შრომა (საქმიანობა)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ შრომა.

შრომასამუშაო ძალის მოხმარების პროცესი; ადამიანის შეგნებული, მიზანშეწონილი საქმიანობა მატერიალური და სულიერი მოთხოვნილების დასაკმაყოფილებლად. „შრომა არის უწინარეს ყოვლისა პროცესი ადამიანსა და ბუნებას შორის, პროცესი, რომელშიც ადამიანი თავისი საკუთარი მოქმედებით მოსაშუალეობს, აწესრიგებს და კონტროლს უწევს ნივთიერებათა ცვლას თავისსა და ბუნებას შორის. შრომის პროცესის დასასრულს ვღებულობთ შედეგს, რომელიც ამ პროცესის დაწყებისას მუშის წარმოდგენაში... უკვე არსებობდა“. შრომის პროცესი ყოველთვის მოიცავს სამ მარტივ მომენტს: მიზანშეწონილ მოქმედებას, ანუ თვით შრომას, შრომის საგანსა და შრომის საშუალებებს. ამ სამი მომენტის შეერთებით იწყება შრომის პროცესი, რომლის პროდუქტია სახმარი ღირებულება.

შრომის პროცესი შინაარსის მიხედვით არის ადამიანისა და ბუნების ურთიერთქმედება, თვისებრივად განსაზღვრული შრომითი ფუნქციების ერთობლიობა, რომელიც მიმართულია სახმარი ღირებულების საწარმოებლად. შრომის შინაარსის ცვლილების მთავარი ფაქტორია მეცნიერულ-ტექნიკური პროცესი. წარმოების ავტომატიზაცია იწვევს ცოცხალი შრომის მოდიფიცირებას წარმოების პროცესში.

„შრომა“

შრომის პროცესში ორგანულად შეხამებულია ადამიანის ფიზიკური მოქმედება და გონებრივი საქმიანობა. ეს არის შრომის, როგორც შემოქმედებითი პროცესის, ფუნქციონირების ობიექტური საფუძველი.

შრომის სოციალურ-ეკონომიკური ხასიათი გამოხატავს შრომისა და მისი საზოგადოებრივი ორგანიზაციის სოციალურ-ეკონომიკურ ფორმას. პოლიტეკონომიკური კატეგორიაა არა შრომა, როგორც ბუნებრივი აუცილებლობა, „არამედ მხოლოდ შრომის საზოგადოებრივი ფორმა, შრომის საზოგადოებრივი წყობა, ან სხვაგვარად რომ ვთქვათ: ადამიანთა ურთიერთობა საზოგადოებრივ შრომაში მათი მონაწილეობის მიხედვით“. შრომის პროცესში ადამიანებს შორის მყარდება განსაზღვრული წარმოებითი ურთიერთობა.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]