გიორგი ნიკოლაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
[[ფაილი:George Nikoladze.jpg|thumb|გიორგი ნიკოლაძე]] |
[[ფაილი:George Nikoladze.jpg|thumb|გიორგი ნიკოლაძე]] |
||
'''გიორგი ნიკოლაძე''' (დ. 11 აგვისტო [[1888]] — გ. 5 თებერვალი [[1931]]) — [[საქართველო|ქართველი]] [[მათემატიკა|მათემატიკოსი]], მეტალურგი, [[საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოება|საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოების]] ერთ–ერთი დამაარსებელი, [[სპორტი|სპორტსმენი]] და [[სპორტი]]ს მოღვაწე. |
'''გიორგი ნიკოლაძე''' (დ. 11 აგვისტო [[1888]] — გ. 5 თებერვალი [[1931]]) — [[საქართველო|ქართველი]] [[მათემატიკა|მათემატიკოსი]], მეტალურგი, [[საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოება|საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოების]] ერთ–ერთი დამაარსებელი, [[სპორტი|სპორტსმენი]] და [[სპორტი]]ს მოღვაწე. |
||
==ბიოგრაფია== |
|||
დაიბადა [[1888]] წელს [[დიდი ჯიხაიში|დიდ ჯიხაიშში]], ქართველი საზოგადო მოღვაწის, [[ნიკო ნიკოლაძე|ნიკო ნიკოლაძის]] ოჯახში. დაამთავრა [[პეტერბურგი]]ს ტექნოლოგიური ინსტიტუტი, მუშაობდა [[მეტალურგია|მეტალურგიულ]] ქარხნებში. ურთიერთობა ჰქონდა გამოჩენილ მეტალურგებთან მ. კურაკოვსა და ი. ბარდინთან. მონაწილეობდა [[დონეცკი]]ს აუზის მეტალურგიული ქარხნების რეკონსტრუქციაში. |
დაიბადა [[1888]] წელს [[დიდი ჯიხაიში|დიდ ჯიხაიშში]], ქართველი საზოგადო მოღვაწის, [[ნიკო ნიკოლაძე|ნიკო ნიკოლაძის]] ოჯახში. დაამთავრა [[პეტერბურგი]]ს ტექნოლოგიური ინსტიტუტი, მუშაობდა [[მეტალურგია|მეტალურგიულ]] ქარხნებში. ურთიერთობა ჰქონდა გამოჩენილ მეტალურგებთან მ. კურაკოვსა და ი. ბარდინთან. მონაწილეობდა [[დონეცკი]]ს აუზის მეტალურგიული ქარხნების რეკონსტრუქციაში. |
||
[[1918]] წელს დაბრუნდა [[საქართველო]]ში. იგი მიიწვიეს [[მრეწველობა|მრეწველობისა]] და [[აჭრობა|ვაჭრობის]] სამინისტროში ინჟინერ–მეტალურგად. მისი ხელმძღვანელობით [[თბილისი|თბილისში]] აშენდა ფეროშენადნობთა სადნობი საცდელი ღუმელი. აქ ჩატარებული ცდების შედეგები საფუძვლად დაედო [[ზესტაფონი]]ს ფეროშენადნობთა ქარხნის მუშაობას. |
[[1918]] წელს დაბრუნდა [[საქართველო]]ში. იგი მიიწვიეს [[მრეწველობა|მრეწველობისა]] და [[აჭრობა|ვაჭრობის]] სამინისტროში ინჟინერ–მეტალურგად. მისი ხელმძღვანელობით [[თბილისი|თბილისში]] აშენდა ფეროშენადნობთა სადნობი საცდელი ღუმელი. აქ ჩატარებული ცდების შედეგები საფუძვლად დაედო [[ზესტაფონი]]ს ფეროშენადნობთა ქარხნის მუშაობას. |
||
==მოღვაწეობა== |
|||
გიორგი ნიკოლაძეს მნიშვნელოვანი შედეგები აქვს [[მათემატიკა]]შიც. [[1927]] წელს შექმნა თეორია ალგებრული წირების ალგებრული სისტემების შესახებ. ეს თეორია შემდგომ საფუძვლად დაედო მის დისერტაციას, რომელიც მან დაიცვა [[სორბონა|სორბონაში]] [[1928]] წელს, ხოლო [[პარიზი|პარიზში]] ცალკე წიგნად გამოვიდა. ამავე წლიდან [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]] კითხულობდა სავალდებულო კურსს „ანალიზურ [[გეომეტრია]]სა“ და „დიფერენციალურ [[გეომეტრია]]ში“. ამ დარგში შექმნა პირველი სახელმძღვანელოები. ავტორია ორიგინალური კონსტუქციის გამომთვლელი მანქანის პროექტისა, რამაც თავის დროზე დიდი მოწონება დაიმსახურა. |
გიორგი ნიკოლაძეს მნიშვნელოვანი შედეგები აქვს [[მათემატიკა]]შიც. [[1927]] წელს შექმნა თეორია ალგებრული წირების ალგებრული სისტემების შესახებ. ეს თეორია შემდგომ საფუძვლად დაედო მის დისერტაციას, რომელიც მან დაიცვა [[სორბონა|სორბონაში]] [[1928]] წელს, ხოლო [[პარიზი|პარიზში]] ცალკე წიგნად გამოვიდა. ამავე წლიდან [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]] კითხულობდა სავალდებულო კურსს „ანალიზურ [[გეომეტრია]]სა“ და „დიფერენციალურ [[გეომეტრია]]ში“. ამ დარგში შექმნა პირველი სახელმძღვანელოები. ავტორია ორიგინალური კონსტუქციის გამომთვლელი მანქანის პროექტისა, რამაც თავის დროზე დიდი მოწონება დაიმსახურა. |
||
| ხაზი 14: | ხაზი 18: | ||
* {{Nplg ბიოგრაფია|00001486}} |
* {{Nplg ბიოგრაფია|00001486}} |
||
{{ესკიზი-ბიო}} |
|||
{{DEFAULTSORT:ნიკოლაძე, გიორგი}} |
{{DEFAULTSORT:ნიკოლაძე, გიორგი}} |
||
10:44, 5 თებერვალი 2015-ის ვერსია
გიორგი ნიკოლაძე (დ. 11 აგვისტო 1888 — გ. 5 თებერვალი 1931) — ქართველი მათემატიკოსი, მეტალურგი, საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოების ერთ–ერთი დამაარსებელი, სპორტსმენი და სპორტის მოღვაწე.
ბიოგრაფია
დაიბადა 1888 წელს დიდ ჯიხაიშში, ქართველი საზოგადო მოღვაწის, ნიკო ნიკოლაძის ოჯახში. დაამთავრა პეტერბურგის ტექნოლოგიური ინსტიტუტი, მუშაობდა მეტალურგიულ ქარხნებში. ურთიერთობა ჰქონდა გამოჩენილ მეტალურგებთან მ. კურაკოვსა და ი. ბარდინთან. მონაწილეობდა დონეცკის აუზის მეტალურგიული ქარხნების რეკონსტრუქციაში.
1918 წელს დაბრუნდა საქართველოში. იგი მიიწვიეს მრეწველობისა და ვაჭრობის სამინისტროში ინჟინერ–მეტალურგად. მისი ხელმძღვანელობით თბილისში აშენდა ფეროშენადნობთა სადნობი საცდელი ღუმელი. აქ ჩატარებული ცდების შედეგები საფუძვლად დაედო ზესტაფონის ფეროშენადნობთა ქარხნის მუშაობას.
მოღვაწეობა
გიორგი ნიკოლაძეს მნიშვნელოვანი შედეგები აქვს მათემატიკაშიც. 1927 წელს შექმნა თეორია ალგებრული წირების ალგებრული სისტემების შესახებ. ეს თეორია შემდგომ საფუძვლად დაედო მის დისერტაციას, რომელიც მან დაიცვა სორბონაში 1928 წელს, ხოლო პარიზში ცალკე წიგნად გამოვიდა. ამავე წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში კითხულობდა სავალდებულო კურსს „ანალიზურ გეომეტრიასა“ და „დიფერენციალურ გეომეტრიაში“. ამ დარგში შექმნა პირველი სახელმძღვანელოები. ავტორია ორიგინალური კონსტუქციის გამომთვლელი მანქანის პროექტისა, რამაც თავის დროზე დიდი მოწონება დაიმსახურა.
გიორგი ნიკოლაძემ დიდი წვლილი შეიტანა საქართველოში სპორტის პოპულარიზაციის საქმეში. 1908 წელს წარმატებით გამოვიდა ტანმოვარჯიშეთა შეხვედრაზე ბულგარეთში. 1912 წელს პეტერბურგის გუნდ „სოკოლის“ შემადგენლობაში იყო და მონაწილეობა მიიღო მე–6 მსოფლიო შეკრებაზე პრაღაში. 1913 წელს დააარსა სატანვარჯიშო საზოგადოება დონბასში, ხოლო 1918 წელს კი პირველი სატანვარჯიშო საზოგადოება თბილისში. 1923 წლის 28 აგვისტოს მოაწყო ალპინისტური ასვლა მყინვარწვერზე, რამაც დასაბამი მისცა საბჭოთა ალპინიზმს. 1924 წელს დააარსა საქართველოს გეოგრაფიული საზოგადოების მთამსვლელობა — მგზავროსნობის განყოფილება, რომლის თავმჯდომარე თვითონ იყო. მონაწილეობდა ტექნიკური და სპორტული ტერმინოლოგიის შედგენაში. მისი ხელმძღვანელობით გამოიცა პირველი ქართული სახელმძღვანელო ტანვარჯიშში.