კვიპაროზი: განსხვავება გადახედვებს შორის

კვიპაროზი
	; ხმელთაშუაზღვის კვიპაროზი
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:	მცენარეები
ოჯახი:	კვიპაროზისებრნი
გვარი:	კვიპაროზი
ლათინური სახელი
	Cupressus
ITIS	183455
NCBI	13468
EOL	34195
IPNI	30002843-2
FW	369914

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

04:11, 21 აპრილი 2017-ის ვერსია

კვიპაროზი (Cupressus) — მარადმწვანე ხეების, იშვიათად — ბუჩქების, გვარი კვიპაროზისებრთა ოჯახიდან. პირამიდული ან გაშლილვარჯიანი ხეა. აქვს ყავისფერი ქერქი და ჯვარედინ-საპირისპიროდ განლაგებული ქერქლისებრი წიწვები. მეტნაკლებად მსხვილი, ბურთის ფორმის გირჩები დარგვიდან მეორე წელს მწიფდება. გვარში 15-20 სახეობაა. გავრცელებულია ევროპის, აზიის, ჩრდილოეთ აფრიკისა და ჩრდილოეთ ამერიკის ზომიერად თბილ სარტყელში. ყირიმში, კავკასიასა და შუა აზიის ზოგ რაიონში კულტივირებულია კვიპაროზის 11 სახეობა.

საქართველოში 9 სახეობაა შემოტანილი. მათგან უფრო ფართოდაა გავრცელებული მარადმწვანე კვიპაროზი (Cupressus sempervirens). ამ ხის სიმაღლე 30-60 მ აღწევს. ცნობილია მისი ორი ფორმა: პირამიდული და ჰორიზონტული. კვიპაროზი მეზოფიტია, იტანს 20°C-მდე ყინვას, ნიადაგის მიმართ საკმაოდ უპრეტენზიოა.

კვიპაროზის სამშობლოდ ითვლება ჰიმალაის მთების სამხრეთ კალთები. XIX საუკუნემდე პირამიდულ კვიპაროსს საქართველოში ალვის ხეს ეძახდნენ. ეს სახელი საქართველოში მაზდეანობის გავრცელებას უკავშირდება. სახელი „ალვის ხე“ ანუ „წვის ხე“ თავისი ვიწრო, პირამიდული ჰაბიტუსის გამო, მართლაც, უხდებოდა მარადმწვანე კვიპაროსს, როგორც მაზდეანური სარწმუნოების სიმბოლოს.

საქართველოში ასევე იზრდება ლუზიტანური, ჰიმალაური, არიზონული და სხვა კვიპაროსები, რომლებსაც იყენებენ ქარსაფარ ზოლებად და დეკორატიულ ბაღმშენებლობაში.

კვიპაროზის სინონიმია სარო.

ლიტერატურა

მირზაშვილი ვ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 497.

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
 {{ტაქსოდაფა *
-| სახელი = კვიპაროსი
+| სახელი = კვიპაროზი
 | სურათის ფაილი =  Med Cypress.jpg
-| სურათის წარწერა =  ხმელთაშუაზღვის კვიპაროსი
+| სურათის წარწერა =  ხმელთაშუაზღვის კვიპაროზი
-| სურათის აღწერა =  ხმელთაშუაზღვის კვიპაროსი
+| სურათის აღწერა =  ხმელთაშუაზღვის კვიპაროზი
 | სამეფო = მცენარეები
 | კლასი =
@@ ხაზი 10: / ხაზი 10: @@
 | ინფრარიგი =
 | ზეოჯახი =
-| ოჯახი = [[კვიპაროსისებრნი]]
+| ოჯახი = [[კვიპაროზისებრნი]]
-| გვარი = [[კვიპაროსი]]
+| გვარი = [[კვიპაროზი]]
 | ლათ =  Cupressus
 | სექციის სახელი =
@@ ხაზი 23: / ხაზი 23: @@
 | ncbi =
 }}
-'''კვიპაროსი''' (Cupressus) — მარადმწვანე ხეების, იშვიათად — ბუჩქების, გვარი [[კვიპაროზისებრნი|კვიპაროსისებრთა]] [[ოჯახი (ბიოლოგია)|ოჯახიდან]]. პირამიდული ან გაშლილვარჯიანი ხეა. აქვს ყავისფერი ქერქი და ჯვარედინ-საპირისპიროდ განლაგებული ქერქლისებრი წიწვები. მეტნაკლებად მსხვილი, ბურთის ფორმის [[გირჩა|გირჩები]] დარგვიდან მეორე წელს მწიფდება. გვარში 15-20 სახეობაა. გავრცელებულია [[ევროპა|ევროპის]], [[აზია|აზიის]], [[ჩრდილოეთი აფრიკა|ჩრდილოეთ აფრიკისა]] და [[ჩრდილოეთი ამერიკა|ჩრდილოეთ ამერიკის]] ზომიერად თბილ სარტყელში. [[ყირიმის ნახევარკუნძული|ყირიმში]], [[კავკასია|კავკასიასა]] და [[შუა აზია|შუა აზიის]] ზოგ რაიონში კულტივირებულია კვიპაროსის 11 სახეობა.
+'''კვიპაროზი''' (Cupressus) — მარადმწვანე ხეების, იშვიათად — ბუჩქების, გვარი [[კვიპაროზისებრნი|კვიპაროზისებრთა]] [[ოჯახი (ბიოლოგია)|ოჯახიდან]]. პირამიდული ან გაშლილვარჯიანი ხეა. აქვს ყავისფერი ქერქი და ჯვარედინ-საპირისპიროდ განლაგებული ქერქლისებრი წიწვები. მეტნაკლებად მსხვილი, ბურთის ფორმის [[გირჩა|გირჩები]] დარგვიდან მეორე წელს მწიფდება. გვარში 15-20 სახეობაა. გავრცელებულია [[ევროპა|ევროპის]], [[აზია|აზიის]], [[ჩრდილოეთი აფრიკა|ჩრდილოეთ აფრიკისა]] და [[ჩრდილოეთი ამერიკა|ჩრდილოეთ ამერიკის]] ზომიერად თბილ სარტყელში. [[ყირიმის ნახევარკუნძული|ყირიმში]], [[კავკასია|კავკასიასა]] და [[შუა აზია|შუა აზიის]] ზოგ რაიონში კულტივირებულია კვიპაროზის 11 სახეობა.
-[[საქართველო]]ში 9 სახეობაა შემოტანილი. მათგან უფრო ფართოდაა გავრცელებული [[მარადმწვანე კვიპაროზი|მარადმწვანე კვიპაროსი]] (Cupressus sempervirens). ამ ხის სიმაღლე 30-60 მ აღწევს. ცნობილია მისი ორი ფორმა: პირამიდული და ჰორიზონტული. კვიპაროსი [[მეზოფიტები|მეზოფიტია]], იტანს 20°C-მდე ყინვას, ნიადაგის მიმართ საკმაოდ უპრეტენზიოა.
+[[საქართველო]]ში 9 სახეობაა შემოტანილი. მათგან უფრო ფართოდაა გავრცელებული [[მარადმწვანე კვიპაროზი|მარადმწვანე კვიპაროზი]] (Cupressus sempervirens). ამ ხის სიმაღლე 30-60 მ აღწევს. ცნობილია მისი ორი ფორმა: პირამიდული და ჰორიზონტული. კვიპაროზი [[მეზოფიტები|მეზოფიტია]], იტანს 20°C-მდე ყინვას, ნიადაგის მიმართ საკმაოდ უპრეტენზიოა.
-კვიპაროსის სამშობლოდ ითვლება ჰიმალაის მთების სამხრეთ კალთები. XIX საუკუნემდე პირამიდულ კვიპაროსს საქართველოში [[ალვის ხე]]ს ეძახდნენ. ეს სახელი საქართველოში [[მაზდეანობა|მაზდეანობის]] გავრცელებას უკავშირდება. სახელი „ალვის ხე“ ანუ „წვის ხე“ თავისი ვიწრო, პირამიდული ჰაბიტუსის გამო, მართლაც, უხდებოდა მარადმწვანე კვიპაროსს, როგორც მაზდეანური სარწმუნოების სიმბოლოს.
+კვიპაროზის სამშობლოდ ითვლება ჰიმალაის მთების სამხრეთ კალთები. XIX საუკუნემდე პირამიდულ კვიპაროსს საქართველოში [[ალვის ხე]]ს ეძახდნენ. ეს სახელი საქართველოში [[მაზდეანობა|მაზდეანობის]] გავრცელებას უკავშირდება. სახელი „ალვის ხე“ ანუ „წვის ხე“ თავისი ვიწრო, პირამიდული ჰაბიტუსის გამო, მართლაც, უხდებოდა მარადმწვანე კვიპაროსს, როგორც მაზდეანური სარწმუნოების სიმბოლოს.
 საქართველოში ასევე იზრდება ლუზიტანური, ჰიმალაური, არიზონული და სხვა კვიპაროსები, რომლებსაც იყენებენ ქარსაფარ ზოლებად და დეკორატიულ ბაღმშენებლობაში.
-კვიპაროსის სინონიმია სარო.
+კვიპაროზის სინონიმია სარო.
 ==ლიტერატურა==
 {{ქსე|5|497|მირზაშვილი ვ.}}
-[[კატეგორია:კვიპაროსისებრნი]]
+[[კატეგორია:კვიპაროზისებრნი]]
 [[nl:Cipres]]