გილბერტის კუნძულები: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 14: | ხაზი 14: | ||
| მდებარეობა = |
| მდებარეობა = |
||
| კოორდინატები = {{coord|3|17|N|2|38|E|display=inline}} |
| კოორდინატები = {{coord|3|17|N|2|38|E|display=inline}} |
||
| მდებარეობა = წყნარი ოკეანე |
| მდებარეობა = [[წყნარი ოკეანე]] |
||
| კუნძულთა რაოდენობა = |
| კუნძულთა რაოდენობა = |
||
| მთავარი კუნძული = |
| მთავარი კუნძული = |
09:16, 26 ივნისი 2013-ის ვერსია
{{subst:ET|თარგის გამოყენების შეცდომა! ეს თარგი გამოიყენება subst-ის მეშვეობით. პრობლემის აღმოსაფხვრელად ჩაანაცვლეთ თარგი {{მუშავდება}} თარგით {{subst:მუშავდება}}.}}{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/{{subst:REVISIONUSER}}|{{subst:REVISIONUSER}}]].|{{subst:CURRENTDAY}}|{{subst:CURRENTMONTH}}|{{subst:CURRENTYEAR}}}}
მშობ. სახელი: Tungaru | |
---|---|
გეოგრაფია | |
მდებარეობა | წყნარი ოკეანე |
კოორდინატები | 3°17′ ჩ. გ. 2°38′ ა. გ. / 3.283° ჩ. გ. 2.633° ა. გ. |
ფართობი | 260 კმ² |
კირიბატი | |
დემოგრაფია | |
მოსახლეობა | 83 382 (2005) |
გილბერტის კუნძულები — კუნძულების ჯგუფი წყნარი ოკეანის დასავლეთ ნაწილში, მიკრონეზიაში. შედის დიდი ბრიტანეთის შემადგენლობაში. შედგენა მარჯნის 16 ატოლისაგან. ფართობი 260 კმ². მოსახლეობა 83 382 კაცს შეადგენს (2005). ადმინისტარციული ცენტრია ქალაქი ბაირიკი. ჰავა ეკვატორულია, ცხელი და ნოტიო. იზრდება ბუჩქოვანი მცენარეულობა. მოჰყავთ ქოქოსის პალმა, ბოსტნეული, ხილი. კუნძულები აღმოაჩინეს ინგლისელმა საზღვაო ოფიცრებმა 1764 და 1824 წლებს შორის. სახელი ეწოდა ჯ. გილბერტის პატივსაცემად.
გილბერტის კუნძულები
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 154.