაგრამ ზოგჯერ შემწვარია (炒麪, Чаомян, Chǎomiàn) და თან ერთვის ტომატის სოუსი. სიტყვასიტყვით, 拉, ла (lā) ნიშნავს დაჭიმვას, ხოლო 麪, мян (miàn) ლაფშას ნიშნავს. ხელით დამზადების პროცესი მოიცავს ცომის ერთი ნაწილის აღებას და რამდენჯერმე განმეორებით დაჭიმვას, რათა მიიღონ ერთი ძალიან გრძელი ლაფშა.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- A San Francisco Chronicle article on a Chinese Islamic restaurant in the San Francisco Bay area
- chinaheritagequarterly.org
- More pictures of the Dungan Cuisine
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Michael Dillon (1999). China's Muslim Hui community: migration, settlement and sects. Richmond: Curzon Press, გვ. 24. ISBN 0-7007-1026-4. ციტირების თარიღი: 2010-06-28.
- ↑ Johan Elverskog (2010). Buddhism and Islam on the Silk Road. University of Pennsylvania Press, გვ. 228. ISBN 978-0-8122-4237-9. ციტირების თარიღი: 2010-06-28.
- ↑ Kyrgyzstan Eats: A Dungan Feast in Naryn. ციტირების თარიღი: 17 October 2018.