მანჯურიული კურდღელი
| მანჯურიული კირდღელი | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||||
| Lepus_mandshuricus | |||||||||||||||
| სინონიმები [1] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| დაცვის სტატუსი | |||||||||||||||
 IUCN 3.1 Least Concern : 41281 | |||||||||||||||
| გავრცელება | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
მანჯურიული კურდღელი[2][3][4] (ლათ. Lepus mandshuricus) — ძუძუმწოვარი ცხოველი კურდღლისებრთა ოჯახისა. ადრე მას ხშირად აიგივებდნენ იაპონურ კურდღელთან (Lepus brachiurus) ან აერთიანებდნენ გვარში Caprolagus.
მახასიათებლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ზრდასრული მანჯურიული კურდღელის სხეულის სიგრძეა 40-55 სმ, კუდისა 4,5–7,5 სმ, ყურებისა 7,5–10,4, ხოლო წონა 1,3—2,5 კგ. გააჩნია შედარებით მოკლე ფეხები და ყურები. ფერად რუხი-ნაცრისფერია. კუდი ყავისფერი-შავი. დაფიქსირებულია მელანიზმიც, რის გამოც მას ზოგჯერ უწოდებენ Lepus melainus-ს. [1]
გავრცელება და ჰაბიტატი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მანჯურიული კურდღელი გავრცელებულია აღმოსავლეთ რუსეთში, ჩრდილო-აღმოსავლეთ ჩინეთსა და ჩრდილოეთ კორეის გარკვეულ ტერიტორიებზე. მისი გავრცელების არეალი მოიცავს მდინარე უსურის აღმოსავლეთ ნაპირს, ჩინეთის ზოგ პროვინციას (ხეილუნძიანი, გირინი, ლიაონინი, შიდა მონღოლეთი) და კორეის ნახევარკუნძულის იმ ნაწილს, სადაც კორეული კურდღელი (Lepus coreanus) არ არის გავრცელებული. იგი ნაპოვნია ტყეებში. წიწვოვანთან შედარებით უპირატესობას ანიჭებენ შერეულ ტყეებს. მანჯურიული კურდღლები ერიდებიან ღია ადგილებს, რათა ადამიანებისგან შორს იყვნენ. გავრცელებულნი არიან ზღვის დონიდან 900 მეტრზე.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- სიცოცხლის ხე: Lepus
- Позвоночные животные России: Маньчжурский заяц დაარქივებული 2021-01-22 საიტზე Wayback Machine.
- Млекопитающие фауны России и сопредельных территорий: Маньчжурский заяц
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 Liu, Jiang; Chen, Peng; Yu, Li; Wu, Shi-Fang; Zhang, Ya-Ping; Jiang, Xuelong (31 August 2011). "The taxonomic status of Lepus melainus (Lagomorpha: Leporidae) based on nuclear DNA and morphological analyses". Zootaxa (3010): 47–57.
- ↑ Hoffman, R.S.; Smith, A.T. (2005). "Order Lagomorpha" . In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 200–201. ISBN 978-0-8018-8221-0 . OCLC 62265494 .
- ↑ Полная иллюстрированная энциклопедия. «Млекопитающие» Кн. 2 = The New Encyclopedia of Mammals / под ред. Д. Макдональда. — М.: Омега, 2007. — С. 440. — 3000 экз. — ISBN 978-5-465-01346-8 .
- ↑ Соколов В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Млекопитающие. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1984. — С. 205. — 10 000 экз.